Egipska Belena

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

lulek egipski (łac. Hyoscyamus muticus) - wieloletnia zielna soczysta roślina lub krzew z rodzaju Belena (łac. Hyoscyamus) z rodziny Solanaceae (łac. Solanaceae). Wszystkie części rośliny zawierają substancje toksyczne, które w dużych ilościach mogą prowadzić do śmiertelnych skutków dla ludzi, a w dawkach są wykorzystywane przez przemysł farmaceutyczny do produkcji wielu leków. Za ojczyznę egipskiej Beleny uważa się pustynne regiony Afryki Północnej, w tym Egipt. Surowce zebrane w wielu krajach, w których rośnie egipska belena, są eksportowane głównie do Niemiec, gdzie przemysł farmaceutyczny produkuje leki sprzedawane na całym świecie.

Opis

Egipski lulek to wieloletnie, soczyste, soczyste zioło, nagie lub owłosione, lub krzew, który w sprzyjających warunkach dorasta do wysokości półtora metra. Silne łodygi rośliny w górnej części są silnie rozgałęzione. Soczyste liście w dolnej części rośliny są szerokie, od jajowatych do prostokątnych, z reguły w kształcie klina lub ściętego, z kilkoma dużymi zębami. Górne liście są węższe, lancetowate, często całe.

Kwiaty tworzą malownicze, gęste kwiatostany. Korona kwiatu jest zabarwiona na biało lub zielono i dodatkowo wzbogacona jest soczystymi fioletowo-fioletowymi kreskami, które nadają kwiatowi i całej roślinie spektakularnie szlachetny wygląd. Jednak za zewnętrznym pięknem i pozorną szlachetnością kryje się bardzo toksyczna roślina, która może zniszczyć człowieka.

Zwieńczeniem sezonu wegetacyjnego są owoce torebkowe.

Zdolności lecznicze rośliny

Zdolności lecznicze lulka egipskiego wynikają z dużej zawartości w liściach tej rośliny toksycznego alkaloidu zwanego „skopolaminą”, którego w niewielkich dawkach farmaceuci przygotowują leki zmniejszające uczucie mdłości występujące podczas buławy lub podczas okres rekonwalescencji pooperacyjnej.

Skopolamina w swoim działaniu na organizm człowieka jest zbliżona do „atropiny”. Podobnie jak ta ostatnia, powoduje rozszerzenie źrenic, co jest wymagane przy badaniu dna oka czy operacjach oka. Ponadto skopolamina rozluźnia mięśnie gładkie, przyspiesza bicie serca i może działać hipnotycznie.

Belena egipska jest aktywnie zbierana na wolności, gdzie rośnie na pustyniach, w miejscach skalistych, na równinach, w tzw. „wadi” - suche koryta rzeczne, okresowo wypełnione wodą (na przykład w przypadku sporadycznych deszczów), który ożywia lokalną roślinność.spokój. Roślina jest również specjalnie hodowana na plantacjach w wielu krajach, na przykład w Egipcie, Indiach, Pakistanie, eksportując zebrane surowce głównie do Niemiec, gdzie przygotowuje się z niej leki dla całej planety. Zbiór przeprowadza się około trzech tygodni po rozpoczęciu kwitnienia, kiedy owoce beleny zaczynają dojrzewać. W tym okresie stężenie alkaloidów wymaganych przez farmaceutów w liściach jest najwyższe. W mniejszych ilościach alkaloidy obecne są w łodygach i korzeniach rośliny. Do celów leczniczych interesujący jest również olej z nasion lulka egipskiego.

Ludzie wykorzystują zdolność rośliny w małych dawkach do wywołania stanu odurzenia u człowieka w następujący sposób: napoje odurzające są przygotowywane ze smażonych nasion, liście są używane zamiast palenia tytoniu. To „palenie” łagodzi ataki astmy. Liście okłady łagodzą ból.

Jednak niekontrolowane użycie liści rośliny może prowadzić do śmierci w przypadku przedawkowania. Takie właściwości egipskiej beleny wykorzystano w starożytnym Rzymie, eliminując swoich rywali za pomocą trucizny.

Dlatego nie warto samoleczenia za pomocą egipskiego zioła Belena. Znacznie efektywniej jest kupować niemieckie leki.