Piołun Gmelin

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Piołun gmelin jest jedną z roślin z rodziny Asteraceae lub Compositae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Artemisia gmelinii Web. et Stechm. (A. sacrorum Ledeb.). Jeśli chodzi o nazwę samej rodziny piołunu gmelin, to po łacinie będzie to: Asteraceae Dumort. (Compositae Gisekc).

Opis piołunu gmelin

Piołun piołun to wieloletni krzew, którego wysokość będzie wahać się od pięćdziesięciu do stu centymetrów. Korzeń tej rośliny jest gruby i zdrewniały, o grubości około trzech centymetrów. Liście piołunu gmelinowego będą gruczołowe, nagie lub lekko owłosione, podczas gdy takie liście są pomalowane na zielono od góry, a od dołu mogą być szarawe lub białawo-spergowa. W zarysie blaszka liścia piołunu jest owalna i podwójnie pierzasta. Kosze tej rośliny będą prawie kuliste, ich szerokość wynosi około dwóch do trzech i pół milimetra, będą opadające i znajdują się w krótkich szczotkach, a także są zebrane w mniej lub bardziej gęste i wąskie wiechy. Słupkowate kwiaty marginalne w ilości około dziesięciu do dwunastu sztuk, a korona jest wąsko rurkowata, punktowo-gruczołowata i naga. Kwiaty krążka tej rośliny są dość liczne i biseksualne, korona stożkowa i punktowo-gruczołowa, długość takiej korony wynosi półtora milimetra, a na górze będą wyposażone w zaokrągloną i płaską platformę z falistą krawędzią.

Kwitnienie gmelina piołunu przypada na sierpień.

Opis właściwości leczniczych piołunu gmelin

Piołun piołunowy posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast zaleca się stosowanie ziela tej rośliny w celach leczniczych. Trawa zawiera kwiaty, łodygi i liście. Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością w zielu tej rośliny substancji gorzkich, flawonoidów, kwasu askorbinowego i laktonów seskwiterpenowych. W liściach piołunu z kolei pojawi się olejek eteryczny, w kwiatostanach również olejek eteryczny, który zawiera kwas izowalerianowy i azulen. Liście i kwiatostany piołunu zawierają genkwaninę flawonoidową, umbelliferon, kwasy organiczne, skopoletynę i karotenoidy.

Napar przygotowany na bazie ziela piołunu gmelin wskazany jest do stosowania jako bardzo skuteczny środek wykrztuśny i przeciwgorączkowy.

W medycynie tradycyjnej zaleca się stosowanie naparu i wywaru przygotowanego na bazie ziela tej rośliny, jako środka przyspieszającego krzepnięcie krwi, hemostatycznego i przeciwrobaczego. Ponadto takie leki są uważane za środki paliatywne w przypadku wąglika i trądu, a także są stosowane do szybszego gojenia się ran. Odwar na bazie kwiatostanów i liści gmeliny piołunu jest wskazany do stosowania w czerwonce, zapaleniu jelit i hemocolitis.

Jako środek przeciwbólowy zioło to polecane jest na reumatyzm, bóle głowy i bóle żołądka. Ziele piołunu gmelin jest stosowane jako środek przeciwzapalny i przeciwobrzękowy w stanach zapalnych przydatków macicy, opuchliźnie i grypie. Napar na bazie ziela tej rośliny należy pić przy neurastenii, utracie siły, różnych schorzeniach ginekologicznych oraz przy opóźnionej miesiączce.

W przypadku chorób mózgu ziele piołunu podaje się koniom. Warto zauważyć, że w trakcie badań eksperymentalnych udowodniono, że preparaty stworzone na bazie tej rośliny będą obdarzone bardzo skutecznym działaniem żółciopędnym.