Veinik Niski

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Veinik niski należy do rodziny bluegrass, po łacinie nazwa tej rośliny brzmi tak: Calamagrostis epigeios. Jeśli chodzi o łacińską nazwę rodziny, brzmi ona tak: Poaceae.

Opis stroika niskiego

Niska trawa trzcinowa ma wiele popularnych nazw: to biliuk, kiść, długie kolano i korona. Trzcina niska to wieloletnie zioło, którego wysokość może wahać się od osiemdziesięciu do stu pięćdziesięciu centymetrów. Roślina posiada długie i poziome kłącze. Łodygi niskiej trawy trzcinowej są proste, szorstkie i szorstkie. Szerokość liści może sięgać piętnastu milimetrów, liście będą szorstkie, mają kolor niebiesko-zielony. Język liści może osiągnąć do dziewięciu milimetrów długości. Kwiatostan niskiej trzciny to duża wiecha, długość takiego kwiatostanu może sięgać nawet trzydziestu centymetrów, kwiatostan będzie ściśnięty i wyprostowany. Kłoski rośliny są pomalowane na zielono lub brudnofioletowo, są liniowo-lancetowate i liczne. Długość takich kłosków waha się od pięciu do siedmiu milimetrów; kłoski te są skręcone w pęczki. Łuski rośliny w kształcie kolców są liniowo-szydłowate, podczas gdy dolne łuski kwiatowe rośliny są dokładnie krótsze niż łuski kłoskowe, dolne łuski są wyposażone w prosty szypuł, który wychodzi ze środka grzbietu. Jeśli chodzi o włoski na osi kłosków, są one prawie dwa razy dłuższe niż łuski kwiatowe.

Niskie kwitnienie trzcinnika występuje w okresie letnim. W warunkach naturalnych roślina ta występuje na terytorium Białorusi, Ukrainy, Mołdawii, Azji Środkowej, a także w Rosji: z wyjątkiem Arktyki i wysokich gór. Roślina ta rośnie na łąkach, stepach łąkowych, skrajach lasów, polanach, jasnych lasach, a także na skrajach bagien, w wilgotnych krzewach, na nasypach i rowach, a poza tym także na glebach piaszczystych.

Opis właściwości leczniczych trzciny niskiej

Do celów leczniczych należy wykorzystywać korzenie trzcinnika niskiego. Warto zauważyć, że nasiona tej rośliny mają znaczną zawartość tłuszczów, białka, wapnia, fosforu i magnezu. Jeśli chodzi o bulion przygotowany z korzeni trzciny niskiej, w medycynie zaleca się ten środek jako środek moczopędny.

Warto zauważyć, że wcześniej zarówno maty, jak i maty były często wykonywane z długich łodyg niskiej trzciny. Na terenie Ukrainy dachy licznych budynków gospodarczych pokryto słomą. Z łodyg i liści trzciny niskiej można pozyskać włókno, wyroby linowe wykonane z takiego włókna są znacznie mocniejsze i trwalsze niż liny konopne. Miotła roślinna była często używana do robienia mioteł.

Aby użyć niskiej trawy trzcinowej jako środka moczopędnego, musisz przygotować następujący wywar: musisz wziąć jedną łyżkę zmiażdżonych, suchych korzeni tej rośliny, następnie dodać szklankę wrzącej wody i zagotować powstałą mieszaninę na niskim poziomie podgrzewać przez pięć minut. Następnie taką mieszankę niskiej trawy trzcinowej należy podawać przez godzinę, a także filtrować. Jako środek moczopędny uzyskany bulion z trzciny niskiej należy stosować jedną lub dwie łyżki stołowe trzy razy dziennie.

Warto zauważyć, że taka roślina jak trzcina niska charakteryzuje się dość dużą wartością w leśnictwie. Trzcina niska jest antagonistą młodych pokoleń puszczy w początkowych fazach jej rozwoju. Roślina ta uciska sadzonki zarówno w szkółkach, jak iw kulturze. Na bardzo żyznych glebach w lesie sosnowym wiele sosen jest po prostu skazanych na śmierć, a niska trawa trzcinowa w tym przypadku okazuje się bardzo przydatną rośliną.