Ćma Parasolowa Jest Wrogiem Kminku

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Zamieszkująca prawie wszędzie ćma parasolowata uwielbia ucztować na kminku. Szkodliwe gąsienice ćmy parasolowej zjadają kwiaty, a także promienie parasoli i nasiona. Zaatakowane przez nie kwiatostany prawie zawsze wysychają i ciemnieją, a wierzchołki rosnących roślin wyglądają jak przypalone przez ogień. Oprócz kminku ćma parasolowata może infekować jądra marchwi i innych roślin parasolowych. Jeśli nie zaczniesz z nim walczyć w odpowiednim czasie, możesz zapomnieć o dobrym zbiorze nasion

Poznaj szkodnika

Ćma parasolowata to całkiem zabawny motyl mierzący od 10 do 11 mm. Przednie skrzydła szkodników są pomalowane na czarno-brązowe odcienie i są wyposażone w wiele podłużnych rozstępów, a ich tylne skrzydła są zwykle szarawe. W zasadzie kolor skrzydeł ćmy parasolowej czasami znacznie się różni.

Motyle hibernują, koncentrując się pod korą drzew, w pryzmach zarośli lub w stosach słomy. Często ich zimowanie odbywa się pod dachami wszelkiego rodzaju budynków, a także przy ogrodzeniach i innych miejscach. Wczesną wiosną można już zaobserwować lata szkodników. Na uprawach kminku pojawiają się w okresie pączkowania, w przybliżeniu pod koniec kwietnia i na początku maja.

Gdy powietrze ogrzeje się do dziesięciu stopni, samice zaczynają składać jaja. Ich całkowita płodność często sięga dwustu jaj. W tym przypadku główną lokalizacją jaj jest spodnia strona ogonków liściowych. Rozwój embrionalny ćmy parasolowej trwa zwykle od piętnastu do dwudziestu dni.

Odrodzenie żarłocznych gąsienic następuje na początku kwitnienia kminku. W tym samym czasie każda osoba rozwija się w wieku pięciu lat. Młode gąsienice zjadają małe zagłębienia w łodygach i ogonkach liściowych, a starsze osobniki migrują w górę wzdłuż łodyg, aktywnie zasiedlając parasole i oplatając je cienkimi pajęczynami.

W trakcie kwitnienia kminku przepoczwarzają się szkodliwe gąsienice. Proces ten odbywa się głównie wewnątrz łodyg, do których pasożyty wnikają przez wykonane przez siebie dziury. W przypadku masowej kolonizacji kminku na jednej łodydze (w zależności od jej grubości) może współistnieć od siedmiu do jedenastu poczwarek. Zazwyczaj umieszcza się je około piętnastu centymetrów nad powierzchnią gleby. W stadium poczwarki szkodliwe pasożyty utrzymują się od dwudziestu pięciu do trzydziestu pięciu dni.

Pod koniec czerwca lub na początku lipca można obserwować lata nowej generacji motyli. Zanim rozpocznie się zbiór nasion, opuszczają nasadzenia kminku i udają się na poszukiwanie zimowisk. Ćma parasolowata daje tylko jedno pokolenie rocznie.

Jak walczyć

Nie najmniejszą rolę w trudnej sprawie pozbycia się ćmy parasolowej odgrywają różne środki agrotechniczne - eliminacja chwastów w pobliżu działek nasiennych, a także terminowe zbieranie roślin nasiennych z ich późniejszym młóceniem.

Jeśli na każdą roślinę przypada co najmniej jedna gąsienica, nasadzenia kminku zaczynają być traktowane wysokiej jakości preparatami mikrobiologicznymi. Również niszczenie gąsienic jest w dużej mierze ułatwione przez zapylanie jąder insektycydami. Dla uzyskania najlepszego efektu zaleca się przeprowadzenie takiego zapylenia na etapie pączkowania i przedłużania parasolek. A kwiatostany mocno uszkodzone przez ćmy parasolowe muszą zostać odcięte i zniszczone.

Szereg naturalnych czynników pomaga również regulować liczbę ćmy parasolowej. Jeśli wilgotność powietrza spadnie do 35-40%, a jego temperatura spadnie do ośmiu do dwunastu stopni, szkodliwe gąsienice masowo giną. A przeżywalność poczwarek jest wprost proporcjonalna do jakości i ilości paszy spożywanej przez gąsienice. Najbardziej żywotne są poczwarki ważące od dwudziestu pięciu do trzydziestu pięciu miligramów.

Jaja złożone przez ćmę parasolowatą są często niszczone przez drapieżne pluskwy i wciornastki, a także są zasiedlane przez trichogramy. W tym przypadku liczebność populacji szkodnika kminku zmniejsza się o około 25-35%. Tak więc w okresie masowego składania jaj żarłocznych pasożytów uwalnianie trichogramów będzie również doskonałą miarą wpływu na ich liczebność.