Piołun Jakucki

Spisu treści:

Wideo: Piołun Jakucki

Wideo: Piołun Jakucki
Wideo: Absynt czyli kilka słów o bylicy piołun:) 2024, Może
Piołun Jakucki
Piołun Jakucki
Anonim
Image
Image

Piołun Jakucki jest jedną z roślin z rodziny Asteraceae lub Compositae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Artemisia jacutica Drob. Jeśli chodzi o nazwę samej rodziny piołunu, po łacinie będzie to: Asteraceae Dumort. (Compositae Giseke).

Opis piołunu jakuckiego

Piołun jakucki to roślina jednoroczna lub dwuletnia, której wysokość będzie się wahać od dwudziestu pięciu do czterdziestu centymetrów. Cała roślina zostanie pomalowana na szarawe odcienie, a sam korzeń jest pionowy i raczej cienki. Łodygi tej rośliny mogą być pojedyncze lub występować w liczbie kilku sztuk, takie pędy będą wyprostowane lub wznoszące się u samej podstawy. Kosze piołunu jakuckiego będą półkuliste, ich szerokość wynosi od sześciu do ośmiu milimetrów, takie kosze będą na nogach w szerokim luźnym kwiatostanie wiechowatym, a kosze mogą być opadające lub odrzucane. Krawędziowe kwiaty słupkowe są w liczbie do dwudziestu jeden, a sama korona będzie wąsko rurkowata. Kwiaty krążka będą biseksualne i dość liczne, a korona będzie stożkowata. Długość niełupków piołunu jakuckiego sięga jednego milimetra, a kształt takie niełupki będą podłużne, jajowate.

Kwitnienie piołunu jakuckiego przypada na sierpień. W warunkach naturalnych roślina ta występuje na terytorium regionu Ochockiego na Dalekim Wschodzie i we wszystkich regionach Syberii Wschodniej, z wyjątkiem tylko regionu Jeniseju. Do wzrostu roślina preferuje piaszczyste brzegi, słone łąki, piaszczyste wychodnie szczytów i zboczy, słone bagna, żwirowe tereny stepów, mielizny słonych jezior i rzek.

Opis właściwości leczniczych piołunu jakuckiego

Piołun jakucki jest obdarzony bardzo cennymi właściwościami leczniczymi, a ziele tej rośliny zaleca się stosować w celach leczniczych. Pojęcie trawy obejmuje kwiatostany, liście i łodygi. Obecność tak cennych właściwości leczniczych zaleca się tłumaczyć zawartością olejku eterycznego w składzie nadziemnej części tej rośliny.

Olejek eteryczny, ekstrakt alkoholowy i chloroformowy tego zioła mają działanie grzybostatyczne. Olejek eteryczny z piołunu jakuckiego ma właściwości przeciwzapalne, a także ma zdolność zmniejszania obrzęku stawów, zmniejszania przepuszczalności naczyń włosowatych i tłumienia wysięku. Ponadto olejek eteryczny z tej rośliny skutecznie zlikwiduje oznaki zwyrodnienia hydropicznego i zaburzeń metabolicznych w miąższu nerek, serca i wątroby. Należy zauważyć, że skuteczność olejku z tej rośliny jest bardziej wyraźna w porównaniu z olejkiem eterycznym z piołunu, piołunu pontyjskiego i piołunu. Ponadto taki środek leczniczy ma działanie grzybobójcze i przeciwbakteryjne, a także będzie stymulował wzrost tkanki łącznej podczas regeneracji ran.

Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, tutaj piołun jakucki stał się dość powszechny. Napar sporządzony na bazie ziela tej rośliny wskazany jest do stosowania w malarii i różnych chorobach wenerycznych, natomiast wywar przygotowany na bazie kwiatostanu piołunu jakuckiego zalecany jest do stosowania w świerzbie.

W przypadku obrzęków zaleca się stosowanie następującego bardzo skutecznego środka leczniczego na bazie tej rośliny: aby przygotować taki środek leczniczy, należy wziąć jedną łyżkę posiekanego suchego ziela piołunu jakuckiego na dwie szklanki wrzącej wody. Powstałą mieszaninę leczniczą należy podawać w ciepłym miejscu przez około dwie godziny, a następnie tę mieszaninę należy bardzo dokładnie przefiltrować. Powstały środek leczniczy na bazie piołunu jakuckiego przyjmuje się trzy do czterech razy dziennie z jedną trzecią szklanki.

Zalecana: