2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Fuzariozę siewek kukurydzy można spotkać dosłownie wszędzie tam, gdzie rośnie kukurydza. Szkoda z tego wynika bezpośrednio od stopnia porażenia nasion kukurydzy - im wyższy ich procent, tym więcej zainfekowanych roślin zostanie znalezionych na etapie ich kiełkowania. Jeśli stopień porażenia jest wystarczająco niski, straty plonu mogą sięgać 15%, a przy silnym porażeniu liczba ta często sięga 40%. W szczególnie niesprzyjających warunkach w niektórych latach można stracić nawet 60 - 70% plonu. Ta dolegliwość jest szczególnie szkodliwa na obszarach o wilgotnej pogodzie i przedłużającej się wiośnie - w tym przypadku sadzonki mogą zacząć pojawiać się dopiero dwadzieścia do trzydziestu dni po wysianiu nasion
Kilka słów o chorobie
Na powierzchniach siewek kiełkujących ziarniaków zaatakowanych przez Fusarium można zaobserwować słabo wyrażony nalot grzyba, pomalowany na biało lub różowo. Stopniowo kiełki zaczynają brązowieć i obumierać. A czasami umierają, zanim dotrą do powierzchni gleby. Jeśli kiełki przetrwają, będą miały słabo rozwinięty system korzeniowy. Liście zaczną wysychać, zainfekowane rośliny skarłowaciałyby, a niektóre okazy nawet się położą.
Z reguły manifestacja fusarium sadzonek kukurydzy rozpoczyna się na etapie kiełkowania i przed powstaniem dwóch lub trzech liści. Czasami sadzonki Fusarium są zdolne do infekowania dorosłych roślin, a ziarniaki kolbami mogą być dotknięte nie tylko na polach w okresie wegetacji, ale także w przypadku nieprzestrzegania reżimu przechowywania. Nawiasem mówiąc, na etapie przechowywania nieszczęsny atak może pokryć absolutnie każdą część uszu. A jeśli są przechowywane w słabo wentylowanych lub wilgotnych pomieszczeniach charakteryzujących się dużą wilgotnością, czynnik wywołujący infekcję łatwo przeniesie się do zdrowych uszu i zarazi je.
W sadzonkach kukurydzy występuje również utajona forma fusarium. Uważa się to za szczególnie niebezpieczne, ponieważ początkowo zainfekowane zarodki są całkiem żywotne, a po umieszczeniu w glebie rozpoczyna się rozwój grzybni, rozprzestrzeniającej się z prędkością błyskawicy na pędy z korzeniami, co z kolei prowadzi do szybkiego rozkładu sadzonki i ich śmierć.
Czynnikiem sprawczym fusarium w sadzonkach kukurydzy są szkodliwe grzyby z rodzaju Fusarium, które pozostają na resztkach roślinnych, w glebie i nasionach. Tworzone przez nie jednokomórkowe mikrokonidia są zwykle bezbarwne. Makrokonidia zakrzywione lub sierpowate są również bezbarwne i wyposażone w kilka przegród. Zarodnikowanie konidialne grzybów chorobotwórczych często wywołuje powtarzające się infekcje kukurydzy.
Rozwój choroby jest zauważalnie wzmocniony przez zwiększoną kwasowość i wilgotność gleby, a także niską temperaturę w czasie kiełkowania nasion. Głębokość siewu odgrywa również ważną rolę w rozwoju szkodliwej choroby. Jeśli zostaną osadzone zbyt głęboko, warunki napowietrzania ulegną znacznemu pogorszeniu. Jeśli są zbyt płytkie, wysycha wierzchnia warstwa gleby, przyczyniając się do pogorszenia kiełkowania nasion. A jeśli uprawy kukurydzy są nadmiernie zagęszczone, sadzonki zaczną być dość mocno dotknięte zgnilizną korzeni.
