2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Naranjilla (łac. Solanum quitoense) - krzew owocowy należący do rodziny Solanaceae. Naranjilla jest często nazywana naranjillą lub psiankowatą Kitosky.
Opis
Naranjilla to dość ładny owoc zielny i krzew ozdobny, który może osiągnąć wysokość od półtora do dwóch metrów. Pomimo tego, że jego łodygi są dość grube, nadal są bardzo kruche.
Rzeźbione i dość duże blaszki liściowe tej kultury są obdarzone fioletowymi włoskami (między tymi włosami wznoszą się elastyczne, rzadkie kolce) i wyraźnymi żyłkami. W chronionym terenie szerokość blaszek liściowych może sięgać trzydziestu centymetrów, a długość dziewięćdziesięciu. A kwiaty i owoce tej dziwacznej rośliny charakteryzują się lekkim pokwitaniem.
Kwiaty Naranjilla mogą być śnieżnobiałe lub jasnoliliowe. Nawiasem mówiąc, są bardzo podobne do kwiatów ziemniaka. Najczęściej ich średnica sięga od dwóch do trzech centymetrów.
Okrągłe, eliptyczne, pomarańczowe owoce naranjilli, pokryte łatwo usuwalnymi białymi włoskami, osiągają średnicę sześciu centymetrów. Każdy owoc jest podzielony wewnętrznie grubymi przegrodami na cztery sektory i wypełniony licznymi kremowo-białawymi nasionami. Słodko-kwaśny smak tego owocu przypomina mieszankę truskawek, marakui i ananasa, a zewnętrznie owoce są podobne do kudłatych pomidorów.
Gdzie rośnie
U podnóża Andów uważane są za miejsce narodzin naranjilli. Teraz ta roślina jest aktywnie uprawiana w Peru, Kostaryce, Panamie, Ekwadorze, Kolumbii i na Antylach.
Podanie
Naranjilla jest szeroko stosowana do przygotowywania różnych deserów, napojów owocowych i soków.
Owoc ten jest bardzo bogaty w witaminy i karoten, dlatego polecany jest osobom z wszelkimi problemami ze wzrokiem. Ponadto regularne spożywanie naranjilli pomoże pozbyć się bezsenności i zwalczyć zmęczenie, ponieważ witaminy z grupy B zawarte w owocach mają korzystny wpływ na układ nerwowy. A kwas askorbinowy w składzie tych dobroczynnych owoców pomaga wzmocnić układ odpornościowy i uodparnia organizm na negatywne skutki wszelkiego rodzaju infekcji i wirusów.
Zawarta w naranjill pepsyna korzystnie wpływa na układ pokarmowy, a błonnik znacząco poprawia pracę jelit i pomaga nie tylko radzić sobie z zaparciami, ale także zapobiegać ich powstawaniu. A „zły” cholesterol zostanie bardzo szybko usunięty z organizmu. A ponieważ naranjilla jest niskokaloryczna, można ją bezpiecznie spożywać bez szkody dla sylwetki.
Uprawa i opieka
Naranjilla może być uprawiana jako roślina szklarniowa lub jako roślina jednoroczna ogrodowa. Przy uprawie tej kultury ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że jest to roślina o krótkim dniu - jeśli godziny dzienne są długie, nie można wykluczyć takiej uciążliwości jak sterylizacja pyłkiem. Ponadto naranjilla ma dość poważną wrażliwość na zimno i wcale nie wytrzymuje nawet niewielkich mrozów. Nie wita też nadmiernej suchości ciepłem - wzrost tego piękna jest opóźniony, nawet jeśli termometr wzrośnie powyżej trzydziestu stopni, a gdy spadnie poniżej dziesięciu stopni. A jeśli spróbujesz uprawiać naranjillę w regionach o wysokich temperaturach nocnych, owoce po prostu nie będą do niej przywiązane.
Ta kultura potrzebuje wysokiej wilgotności: nawet w umiarkowanie suchych warunkach jej wzrost zostanie zawieszony, a liście rośliny staną się miękkie i ospałe. Naranjilla również nie lubi bezpośredniego światła słonecznego i nie toleruje soli.
Naranjilla jest rozmnażana zarówno wegetatywnie, jak i przez nasiona. Jednocześnie kiełkowanie nasion może osiągnąć tylko 50%.
Zalecana:
Naranjilla Lub „nektar Bogów”
Rosyjscy mieszkańcy lata mają wyraźnie skłonność do egzotyki. Ochota na niezwykłe rośliny tropikalne wynika z ich dekoracyjnego efektu i fantastycznego smaku nieznanych wcześniej owoców. W tym artykule podzielę się informacjami o dziwacznej roślinie, znanej od czasów starożytnej cywilizacji Inków. Rozmowa będzie dotyczyła ludzi z naranjilli lub lulo. Roślina naranjilla (naranjilla) wyróżnia się atrakcyjnym wyglądem. Ojczyzną tego egzotyki jest kontynent południowoamerykański
