Naranjilla Lub „nektar Bogów”

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Rosyjscy mieszkańcy lata mają wyraźnie skłonność do egzotyki. Ochota na niezwykłe rośliny tropikalne wynika z ich dekoracyjnego efektu i fantastycznego smaku nieznanych wcześniej owoców. W tym artykule podzielę się informacjami o dziwacznej roślinie, znanej od czasów starożytnej cywilizacji Inków. Rozmowa będzie dotyczyła ludzi z naranjilli lub lulo. Roślina naranjilla (naranjilla) wyróżnia się atrakcyjnym wyglądem. Ojczyzną tego egzotyki jest kontynent południowoamerykański

W Rosji naranjilla jest wciąż mało znaną uprawą owoców. Najczęściej uprawiana jest jako roślina ozdobna, ale w dobrych warunkach można zbierać pomarańczowo-żółty owoc zwany naranją. Opieka nad naranjillą nie jest łatwa, poradzą sobie z nią tylko cierpliwi ogrodnicy.

Opis

Naranjilla (łac. Solanum quitoense) jest często nazywana „Królową Andów”. Roślina ta jest wieloletnim krzewem zielnym z rodziny Solanaceae. Łodygi są opadające, grube, ale raczej kruche i wymagają ochrony przed podmuchami wiatru. Krzew do 2 m wysokości, o ciemnozielonych liściach wygląda atrakcyjnie i elegancko. Blaszka liściowa jest duża, fioletowa lub z białymi żyłkami z licznymi fioletowymi włoskami welusowymi. Wśród pokwitania występują rzadkie kolce, w szklarniach liście osiągają 90 cm długości i 30 cm szerokości.

Od początku rozsady do momentu kwitnienia powinny minąć prawie 4 miesiące. Kwiaty Lulo są podobne do kwiatów ziemniaka, mają bladoliliowy lub biały kolor z gęstym pokwitaniem. Średnica kwiatu wynosi od 2 do 3 cm Owoce dojrzewają przez długi czas, mija 120 dni od początku wiązania do zbioru. Swoim wyglądem dojrzały owoc przypomina puszystego pomidora - przepyszną fantazję natury.

Zielony jajnik stopniowo pokrywa się jasnymi plamami, gdy dojrzewa, owoc staje się pomarańczowy, podobnie jak mała pomarańcza o rozmytej białej powierzchni. W przekroju owoce mają średnicę 3 - 9 cm. Wewnętrzna struktura owocu jest podobna do pomidora i jest podzielona na cztery części, wypełnione zielonożółtym lub jasnopomarańczowym miąższem z kremowobiałymi nasionami. Miąższ jest soczysty, ma delikatny słodko-kwaśny posmak ananasa, truskawki, marakui i pomidora.

Warunki uprawy

Uprawa naranjilli wymaga dużego obszaru karmienia. Krzew rośnie wolno, owoce w naszym klimacie pozyskuje się tylko w ogrzewanych, przeszklonych szklarniach. Kultura jest kapryśna, wrażliwa na zimno, powinna być uprawiana tylko w dobrym oświetleniu bez przeciągów. Temperatury powyżej 30 stopni hamują wzrost rośliny, nadmierna suchość powoduje obumieranie plonu.

Reprodukcja naranjilla

Cud naranjilli można rozmnażać na dwa sposoby: przez nasiona i wegetatywnie.

Metodą sadzonkową zacznij wysiewać nasiona pod koniec zimy. W przypadku sadzonek odpowiednia jest luźna pożywna mieszanka gleby liściastej, próchnicy, czarnej gleby i piasku w stosunku 2: 1: 1: 1. Nasiona szybko kiełkują, jeśli po wysiewie przykryjesz pojemnik folią, stwarzając idealne warunki do kiełkowania. Utrzymuj temperaturę pokojową około 26 stopni, nie zapomnij o podlewaniu, w tym przypadku młode pędy pojawią się za dwa tygodnie. Zanurz sadzonki do dużych doniczek, ponieważ roślina ma potężny system korzeniowy. Zapewnij grubą warstwę drenażu na dnie doniczki. Późną wiosną przesadź naranjillę w szklarni lub większym pojemniku.

Prostszą opcją jest rozmnażanie naranjilli wegetatywnie, a częściowo zdrewniałe sadzonki dorosłego krzewu są ukorzeniane lub szczepione na podkładkach innych gatunków. W okresie aktywnego wzrostu opatrunek górny wykonuje się kilka razy w miesiącu naparem dziewanny lub pokrzywy. Roślina bardzo lubi wilgoć, jednak nadmierne podlewanie szkodzi korzeniom i przyczynia się do rozwoju infekcji bakteryjnych, grzybiczych i wirusowych, na które roślina jest podatna. Po owocowaniu stare pędy należy przyciąć. Stymuluje to wzrost młodych pędów i zapobiega siekaniu owoców.

Właściwości i zastosowanie

Owoce Lulo są bogate w witaminy A, C, niacynę, ryboflawinę, tiaminę, wapń, żelazo, fosfor, błonnik, pepsynę, która wspomaga trawienie białek w przewodzie pokarmowym. Owoc Naranjilla jest niskokaloryczny i ma właściwości przeciwutleniające. Spożywanie tych owoców poprawia układ odpornościowy, odtruwa organizm, łagodzi bezsenność i stres, pomaga uniknąć rozwoju cukrzycy, działa moczopędnie, wzmacnia włosy i paznokcie. Soki i napoje owocowe z lulo nie tylko doskonale gaszą pragnienie, ale również zaskakują swoim niezwykłym zielonym kolorem.

Owoce Naranjila są aktywnie wykorzystywane w kuchni. Z owoców przygotowuje się najcenniejszy nektar z miąższem i cukrem, desery, sosy owocowe, herbatniki, jogurty, sałatki owocowe, lody, a nawet wino.