Kolorowy Susak

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Na brzegach zbiorników wodnych, pośrodku bagiennej zieleni wysokiej trawy, często można zobaczyć tę piękną roślinę - jasnoróżowe kwiaty susaka, zebrane w dość duże kwiatostany w kształcie parasola, szybko przyciągają wzrok i przyciągają uwagę. Susak uprawia się zarówno na obszarach przybrzeżnych, jak iw zbiornikach wodnych. W naturze rośnie wzdłuż brzegów rzek i stawów, a także w pobliżu torfowisk łąkowych

Poznawanie zakładu

Susak, czyli susak parasolowy, jest jedynym przedstawicielem rodziny o tej samej nazwie Susak. Wysokość susaka może wahać się od 30 do 150 cm. Ta dość duża bylina jest obdarzona grubym (około 1,5 - 2 cm) i długim poziomym kłączem, na którego górnej stronie znajdują się liniowe trójkątne liście ułożone w dwóch rzędach, a na dolnej stronie liczne korzenie. Z zatok liściowych wyrastają pąki wegetatywne dające początek nowym kłączom, a także bezlistne odnóża pięknych kwiatostanów.

Liście wystające z samych podstaw łodyg krewetek są wąskie, długie (ich długość może sięgać 1 m) i wyprostowane. Na ogół są płaskie, choć u samej podstawy są lekko fasetowane.

Kwiatostany Susak znajdują się na cylindrycznych dość długich szypułkach i wyglądają jak zwykłe parasole, wyposażone w przylistki. W rzeczywistości te parasole są fałszywe. Tworzą je jeden kwiat wierzchołkowy, a także trzy tzw. zwoje – niezależne kwiatostany wyłaniające się z kątów przylistków, często rozgałęzione. A wrażenie parasolek robią długie szypułki i mocno skrócone osie zwojów. Kwiatostany do początku kwitnienia otoczone są przylistkami, które następnie się pochylają.

Susak nie kwitnie jednocześnie - ta cecha pozwala znacznie wydłużyć okres jej efektu dekoracyjnego.

Owoce Susak są wielolistne, każda listka jest otwierana wzdłuż szwów znajdujących się na słupkach. Jej nasiona są krótko-cylindryczne, lekkie i małe. Wypadają z listków, gdy duże zwierzęta lub wiatr kołyszą owocujące kwiatostany. Pomimo tego, że szybko zaczynają tonąć w wodzie, na stosunkowo krótkich dystansach nadal mogą być przenoszone przez ptactwo wodne lub strumienie wodne.

Drobny susak jest szeroko rozpowszechniony w Europie, a także w pozatropikalnych regionach Azji, z wyjątkiem Arktyki, strefy tajgi (a dokładniej jej północnej części) i wysokich gór powyżej 1000 m n.p.m. Uprawiana jest również w USA i Kanadzie.

Aplikacja Susak

Lecznicze właściwości Susaka znalazły zastosowanie w medycynie ludowej. I obdarzone dość dużą ilością skrobi, kłącza tej rośliny nadają się do spożycia przez ludzi. Można je zmielić na mąkę i upiec, suszyć, gotować na parze i piec. Przed poznaniem chleba były głównym źródłem odżywiania roślin wśród Jakutów. Susak jest również uważany za doskonałą roślinę miodową.

Z liści Susak wykonuje się różnorodne wyroby z wikliny, w tym maty i maty.

Głównie roślina ta jest oczywiście wykorzystywana do ozdabiania obszarów przybrzeżnych i zbiorników wodnych, które dzięki niej są dosłownie przekształcane.

Jak dorosnąć

Susak doskonale rozmnaża się wegetatywnie za pomocą bocznych pąków kłączy. Najlepszą opcją do jego ukorzenienia będą gleby glejowe. Wolno płynąca czysta woda również przyczynia się do korzystnego rozwoju susaka. Głębokość sadzenia rośliny w zbiornikach wodnych powinna wynosić około dziesięciu centymetrów. Dopuszcza się również sadzenie sandacza na sztucznie utworzonych bagnach.

Susak jest bardzo bezpretensjonalny w pielęgnacji, w wysokim stopniu odporny na zimę. Nawet chwilową suszę w zbiornikach jest w stanie całkiem dobrze tolerować. Należy jednak mieć świadomość, że roślina ta jest bardzo wymagająca światła. Ponadto raz na dwa do trzech lat ze względu na obfitsze kwitnienie zaleca się podzielenie kłącza.

Susak na szczęście nie jest podatny na wszelkiego rodzaju choroby i uszkodzenia przez szkodniki.