2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Apion lub koniczyna ryjkowiec występuje prawie na wszystkich szerokościach geograficznych. Jego preferencje żywieniowe obejmują koniczynę, zarówno dziką, jak i uprawną. Szczególnie szkodliwe są larwy tych pasożytów, które wygryzają dziury w naczyniach w celu późniejszego przepoczwarzenia, w wyniku czego uszkadzane są naczynia odżywiające kwiaty. A to z kolei prowadzi do całkowitego lub częściowego brązowienia kwiatów i ich późniejszego wysychania. Dorosłe owady są również dość szkodliwe, żywiąc się delikatnymi liśćmi koniczyny i wygryzając w nich liczne dziury. W latach masowej reprodukcji apiony liściowe są często przebijane dziurami
Poznaj szkodnika
Apiona to szkodliwy chrząszcz ryjkowiec czarny, którego wielkość waha się od 3 do 3,5 mm. Jego korpus w kształcie gruszki charakteryzuje się wyraźnym metalicznym odcieniem. Wszystkie osobniki są obdarzone prawie prostą, długą mównicą i częściowo żółtymi nogami. Pluskwy te mają bardzo ciekawe czułki – ich podstawy są zwykle czerwone, a wierzchołki czarne.
Jaja Apion mają wielkość od 0,3 do 0,5 mm. Jaja składane przez te pasożyty są zwykle gładkie, wydłużone i żółtawe. A larwy szkodników są białe z lekko kremowym odcieniem. Długość dorastają do 2 - 2, 5 mm. Wszystkie larwy mają ciemnobrązowe głowy i są lekko zakrzywione. Ich górna szczęka jest wyposażona w trzy wyrostki z każdej strony, przy czym środkowe wyrostki zwykle są nieco powiększone. A nogi larw zastępuje aż sześć par małych dziwacznych kopców. Poczwarki szkodników charakteryzują się żółtawo-białym kolorem i osiągają długość 3 – 3,5 mm.
Chrząszcze zimują na uprawach koniczyny, na głębokości do pięciu centymetrów w glebie. Część szkodników zimuje na kresach, na skrajach lasów, na poboczach dróg, w wąwozach iw pasach leśnych. Z reguły w takich schronach umieszcza się je pod resztkami roślin i pod opadłymi liśćmi. Wylot żarłocznych pasożytów z zimowisk rozpoczyna się zwykle w pierwszej i drugiej dekadzie kwietnia, kiedy koniczyna zaczyna rosnąć. Przez piętnaście do dwudziestu jeden dni żywią się miąższem młodych liści, wygryzając liczne małe dziurki. A na etapie pączkowania koniczyny (około drugiej połowy maja) samice zaczynają składać po jednym jajku, umieszczając je w prymitywnych główkach, a także w pąkach kwiatowych i bocznych liściach.
Średnia płodność każdej samicy wynosi około trzydziestu pięciu jaj, podczas gdy próg minimalny to 11 jaj, a maksymalny to 217. Aby złożyć jaja, samice muszą wygryzać otwory za pomocą mównicy i wpychać do nich jajeczka za pomocą pokładełka. Rozwój embrionalny jaj trwa od pięciu do ośmiu dni. Pierwsze larwy wylęgają się jeszcze przed rozpoczęciem kwitnienia (w przybliżeniu pod koniec maja i na początku czerwca), aw okresie masowego kwitnienia, gdzieś w drugiej dekadzie czerwca, można już znaleźć nie tylko larwy różnych wiek, ale także małe poczwarki.
W warunkach leśno-stepowych rozwój żarłocznych larw trwa od piętnastu do dwudziestu dni. Bezpośrednio przed przepoczwarczeniem opuszczają jajnik i trafiają do pojemnika z główkami koniczyny, koncentrując się w przerwach między kwiatami. Tutaj wygryzają dziury i przepoczwarzają się w nich. Rozwój poczwarki trwa około ośmiu do dziewięciu dni. Cały cykl rozwojowy, od stadium jaja do stadium dorosłego, trwa od trzydziestu do trzydziestu dwóch dni. Od drugiej połowy lipca do września (a czasem do października) można zaobserwować pojawienie się robaków, aktywnie żerujących na młodych liściach koniczyny.
