Zgnilizna Popiołu Słonecznikowego

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Popiół lub zgnilizna węgla, oprócz słonecznika, może również wpływać na kukurydzę, fasolę, orzeszki ziemne, ziemniaki i buraki cukrowe. Atak ten jest szczególnie szkodliwy w okresach, w których występują temperatury powyżej trzydziestu stopni i brak wilgoci. Zbiory słonecznika z powodu gnicia jesionu są często zmniejszone o 25%, aw latach z gorącym i suchym latem straty mogą sięgać nawet 90%. I możesz zmierzyć się z tym problemem we wszystkich obszarach uprawy słonecznika

Kilka słów o chorobie

Zgnilizna jesionu zwykle objawia się ogólnym więdnięciem rosnących roślin w drugiej połowie sezonu wegetacyjnego. Atakowane przez nią łodygi są pomalowane na popielatoszare odcienie, a wewnątrz nich tworzą się liczne mikrosklerocje. System korzeniowy porażonych roślin jest bardzo słabo rozwinięty, a po pewnym czasie korzenie zaczynają obumierać. A na szyjkach korzeniowych roślin powstają brązowo-brązowe plamy, stopniowo pokrywające całe łodygi. Następnie plamy, które dotarły do pędów, rozjaśniają się, nabierając popielatego odcienia. Porażone łodygi wyraźnie miękną, a ich centra kurczą się i często ulegają całkowitemu zniszczeniu. W środku łodyg, a także pod naskórkiem, zaczyna się tworzenie imponującej ilości czarnych mikrosklerocjów grzybowych. Nieco rzadziej na porażonych pędach mogą tworzyć się piknidia zanurzone w tkankach roślinnych. Ale zgnilizna popiołu nie wpływa na nasiona i kosze.

Czynnikiem sprawczym nieszczęsnego nieszczęścia jest szkodliwy grzyb Macrophomina phaseolina (Sclerotium bataticola), który charakteryzuje się wysokim stopniem pasożytnictwa i dość szerokim obszarem występowania. Jest w stanie zainfekować ponad trzysta odmian roślin dzikich i uprawnych. Grzybnia grzybów, rozprzestrzeniająca się w miąższu i naskórku pędów, szybko niszczy ich strukturę. Jest zlokalizowany głównie w układzie przewodzącym głównych korzeni, a także w dolnych partiach łodyg i szyjkach korzeniowych. Stopniowo patogen wspina się na łodygi, prowokując więdnięcie liści i ich późniejsze wysychanie. Po pewnym czasie zainfekowane rośliny całkowicie obumierają.

Okres inkubacji w temperaturze od dwudziestu pięciu do trzydziestu stopni jest dość krótki i wynosi od sześciu do dziesięciu dni, a maleńkie sklerocje mogą z łatwością utrzymywać się w glebie przez pięć do sześciu lat. Dzieje się tak zwykle, gdy warunki pogodowe nie sprzyjają ich aktywnemu życiu.

Na uwagę zasługuje fakt, że materiał siewny uzyskany z porażonych upraw nie jest źródłem wtórnej infekcji, ale jednocześnie charakteryzuje się obniżonymi walorami siewnymi. Za główne źródło infekcji uważa się szczątki roślin.

Pomimo tego, że zgnilizna jesionu dotyka słonecznika we wszystkich obszarach jego uprawy (szczególnie w półpustynnych i suchych), najczęściej nadal występuje na południu Ukrainy - tam, niezależnie od warunków pogodowych, patogen odnotowuje się corocznie.

Szkodliwość zgnilizny jesionu jest dość wysoka - praktycznie nie ma zbioru nasion z porażonych roślin. Choroba ta rozwija się szczególnie silnie w zagęszczonych uprawach słonecznika.

Jak walczyć

Wśród głównych środków ochronnych przeciwko gniciu popiołu słonecznika należy podkreślić stosowanie mieszańców i odmian tolerancyjnych, przestrzeganie płodozmianu (słonecznik powraca na dawne poletka nie wcześniej niż osiem lat później) oraz przedsiewne zaprawianie nasion fungicydami. Równie ważne jest radzenie sobie z chwastami, które przyczyniają się do rozprzestrzeniania się infekcji.

Jeśli zostaną znalezione ogniska zgnilizny jesionu, wszystkie zakażone rośliny należy usunąć z miejsca i spalić. Aktywacja antagonistów glebowych patogenu i mineralizacja resztek pożniwnych będą promowane przez jesienną orkę i terminową uprawę ścierniska.