Belena Malutka

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Belena malutka to jedna z roślin z rodziny psiankowatych. Po łacinie nazwa tej rośliny brzmi tak: Hyoscyamus pusillus L.

Opis lulka malutkiego

Malutki lulek to jednoroczne zioło, które ma zdrewniały korzeń, który będzie miał bardzo niewiele bardzo cienkich gałęzi. Łodyga rośliny jest prosta, u podstawy będzie wystawała, a wysokość łodygi waha się od sześciu do trzydziestu pięciu centymetrów. Łodyga będzie dość lepka ze względu na obecność krótkich włosków gruczołowych. Również łodyga jest nieco skurczona i ma długie splątane włosy, jednak czasami jest prawie całkowicie naga. Najczęściej jednak łodyga z nasady będzie kwitnąć, a u nasady jest rozgałęziona.

Liście lulka są drobne, bardzo cienkie, miękkie, w kolorze jasnozielonym, z obu stron liście rośliny są gruczołowe, wzdłuż żyłek lub wzdłuż krawędzi liści są obdarzone dłuższymi włoskami, które zwężają się w kierunku ogonek. Te liście łodyg, które zbiegają się w podstawową rozetę, są lancetowate lub rombowo-lancetowate, a także mogą być podłużnie lancetowate.

Jeśli chodzi o przylistki, dolne bardzo przypominają łodygi, ale górne będą już znacznie szersze niż takie liście. Na grubych szypułkach drobne kwiaty lulka będą albo osadzone, albo niżej. Korona tych kwiatów na zewnątrz jest naga lub uzupełniona rzadkimi włoskami, ta korona jest koloru żółtego z bardzo osobliwym gardłem o ciemnofioletowym kolorze. Pręciki lulka są malutkie, znacznie krótsze niż kończyna, wyposażone w fioletowe, włochate włókna, które przyczepiają się do górnej części tuby. Maleńki owoc lulka to pudełko z lekko wypukłą pokrywką. Nasiona rośliny są pomalowane na brązowo-szare odcienie, są pomarszczone komórkowo, obdarzone raczej małymi płaskimi komórkami, które z kolei są oddzielone gęstym uzwojeniem i grubo-bulwiastymi przegrodami, jednak takie przegrody mogą również być pomarszczonym bulwiastym.

Mały lulek kwitnie w okresie od kwietnia do czerwca. Roślina ta w warunkach naturalnych występuje w regionie Dolnej Wołgi w europejskiej części Rosji, a także na terytorium zachodniej Syberii, a mianowicie na południu regionu Irtysz, oprócz tego można również zobaczyć maleńki lulek Azja Środkowa, a nawet na Kaukazie. Jeśli chodzi o ogólny obszar uprawy malutkiego lulka, roślina znajduje się w Egipcie, Chinach, Iranie, Arabii, Indiach, Pakistanie, Nepalu, Kurdystanie, Armenii i Afganistanie.

Opis właściwości leczniczych lulka pospolitego

Do celów leczniczych należy używać zarówno liści, jak i nasion malutkiego lulka. Należy pamiętać, że wszystkie rodzaje malutkich lulek są trujące, dlatego zaleca się zachowanie ostrożności przy zbieraniu i przechowywaniu surowców. Przygotowany surowiec z malutkiego lulka powinien być przechowywany oddzielnie od wszelkich innych roślin, a okres przydatności do spożycia wyniesie około dwóch lat.

Roślina zawiera alkaloidy i kwas fenolokarboksylowy, a także jego pochodny kwas chlorogenowy. Tak więc maleńki lulek jest używany jako środek przeciwskurczowy i przeciwbólowy, a także zewnętrznie roślina służy do ocierania o bóle stawów, nerwobóle i zapalenie mięśni. Warto zauważyć, że takie metody leczenia nie są zalecane kobietom w ciąży oraz osobom z różnymi chorobami serca.

W medycynie tradycyjnej rozpowszechniła się nalewka z maleńkiego luczka z dodatkiem oleju słonecznikowego. Nalewka ta polecana jest do stosowania jako środek przeciwbólowy przy różnych bólach mięśni, stawów, a także lumbago i stłuczeniach. Do palenia przy astmie oskrzelowej stosuje się mieszankę składającą się z suchych liści malutkiego lulka, szałwii i narkotyku.