Mięta Długolistna

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Mięta długolistna (łac. Mentha longifolia) należy do kategorii roślin leczniczych, które mają służyć zdrowiu ludzkiemu. Jest to wieloletnia roślina zielna należąca do rodzaju Mint z rodziny Lamiaceae. W naturze zamieszkuje kraje europejskie, Rosję (w większym stopniu rozproszoną na Syberii Zachodniej), na Kaukazie Północnym, a także w Afryce. Typowe siedliska to brzegi rzek i tereny podmokłe.

Z historii

Okazuje się, że roślina otrzymała swoją nazwę na cześć greckiej piękności Minty, którą bogini Persiphona zamieniła w roślinę poprzez czary. Od tego czasu mięta zyskała uznanie wśród Greków, była używana jako zapach do pokojów, ale wcześniej była mieszana z wodą, a następnie rozpylana w domach. Wierzono, że zapach mięty przynosi pozytywne emocje, a także minimalizuje i niweluje bóle i zawroty głowy, dlatego z mięty pleciono wieńce, które zakładano na głowę, gdy pojawiał się ból.

Charakterystyka kultury

Mięta długolistna jest reprezentowana przez wieloletnie rośliny zielne, o wysokości nieprzekraczającej 75-80 cm, o wyprostowanych, gęstych, raczej rozgałęzionych pędach, owłosione z miękkimi włoskami i osiadłych sierściach o szarym kolorze. Kwiaty są drobne, jasnoliliowe, zebrane w spirale, które z kolei tworzą cylindryczne uszy. Zakwit mięty długolistnej obserwuje się latem, a dokładniej od drugiej dekady czerwca do sierpnia, choć czynnik ten w dużej mierze zależy od warunków uprawy i klimatu.

Omawiana kultura słynie z wysokiej odporności na zimę i światłolubności. Zaleca się sadzenie go tylko w dobrze oświetlonych miejscach o optymalnym poziomie wilgoci. Jeśli gleba jest sucha, lepiej odmówić sadzenia lub systematycznie ją podlewać. Należy zauważyć, że brak światła i wilgoci grozi zmniejszoną ilością olejku eterycznego w liściach roślin, a ten negatywny czynnik może również prowadzić do wczesnego zrzucania liści.

Oprócz wilgotności gleby ważne jest obserwowanie innych parametrów. Gleba powinna być lekka, żyzna. Na glebach ubogich i ciężkich kultura czuje się wadliwa. Mięta długolistna nie toleruje łączenia z glebami podmokłymi, zasolonymi, silnie kwaśnymi i podmokłymi. Dbanie o uprawę jest tak proste, jak dwa lub dwa, najważniejsze jest podlewanie roślin, stosowanie materii organicznej i nawozów mineralnych oraz chwastów. Poluzowanie przeprowadza się w razie potrzeby, na przykład, jeśli na powierzchni obserwuje się gęstą skorupę.

Stosowanie

Należy zauważyć, że mięta długolistna zawiera ogromną ilość kwasu askorbinowego (lub witaminy C), a także olejku eterycznego. Dodatkowo ma niesamowity, podnoszący na duchu zapach. Często używa się go jako przyprawy, używa się zarówno łodygi, jak i liści. To prawda, że pierwszy dopiero przed rozpoczęciem kwitnienia, ponieważ później łodygi stają się zbyt twarde. Pozyskiwany z tej rośliny olejek eteryczny jest wykorzystywany w kuchni, produkcji wina i wódek, cukiernictwie, medycynie, a nawet produkcji mydła.

Jednak do celów leczniczych najczęściej stosuje się daną kulturę. Posiada właściwości przeciwbólowe, znieczulające, żółciopędne, napotne i uspokajające. Ponadto nalewki ziołowe zwiększają apetyt, łagodzą bóle brzucha i poprawiają trawienie. Nalewki są również skuteczne w przypadku wrzodów tworzących się w jamie ustnej, bólów zębów i chorób układu oddechowego, w tym zapalenia oskrzeli, ponieważ środek ten pozwala szybko wyeliminować flegmę.