Zimozielone

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Pierwsze kroki Nowego Roku słychać na planecie Ziemia. Gdziekolwiek pójdzie jego stopa, znajdzie się wiecznie zielona roślina, symbolizująca życie wieczne. Uczą wytrwałości i cierpliwości, zasilają energią w trudnych chwilach życia. To zdumiewające, jak potężna sosna z długimi igłami, pełna siły na wieczny cykl życia, wyrasta z małego ziarna, które spadło na żyzną glebę. A powierzchnia ziemi jest starannie chroniona przed zimnem lub palącymi promieniami słonecznymi przez wiecznie zielone rośliny pełzające. Nie ma granic dla ich różnorodności, tak jak nie ma granic dla życia wiecznego

Iglaki zimozielone

Słowo „wiecznie zielone” coraz częściej kojarzy się z falami ciepłego morza, leniwie spływającymi na brzeg, gdzie pod kokosem lub palmą daktylową leży filozof, który opowiada o wieczności bytu. Łatwo jest mu pogrążyć się w myślach i marzeniach, gdy nie są potrzebne finanse na zakup ciepłego kożucha i przytulnych filcowych butów strąconych ręką rzemieślnika.

Ci, którzy mieszkają w trudnych strefach klimatycznych, martwiąc się o swoje codzienne ubrania, czasami nie zauważają, że wokół nich jest tak wiele żywych roślin, które nie boją się zimna i śnieżyc. Owijają swoje wiecznie zielone, bujne gałęzie śnieżnym kocem i żarliwie patrzą na świat drżący z zimna.

Natura zmieniła swój zielony strój, zmieniając szerokie liście opadających zimą roślin w cienkie, ale trwałe igły, które nauczyły się opierać złemu czarowi Królowej Śniegu.

Igły są krótkie i kłujące, jak u świerka i jodły, długie i szpiczaste, jak u sosny szkockiej i jej hojnego krewnego na wyjątkowy smakołyk, sosny cedrowej, lub mogą to być miniaturowe łuski nakładające się na siebie, jak te z Juniper i Tui. Chociaż w każdym zwykłym zjawisku zawsze występują odchylenia od standardowej próbki, dlatego młode igły świerka zaskoczą delikatnością i delikatnością, a łuszczące się liście dorosłego jałowca są igłami w młodości.

Ale najważniejszą rzeczą w tym, jak drzewa iglaste są do siebie podobne, jest ich nieustraszoność i odporność na kaprysy pogody. Z wdzięcznością przyjmują zarówno deszcz, jak i śnieg; jasne, słoneczne niebo i ponure szaro-czarne chmury wiszące nad ziemią.

Rośliny okrywowe

Wiele roślin przystosowało się do znoszenia naturalnych trudów, nie próbując wznieść się ponad inne, ale skromnie rozprzestrzeniając się po powierzchni ziemi. Z takich roślin można nauczyć się nauki o przetrwaniu, gdy wydaje się, że cały świat walczy przeciwko tobie.

Tysiące stóp przemierza ich wiecznie zielone liście, depcząc i niszcząc, ale nie mruczą, ale szukają okazji, by przebić się przez glebę nowymi pędami, aby cieszyć się życiem i ozdobić ją swoją obecnością. I im się to udaje, bo zwykłemu człowiekowi udaje się przetrwać w dobie wojen, klęsk żywiołowych i kryzysów gospodarczych.

Niewymiarowe krzewy borówki brusznicy o drobnych, zaokrąglonych, kruchych liściach, jakby utkane z pszczelego wosku, rozłożone są dywanem, pokrytym jesienią witaminowo-czerwonymi owocami-jagodami. Nie boją się wiecznej zmarzliny i 50-stopniowych przymrozków jakuckich. Ukryją się pod zaspami śnieżnymi, by przeczekać zimno, a bliżej lata znów będą się uśmiechać na widok wiecznie zielonych liści.

Mieszkańcy lata od dawna oswajają takie rośliny, które pomagają chronić ziemię przed przeciwnościami losu i dają piękno, radość i wieczny triumf bytu. Są to gęste rozety-róże Molodila z wielobarwnymi liśćmi i ozdobnymi kwiatami; omszałe guzki wszelkiego rodzaju skalnic; Liście-monety mięty Verbeinik i setki tysięcy innych wiecznie zielonych przedstawicieli, którzy nie twierdzą, że są liderami w przyrodzie.

Tropikalna roślinność

Najliczniejsze królestwo evergreenów to oczywiście lasy tropikalne.

Obfitość słońca i wilgoci pozwoliła naturze stworzyć rośliny, których owoce człowiek lubi jeść przez cały rok z przyjemnością i korzyścią dla organizmu. Daktyle i kokosy, cytryny i mandarynki… już dawno przestały być egzotyczne, utrzymując ludzkie organizmy w dobrej kondycji.

Wiele roślin z powodzeniem migrowało z lasów tropikalnych na nasze zimne ziemie, zamieniając się w rośliny domowe. Tylko o wspaniałej rodzinie Amaryllidaceae można mówić bardzo długo.