Chryzantema Arktyczna

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Chryzantema arktyczna (łac. Chrysanthemum arcticum) - przedstawiciel rodzaju Chrysanthemum z rodziny Asteraceae lub Astrovye. W naturze gatunek rośnie głównie w krajach europejskich, a także w Stanach Zjednoczonych i często występuje w Azji. Odnosi się do niewymiarowych gatunków. Jest nadal aktywnie wykorzystywany w ogrodnictwie ozdobnym. Zewnętrznie przypomina rumianek ogrodowy.

Charakterystyka kultury

Arktyczną chryzantemę reprezentują wieloletnie rośliny zielne o wysokości nieprzekraczającej 30 cm, które w procesie wzrostu tworzą luźne, ale bardzo atrakcyjne kobierce, całkowicie pokryte koszyczkami.

Łodygi rozpatrywanych gatunków są typu pełzającego, które z kolei zwieńczone są głęboko rozciętymi zielonymi liśćmi. Liście znajdujące się na dole pędów są petiolate. Kwiatostany - koszyczki, kwiaty rurkowe - żółte, języczkowate (brzeżne) - białe.

Kwitnienie kultury obserwuje się późnym latem - w połowie jesieni, co zależy od warunków klimatycznych i pielęgnacji. Dziś służy do ozdabiania ogrodów skalnych, ogrodów rustykalnych i zjeżdżalni alpejskich.

Udział w selekcji

Chryzantema arktyczna rzadko jest hodowana, jednak dzięki skrzyżowaniu z chryzantemą Weiricha (łac. Chrysanthemum weyrichii) uzyskano dość ciekawą i wysoce dekoracyjną grupę chryzantem - chryzantemę syberyjską.

Obecnie ta grupa jest bardzo popularna wśród ogrodników mieszkających w regionach o zimnym klimacie, ponieważ łatwo zimuje nawet na Syberii. Ponadto formy kwitnące bez problemu znoszą mrozy do -8C.

Na uwagę zasługuje arktyczna odmiana chryzantem, zwana Roseum. Charakteryzuje się kwiatostanami, których kwiaty języczkowe są koloru różowego. Podobnie jak główny gatunek, omawiana odmiana jest bezpretensjonalna i mrozoodporna.

Jest również odporny na szkodniki i choroby, choć w niesprzyjających latach atakuje go pluskwa polna, mszyca chryzantema brunatna, jeniec śliniący się i przędziorek. Wśród chorób możliwe są: szara zgnilizna, mączniak prawdziwy, septoria liści, rdza, verticillosis itp.

Rosnące funkcje

Jak już wspomniano, chryzantema arktyczna nie jest rośliną kapryśną. Akceptuje gleby gliniaste i tereny skaliste, jednak pod warunkiem dobrego drenażu i dobrej przepuszczalności. Gatunek, o którym mowa, nie toleruje zbiorowisk o glebach podmokłych, zasolonych i ciężkich, na takich obszarach czuje się wadliwy, co z reguły prowadzi do śmierci.

Lokalizacja jest najlepiej słoneczna z rozproszonym światłem, w miejscach mocno zacienionych rośliny są karłowate i słabo kwitną, a czasem w ogóle nie kwitną. Silne wiatry nie będą przeszkadzać uprawom, ponieważ nie mogą się one pochwalić wysokimi łodygami, jednak wpływ zimnych wiatrów negatywnie wpłynie na zdrowie roślin.

Arktyczną chryzantemę można rozmnażać zarówno metodą nasienną, jak i wegetatywną. Drugi obejmuje szczepienie i dzielenie kłączy. Wymienione procedury przeprowadzane są wczesną wiosną. Podczas szczepienia sadzonki wycięte z pędów wierzchołkowych sadzi się w mieszaninie piasku i torfu, gdzie dość szybko się ukorzeniają, po czym przesadza się je na stałe miejsce.

Podczas sadzenia sadzonek i ukorzenionych sadzonek obserwuje się odległość 25 cm między roślinami. Nie zaleca się sadzenia roślin zbyt blisko siebie, istnieje duże prawdopodobieństwo choroby i powolnego rozwoju. Nie ma innych wymagań, z wyjątkiem być może terminowego podlewania, pielenia w początkowej fazie wzrostu i karmienia dwa razy w sezonie (przed i podczas kwitnienia).