Rozchodnik Pospolity

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Rozchodnik pospolity jest zawarty w liczbie roślin z rodziny suszonych, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Sedum telephium L. Jeśli chodzi o samą nazwę rozchodnika pospolitego, to po łacinie będzie to: Crassulaceae DC.

Opis rozchodnika

Rozchodnik pospolity znany jest pod potoczną nazwą kapusty zajęczej i jest wieloletnim zielem, którego wysokość waha się od dwudziestu do sześćdziesięciu centymetrów. Taka roślina będzie obdarzona bulwiastymi korzeniami i wyprostowanymi pojedynczymi łodygami. Liście tej rośliny są siedzące, naprzemienne, jajowate, podłużne, wzdłuż krawędzi będą ząbkowane, a ich długość będzie wynosić około dwudziestu do siedemdziesięciu milimetrów. Kwiaty tej rośliny będą pięcioczłonowe i zebrane w dość gęsty kwiatostan. Działki rozchodnika zwyczajnego mają długość około dwóch i pół centymetra, będą pomalowane na zielono, a u podstawy są zrośnięte. Warto zauważyć, że płatki tej rośliny są dwa do trzech razy dłuższe niż kielich, mogą mieć kolor szkarłatny lub czerwony. Pręcików tej rośliny jest tylko dziesięć, słupków będzie pięć, rosną razem u samej podstawy, a każdy z nich będzie wyposażony w krótki i zakrzywiony nos.

Kwitnienie rozchodnika występuje latem. W warunkach naturalnych roślina ta występuje na terytorium regionu Aral-Kaspijskiego Azji Środkowej, Arktyki, europejskiej części Rosji, zachodniej i wschodniej Syberii. Do wzrostu roślina ta preferuje rozlewiska rzeczne, polany leśne, bory sosnowe, uprawy, łąki, miejsca wśród krzewów, słupy piaszczyste, suche i zasolone. Warto zauważyć, że rozchodnik to nie tylko roślina bardzo ozdobna, ale także roślina miodowa i perganos.

Opis właściwości leczniczych rozchodnika

Rozchodnik zwyczajny posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast do celów leczniczych zaleca się stosowanie ziela i soku z ziela tej rośliny. Trawa zawiera liście, kwiaty i łodygi.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością w podziemnej części rośliny węglowodanów, sacharozy, glukozy, fruktozy, alkaloidów, sedoheptulozy, fenoli, saponin triterpenowych, garbników i arbutyny. Nadziemna część tej rośliny zawiera olejek eteryczny, garbniki, kumaryny, fenole, arbutynę, kwas fenolokarboksylowy, antrachinony, kwasy organiczne bursztynowy, glikolowy, fumarowy, jabłkowy i szczawiowy.

Należy zaznaczyć, że roślina ta jest bardzo cennym źródłem preparatów tkankowych, zwanych stymulatorami biogennymi, pod względem aktywności biologicznej preparaty takie przewyższają preparaty na bazie aloesu. Napar i wywar przygotowany na bazie ziela rozchodnika należy stosować przy zaburzeniach przemiany materii, zaburzeniach rytmu serca, krwotokach miesiączkowych, niepłodności, osteoalgii, tachykardii, przewlekłym reumatyzmie i bólach stawów.

Świeży sok z tej rośliny lub jej wywar jest bardzo cennym środkiem gojącym rany i hemostatycznym. Sok i ekstrakt z rozchodnika mają zdolność stymulacji ośrodkowego układu nerwowego. Napar i bulion przygotowane na bazie tej rośliny będą miały działanie antybakteryjne. Napar z bulwiastych korzeni tej rośliny należy przyjmować na epilepsję i impotencję, a zewnętrznie taki środek stosuje się jako środek gojący rany na brodawki, modzele i oparzenia.