Biznes Piecowy: Wybór Drewna Opałowego, Czyszczenie Kominów

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Podczas niepogody delikatne ciepło rozgrzanego pieca ogrzewa nie tylko pomieszczenie, ale także tworzy w domu atmosferę przytulności, komfortu i spokoju. Piec to dom dobrego samopoczucia, który należy chronić i utrzymywać w należytym stanie. Palenisko i komin są najważniejszymi elementami dobrego funkcjonowania i muszą być prawidłowo użytkowane i konserwowane. Często właściciel nie myśli o jakości drewna opałowego i pali wszystko, co się pali. Nieracjonalne wykorzystanie materiału źródłowego prowadzi do niestabilnej pracy, blokad. Piec jest podstawą wiejskiego domu, aby dobrze działał, ważne jest poznanie zasad jego działania

Jak wybrać drewno opałowe?

Materiał wysokiej jakości do paleniska musi być suchy. Polana surowe są słabo rozpalone, spalane dają mniej ciepła i uwalniają substancje, które negatywnie wpływają na stan systemu grzewczego. Gęstość drewna wpływa na wymianę ciepła. Nieprawidłowo dobrane surowce powodują powstawanie osadów żywicznych w rurach i kominach. Malowane skrawki desek mogą powodować toksyczne zatrucie. Gałęzie sosnowe, topolowe i świerkowe służą do zwiększenia iskrzenia i „strzelania”, co jest niebezpieczne podczas pracy, zapychając układ wewnętrzny naciekami żywicznymi.

Charakterystyka drewna opałowego

Jakość drewna opałowego zależy od gatunku drewna, od gęstości drewna. Im wyższa gęstość, tym dłuższe spalanie i większy transfer ciepła. Według takich wskaźników na czele znajduje się dąb (3, 3 kcal / sq. Dm). Na drugim miejscu są buk, jesion, grab, jabłko, jarzębina (3-2, 7 kcal/m2 dm). Nie mniej cenne jest drewno opałowe z brzozy, gruszki, kasztanowca, klonu, akacji (2, 6 kcal / m2. Dm). Nieco niższe wskaźniki dla lipy, olchy, sosny (2 kcal / dm kw.). Drewno opałowe z osiki, wierzby, topoli, jodły (1, 8-1, 6 kcal / m2 Dm) pali się szybko i nie daje dobrego ciepła. Im więcej "wysokokalorycznego" drewna opałowego, tym trudniej go zebrać: surowe drewno jest zbyt ciężkie i trudne do rozłupania, zwłaszcza buk i dąb.

Istnieją również znaczne różnice w drewnie opałowym pod względem ilości emitowanego dymu. Najbardziej bezdymnym paliwem jest grab. Drzewa owocowe silnie palą: wiśnia, śliwka, jabłoń. Sosna i świerk pozostawiają osady smołowe i korozyjne gazy. Osika po spaleniu uwalnia substancje, które oczyszczają wewnętrzną powierzchnię komina. Brzoza daje dobre ciepło, ale brudzi piec smołą smołową. Substancja ta w dużych proporcjach może nie tylko osadzać się na rurze, ale także spływać, prawie całkowicie blokując cienkie rury i zagięcia w murze. Na proces ten szczególnie wpływa kontrast temperaturowy występujący na nieizolowanych rurach zewnętrznych.

Oznaki zanieczyszczenia komina

Stan niesprawności pieca można określić na początku rozpalania. Dym gromadzi się i nie przedostaje się dobrze do komina. W wyniku braku ciągu zaczyna dymić ze wszystkich otworów, w tym klap, klap. Po krótkiej rozgrzewce zjawisko to ustaje.

Zatykanie rur często nie jest zauważalne w pomieszczeniu, ponieważ może nie być obserwowany wewnętrzny dym. Dlatego po wypaleniu pierwszej partii drewna opałowego należy wyjść na zewnątrz i zbadać dym nad dachem. W dobrym stanie z pieca wydobywa się słaby, przezroczysty, czasem biały dym. Jeśli widoczne są ciemne, gęste kłęby, świadczy to o dużym nagromadzeniu sadzy i wymaga natychmiastowego oczyszczenia.

Płomień w palenisku wskazuje na problemy z kominem. W dobrym stanie, kolor jest zawsze jasny, z pomarańczowym odcieniem, a drewno trzeszczy. Warto pomyśleć o wezwaniu kominiarza, jeśli ogień jest ciemnopurpurowy, a na drewnie „leży” matowy żółty dym.

Czyszczenie kominów i pieców

Proces spalania nie jest możliwy bez osadzania sadzy. Nawet przy stosowaniu idealnego paliwa wymagane jest okresowe czyszczenie i usuwanie szkodliwych nagromadzeń. Jeśli ta zasada nie jest przestrzegana, nadmiar sadzy może prowadzić do dymu, zatrucia odpadami. Sadza pali się w wysokich temperaturach (110 stopni). Stare rury, nie wytrzymując takiego ciepła, mogą eksplodować, prowadząc do nieodwracalnego zjawiska - pożaru. Terminowe czyszczenie pomaga uniknąć tych problemów.

Kiedy wzywany jest specjalista, wykonywana jest profesjonalna praca. Aby zmniejszyć liczbę wizyt i zaoszczędzić budżet, możesz samodzielnie prowadzić profilaktykę za pomocą improwizowanych środków. Na przykład obierki ziemniaczane, gdy pali się skrobia, uwalniają gaz, który zmiękcza sadzę i przyczynia się do przypadkowego łuszczenia się i wytrącania żużla w postaci luźnych płatków. Aby to zrobić, włóż pół wiadra suszonej skórki do dobrze rozgrzanego paleniska.

Kanały i rury można czyścić mechanicznie za pomocą domowej roboty pędzla. Pomysłowi ludzie robią takie urządzenie z plastikowej butelki, wykonując pionowe boczne nacięcia od szyi do dołu. Dno jest całkowicie usuwane, „płatki” są składane żelazną szpatułką. Częstotliwość linii cięcia wynosi 2-3 cm Ta konstrukcja jest przymocowana do metalowego pręta za pomocą nakrętek. Na szeroką rurę "Ruff" wykonany jest z plastikowego kanistra (3, 5, 6 litrów). Gotowe urządzenie jest przywiązane do liny i obciążone cegłą.

Przemysł chemiczny produkuje specjalne proszki, kłody, brykiety do profilaktyki czyszczenia kominów. Są skuteczniejsze niż obierki ziemniaczane, chociaż pozostawiają w pomieszczeniu nieprzyjemny zapach. Ważne jest, aby wiedzieć, że podejmując regularne czynności konserwacyjne, możesz zapewnić dobry ciąg, bezpiecznie ogrzać dom i obejść się bez wzywania kominiarza przez wiele lat.