Cerkosporoza Buraków

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Cerkosporoza szczególnie często dotyka liście buraka, które zakończyły swój wzrost. W związku z tym jego pierwsze oznaki w południowych regionach kraju można znaleźć w pierwszej połowie czerwca, aw regionach centralnych w połowie lipca. Cercospora wpływa na rośliny nasienne i mateczne z taką samą siłą. Szkodliwość tej choroby polega na tym, że zmusza ona rosnące rośliny do tworzenia nowych liści, przeznaczając na proces ich powstawania ogromną ilość różnych składników odżywczych i energii. Jednocześnie zauważalnie zmniejsza się wielkość roślin okopowych, a zatem zmniejsza się również wielkość zbiorów

Kilka słów o chorobie

Na łodygach dotkniętych cerkosporą z liśćmi pojawiają się czerwonawo-brązowe zaokrąglone plamki, których średnica wynosi od 2 do 4 mm. A środek takich plam jest pomalowany na popielaty.

Kiedy nastaje deszczowa pogoda, uformowane plamy zaczynają tworzyć obszary obfitych zarodników grzybów, pokryte szarawym nalotem. A gdy pogoda znów się wyschnie, te tkanki zaczną stopniowo wypadać, a liście będą perforowane. Pozostałe plamki po pewnym czasie łączą się, pokrywając całą powierzchnię liści, a blaszki liściowe zwijają się i stopniowo zamierają. Często jądra są również dotknięte cerkosporozą, infekującą nasiona.

Porażone warzywa buraczane są zwykle dość małe, przechowują się znacznie gorzej i często gniją podczas przechowywania.

Nawiasem mówiąc, szkodliwy czynnik grzybotwórczy cerkosporozy, oprócz buraków (zarówno cukrowych, stołowych, jak i paszowych), może również zarażać ziemniaki soją, groch szczawiem, lucernę i szereg dzikich upraw chwastów (quinoa, locha oset, mniszek lekarski, powój itp.)). A źródłem infekcji jest grzybnia, która zimuje w burakach macierzystych, a także w ogonkach liściowych i martwych liściach.

Rozprzestrzenianie się cerkosporozy buraka następuje głównie w regionach o wilgotnym i ciepłym klimacie. Najkorzystniejsze warunki do jego rozwoju to temperatura powyżej piętnastu stopni i średnia dzienna wilgotność powietrza w granicach 70%.

Szczególnie silnie cerkosporoza atakuje uprawy, w których nie obserwuje się płodozmianu, a także uprawy nadmiernie zagęszczone.

Jak walczyć

Głównym sposobem radzenia sobie z tą wyniszczającą dolegliwością jest przestrzeganie podstawowych zasad agrotechnicznych. Resztki roślin należy wyeliminować jesienią, osadzając je w glebie na głębokość od dwudziestu pięciu do trzydziestu centymetrów. Niezwykle ważnym środkiem przy uprawie buraków jest również przestrzeganie zasad płodozmianu. Najlepszymi prekursorami buraków są ziemniaki, pszenica ozima, cebula, ogórki itp.

Niezbędne jest również odpowiednie przygotowanie podłoża siewnego. Na kilka lat przed rozpoczęciem uprawy buraków zaleca się stosowanie w glebie wysokiej jakości nawozów mineralnych i różnych nawozów organicznych pod ich poprzednikami. Obornik jest również stosowany głównie dla poprzedników.

Siew buraków należy przeprowadzić w optymalnym czasie, a podczas jego wzrostu zabiegi międzyrzędowe wykonuje się aż do zamknięcia rzędów. Chwasty należy eliminować zarówno z grządek, jak iz terenów do nich przyległych. Nie zaszkodzi podczas wzrostu buraków i karmienia nawozami fosforowo-potasowymi. Zwykle główną część nawozów mineralnych stosuje się jesienią (najczęściej jest to „Kemira Universal” lub nitroammofosk), a dawki ich stosowania dobiera się z uwzględnieniem danych uzyskanych w wyniku analizy agrochemicznej gleby.

Należy jednak zrezygnować ze stosowania fungicydów w celu pozbycia się cerkosporozy, ponieważ zawarte w nich chemikalia mogą zacząć gromadzić się w roślinach okopowych, przez co nie nadają się do spożycia przez ludzi i zwierzęta gospodarskie. Tylko w szczególnie trudnych przypadkach od czasu do czasu można posypać uprawy buraków jednoprocentową mieszanką Bordeaux. Ogólnie fungicydy stosuje się tylko w walce z chwastami - z reguły są to preparaty „Dual Gold” lub „Fuzilad Forte”.