Plumeria Tępe

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Plumeria obtus (łac. Plumeria obtusa) - liściasty, pięknie kwitnący krzew lub drzewo z rodzaju Plumeria (łac. Plumeria), zaliczany do rodziny Kutrovy (łac. Apocynaceae). Oprócz tego, że roślina jest bardzo dekoracyjna i efektowna, jej kwiaty są wykorzystywane do celów spożywczych, wzbogacają perfumy o kwiatowy aromat, a także wykorzystują roślinę do celów leczniczych.

Co masz na imię?

Łacińska nazwa rodzaju pięknie kwitnących drzew jest zgodna z imieniem odkrywcy i botanika Charlesa Plumiera, francuskiego mnicha franciszkańskiego, podróżnika, od którego pochodzi nazwa rodzaju „Plumeria”.

Specyficzny epitet „obtusa”, który z łaciny na rosyjski tłumaczy się słowem „tępy”, opiera się na kształcie liści tego gatunku, które mają tępe końce, w przeciwieństwie do liści innych gatunków, które mają ostre porady.

Oprócz oficjalnej nazwy łacińskiej gatunek ten ma również nazwy „ludowe”. Jest powszechnie określany jako „drzewo pagody” lub „białe frangipani”.

Opis

Wielkie Antyle i Bahamy są uważane za ojczyznę Plumerii, skąd z powodzeniem rozprzestrzeniła się na tropikalne regiony na całym świecie. Dziś można go znaleźć w każdym słonecznym kurorcie na każdym kontynencie.

Roślina to małe, zaokrąglone drzewo lub krzew liściasty. Wysokość rośliny zależy od warunków środowiskowych i waha się od trzech do pięciu metrów.

Wąskie liście mają odwrotnie jajowaty kształt i ciemnozieloną błyszczącą powierzchnię blaszki liściowej. Długość liści może sięgać od czterech do dwudziestu centymetrów przy szerokości od jednego do ośmiu i pół centymetra. Końcówki liści są tępe, tak nazywa się gatunek. Liście są ułożone na ogonkach o długości od jednego do czterech centymetrów. Powierzchnia blaszki liściowej jest skórzasta, czasem prześwitująca, naga. Takie liście są typowe dla wielu roślin tropikalnych, które muszą wytrzymać napory tropikalnych ulewy. Woda łatwo spływa z takiej powierzchni, nie uszkadzając arkusza.

Od wiosny do jesieni pojawiają się gęste kwiatostany w kształcie parasola, ale najliczniej kwitnie w lipcu-sierpniu. Kwiatostany tworzą stosunkowo duże kwiaty. Pachnące kwiaty rurkowate składają się z pięciu białych płatków z jasnożółtą szyjką, tworzących koronę przypominającą koło. Długość rurki kwiatowej wynosi do dwóch centymetrów, a wygięcie płatków od półtora do czterech centymetrów. Korona jest chroniona małym kielichem utworzonym przez jajowate trójkątne działki o długości do półtora milimetra. Pręciki i słupek mają długość jednego milimetra. Pylniki lancetowate, długości około trzech milimetrów. Średnica znamienia słupka wynosi do dwóch milimetrów. Oznacza to, że wielkość pręcików i słupka jest bardzo skąpa w porównaniu z wielkością korony kwiatu.

Owocem Plumeria tępe są cylindryczne strąki, wewnątrz których znajdują się nasiona lub żółto-zielona listka. Podczas uprawy w kulturze strąki rzadko tworzą się.

Stosowanie

Na Hawajach iw innych miejscach matowe kwiaty plumerii używane są do ozdabiania pomieszczeń, tkają pachnące wieńce z kwiatów, które zdobią ich domy, lub służą do ozdabiania kobiet, aromat wydobywa się z kwiatów do produkcji perfum. To właśnie z użyciem kwiatów Plumeria w perfumerii kojarzy się potoczna nazwa tej rośliny „frangipani”, która utrwaliła w ludzkiej pamięci imię włoskiego szlachcica żyjącego w XVI wieku, który stworzył perfumy o zapachu plumerii.

Dekoracyjny wygląd rośliny jest popularny w projektowaniu krajobrazu terytoriów, gdzie klimat pozwala Plumeria przetrwać i zachwycać ludzi swoim pięknem.