Jak walczyć
Kukurydzę należy wysiewać w optymalnym czasie i tylko na dobrze ogrzanych i dobrze nawożonych obszarach. Również przy jej uprawie konieczne jest wykonanie całego szeregu ważnych zabiegów agrotechnicznych, które przyczyniają się do wczesnego kiełkowania nasion kukurydzy, a także lepszego rozwoju roślin.
Dobry efekt uzyskuje się poprzez przedsiewne zaprawianie nasion kukurydzy preparatem „Maxim XL”. Ten opatrunek grzybobójczy pomoże maleńkim sadzonkom lepiej kiełkować.
A przed wysłaniem do przechowywania kolby kukurydzy muszą być dokładnie wysuszone, aby ich wilgotność nie przekraczała 16%.
Obecnie wiele uwagi poświęca się także hodowli odpornych na Fusarium siewek mieszańców kukurydzy i ich późniejszemu wykorzystaniu.
Zalecana:
Czerwona Zgnilizna Kolb Kukurydzy
Czerwona zgnilizna kolb kukurydzy rozwija się najczęściej, gdy temperatura powietrza wyraźnie spada bliżej stadium pełnej dojrzałości ziarniaków lub często pada deszcz. A grzyb wywołujący tę chorobę jest niebezpieczny nie tylko dlatego, że znacznie zmniejsza plon upraw kukurydzy, ale także dlatego, że uwalniane przez niego toksyny mogą zarażać zwierzęta i ludzi, prowokując ich do rozwinięcia działania neurotoksyny (jednego z typów uszkodzenia komórek nerwowych)
Spleśniałe Nasiona Kukurydzy
Spleśniałe nasiona kukurydzy to nie tyle choroba, co rodzaj reakcji ziarniaków na niesprzyjające warunki. Ten atak może znacznie pogorszyć kondycję roślin. Zdolność kiełkowania i energia kiełkowania nasion ulegają znacznemu zmniejszeniu, w wyniku czego nasiona stają się nieprzydatne do ich późniejszego siewu. Rozwój pleśni jest szczególnie aktywny w przypadku podmoknięcia gleby, nadmiernych opadów i długiej wiosny. A także jej aktywnemu rozwojowi sprzyja niedostateczne napowietrzenie gleby, jej słaba jakość
Złote Ziarna Kukurydzy
Dawno minęły czasy, kiedy ludzie czcili rośliny, które służyły jako ich główne pożywienie i dlatego były uważane za święte. Do takich roślin zalicza się Kukurydza, którą amerykańscy Indianie ubóstwiali, nazywając ją „kukurydzą”. Od ponad siedmiu tysięcy lat to zboże karmi ludzi swoimi złotymi ziarnami
Zakurzona Głownia Kukurydzy
Głownia kurzu atakuje kukurydzę głównie na południowych obszarach jej uprawy, ale często można spotkać tę plagę w regionach, które wyróżniają się ciepłymi źródłami i raczej gorącymi latami. Zwykle ta dolegliwość atakuje kolby kukurydzy i wiechy kwiatostanami. Zainfekowane wiechy stopniowo stają się czarną, zakurzoną masą, a uszy zamieniają się w stożkowate czarne kępy włókien i zarodników grzybów. W tym przypadku zarodniki są mocno zatrzymywane między włóknami aż do dojrzewania ciastek
Fuzarioza Kolb Kukurydzy
Fuzarioza kolb kukurydzy występuje najczęściej w regionach o dużej wilgotności, gdzie często dotyka do 50-60% rosnącej kukurydzy. Ta nieszczęsna choroba prawie zawsze prowadzi do zauważalnego zmniejszenia objętości plonu, a także do znacznego pogorszenia jej jakości, ponieważ rozwój niszczącego fusarium nie zatrzymuje się nawet podczas przechowywania zebranych kłosów, zwłaszcza jeśli warunkom przechowywania towarzyszy niedostateczne napowietrzanie i bardzo wysoka wilgotność