W ciągu jednego sezonu rozwija się tylko jedno pokolenie koniczyny, ale każdy chrząszcz jest w stanie żyć i aktywnie rozmnażać się przez dwa do trzech lat.
Jak walczyć
Głównym środkiem zapobiegawczym przeciwko apionie jest przestrzeganie zasad płodozmianu. Zaleca się umieszczanie jąder koniczyny w odległości co najmniej pół kilometra od roślin pastewnych.
Jeśli na każde dziesięć pociągnięć siatki przypada dwadzieścia osobników szkodnika, przystępują do opryskiwania środkami owadobójczymi. W stadium pączkowania koniczyna jest zwykle leczona Fufanonem i Diazinonem.
Zalecana:
Dziadek Do Orzechów Z Ciemnych Nasion Jest Wrogiem Warzyw
Ciemny dziadek do orzechów to polifagiczny szkodnik, który żyje prawie wszędzie. Najczęściej występuje w północnym stepie leśnym oraz w części górskiej (głównie w regionach zachodnich). Larwy tych pasożytów powodują poważne uszkodzenia wszelkiego rodzaju warzyw, roślin okopowych, a także kukurydzy. W takim czy innym stopniu prawie wszystkie rośliny rolnicze mogą cierpieć z powodu jego szkodliwej działalności
Czarna Noga Jest Podstępnym Wrogiem Sadzonek
Często czytam pamiętniki ogrodników na stronie. Ostatnio wszyscy krzyczą „SOS” prawie jednym głosem. Sadzonki giną i masowo. A czasu na ponowne sianie jest bardzo mało. Niektóre uprawy nie będą już miały czasu na dobre zbiory. I nie jest faktem, że następny mecz nie spotka ten sam los. Jaki jest powód i, co najważniejsze, co teraz z tym zrobić? Jak wyjść z sytuacji przy jak najmniejszych stratach? Naprawdę chcę pomóc ludziom uniknąć błędów, przez które już udało mi się przejść
Mucha Kiełkowa Jest Wrogiem Ogrodnika
Mucha na kiełki często szkodzi uprawom dyni i tykwy i występuje prawie wszędzie. Dotyczy to głównie roślin strączkowych i dyni, a także kapusty, kukurydzy ze słonecznikiem, cebuli, buraków i wielu innych upraw. Największe szkody z reguły powodują żarłoczne larwy pierwszego pokolenia. A starsze larwy (w sumie są trzy pokolenia) atakują korzenie już dojrzałej roślinności. W latach z suchym lub zimnym latem muchy kiełkowe są szczególnie szkodliwe
Wrogiem Ziemniaka Jest Walka Ze Stonki Ziemniaczanej
Stonka ziemniaczana po raz pierwszy została zauważona w amerykańskim stanie Kolorado w XIX wieku. W tym czasie nie był jeszcze sklasyfikowany jako szkodnik. Ale teraz jest największym wrogiem ziemniaków i innych roślin psiankowatych w ogrodzie
Ćma Parasolowa Jest Wrogiem Kminku
Zamieszkująca niemal wszędzie ćma parasolowata uwielbia ucztować na kminku. Szkodliwe gąsienice ćmy parasolowej zjadają kwiaty, a także promienie parasoli i nasiona. Zaatakowane przez nie kwiatostany prawie zawsze wysychają i ciemnieją, a wierzchołki rosnących roślin wyglądają jak przypalone przez ogień. Oprócz kminku ćma parasolowata może infekować jądra marchwi i innych roślin parasolowych. Jeśli nie zaczniesz z nim walczyć w odpowiednim czasie, możesz zapomnieć o dobrym zbiorze nasion
