Mięta Polna

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

mięta polna jest jedną z roślin z rodziny labiatów, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Mentha arvensis L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny mięty polnej, to po łacinie będzie ona brzmiała: Lamiaceae Lindl.

Opis mięty polnej

Mięta polna znana jest również pod popularnymi nazwami: mięta macierzysta, mięta dzika, dzikie oregano, mięta borowa, perekop, mięta leśna i pchła. Mięta polna to wieloletnie zioło, obdarzone dość długim pełzającym kłączem. Łodygi tej rośliny mogą być zarówno wyprostowane, jak i wznoszące się oraz leżące. W większości takie łodygi są rozgałęzione, a ich wysokość waha się od piętnastu do czterdziestu pięciu centymetrów. Liście mięty polnej będą przeciwstawne, jajowate, petiolate, ząbkowane, podłużno-lancetowate lub owalne. Kwiaty mięty polnej będą pomalowane na różowo-liliowe odcienie, są raczej małe i będą gęste i dość oddalone od siebie kuliste okółki, które z kolei będą znajdować się w kątach liści łodygi. Długość korony tej rośliny wynosi około trzech do pięciu milimetrów, można je pomalować na fioletowo lub różowo. Owoce mięty polnej będą składały się z czterech zaokrąglonych orzechów, które zostaną zamknięte w kubku.

Mięta polna kwitnie latem i jesienią. W warunkach naturalnych roślina ta występuje na terytorium Ukrainy, Białorusi, Dalekiego Wschodu, południowych regionów Syberii Wschodniej, a także w całej Rosji, z wyjątkiem Dalekiej Północy. Do wzrostu roślina ta preferuje brzegi zbiorników wodnych, wilgotne łąki, trawiaste bagna, bagniste lasy, miejsce wzdłuż rowów, zarośnięte miejsca i pola. Należy zauważyć, że mięta polna będzie uprawiana jako roślina olejkowa.

Opis właściwości leczniczych mięty polnej

Mięta polna jest obdarzona bardzo cennymi właściwościami leczniczymi, natomiast zaleca się stosowanie ziela tej rośliny w celach leczniczych. Trawa zawiera liście, kwiaty i łodygi tej rośliny. Należy zauważyć, że takie surowce powinny być pozyskiwane w okresie od czerwca do września.

Warto zauważyć, że skład biochemiczny tej rośliny nie został jeszcze w pełni zbadany, niemniej wiadomo na pewno, że w zielu mięty polnej będzie olejek eteryczny, który zawiera pochodne terpenów i mentol. Ponadto mięta polna zawiera karoten, glukozę, kwas askorbinowy, betainę, ramnozę i hesperydynę flawonoidową. Należy zauważyć, że ziele z tej rośliny może być używane do tych samych celów co ziele mięty pieprzowej. Ale jednocześnie nadal nie można nazwać mięty polnej pełnoprawnym substytutem.

Roślina ta posiada bardzo skuteczne działanie napotne, przeciwzapalne, uspokajające, przeciwskurczowe, przeciwbólowe, przeciwdrgawkowe, moczopędne, wiatropędne, tonizujące i hemostatyczne.

Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, produkty lecznicze oparte na tej roślinie są tutaj bardzo szeroko stosowane. Napar sporządzony na bazie mięty polnej ma zdolność zwiększania apetytu i usprawniania procesów trawienia, zmniejszy kwasowość soku żołądkowego, zatrzyma lub zmniejszy zarówno bóle, jak i skurcze żołądka i jelit. Ponadto taki środek stosuje się w przypadku biegunki, zapalenia żołądka, czerwonki, kolki żołądkowo-jelitowej i atonii przewodu żołądkowo-jelitowego. Odwar z ziela i sok z liści mięty polnej posłuży na kaszel i krztusiec, a także na gruźlicę płuc.