2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Nie każda roślina zasługuje na zaszczyt bycia nazywanym kwiatem narodowym. Ale plumeria może się tym pochwalić. Nawet wśród starożytnych Majów utożsamiany był z pożądaniem i pasją, a w krajach buddyjskich nadal pozostaje symbolem nieśmiertelności i często znajduje się w świątyniach i starożytnych dziedzińcach Laosu i Bali. W warunkach wewnętrznych ten piękny i wybitny kwiat jest dość rzadki, ale można go oswoić
Ma zastosowanie w perfumerii i kosmetykach
Kwiaty plumerii wyhodowane na parapecie są nie tylko wykwintną i rzadką ozdobą, ale także tworzą wspaniały klimat w domu. Włoski szlachcic, który lubił perfumy, w jakiś sposób stworzył perfumy, które później nazwano na jego cześć „Frangipani”. Miały niepowtarzalny zapach kwiatów plumerii. Kompozycja ta zyskała światową sławę. Oprócz plumerii perfumy zawierają nuty cytrusów i jaśminu, różne przyprawy i gardenie. Dziś rośliny nadal z powodzeniem wykorzystuje się w tworzeniu zapachów i kosmetyków.
Plumeria otrzymała swoją nazwę na cześć francuskiego botanika Charlesa Plumiere, żyjącego w XVII wieku. Jego ojczyzną jest Ameryka Południowa. Jednak dzisiaj siedlisko kwiatu rozprzestrzeniło się na Meksyk, Tajlandię, Kalifornię, Wyspy Pacyfiku i inne ciepłe zakątki.
Szczególnie pachnący rano
W naturze roślina to drzewo do 8m. na wysokość. Należy do rodziny Kutrów. Liście rośliny są podłużne, skórzaste, zwężające się ku końcowi i ciemnozielone. Znajdują się na mięsistych i grubych gałęziach. Dość duże kwiaty o różnych kolorach (czerwone, biało-różowe, biało-żółte, wielobarwne) o owalnych delikatnych płatkach kwitną wiosną na młodych pędach. W godzinach porannych ich aromat jest najjaśniejszy i najdelikatniejszy.
Owoce plumerii, czerwono-brązowe lub zielone, są niejadalne. Przypominają cylindryczne strąki, wąskie z ostrą końcówką. Zebrane nasiona najlepiej przechowywać w chłodnym i suchym miejscu nie dłużej niż 2 lata, w przeciwnym razie mogą stracić zdolność kiełkowania. Ważne jest, aby pamiętać, że przed pielęgnacją rośliny należy założyć rękawiczki, ponieważ mleczny sok jest obecny we wszystkich jej częściach, co może powodować podrażnienie skóry i reakcję alergiczną. W naturze pomaga to kwiatowi chronić się przed szkodnikami.
Bardziej niezawodny z sadzonkami
Kwiaciarnie na ogół wolą rozmnażać plumerię przez sadzonki, ponieważ ta metoda pozwala uzyskać wcześniejsze kwitnienie - rok po posadzeniu lub wcześniej. Z dość dobrze rozwiniętych gałęzi małe sadzonki są cięte pod kątem 45 stopni. Najlepiej robić to, gdy roślina jest uśpiona. Po tygodniu przyszłe plumeria należy zwilżyć, a wcześniej przechowywać w ciepłym, suchym miejscu. Następnie, dla ich najszybszego zakorzenienia, trzyma się je trochę w „Kornevin”. Sadzenie odbywa się w przestronnych doniczkach z nawożoną glebą. Pojawienie się liści jest oznaką dobrego rozwoju korzeni. Roślina do tego momentu wymaga umiarkowanego podlewania, ogrzewania dolnego i jasnego oświetlenia.
Hodowcy i entuzjastyczni entuzjaści starają się rozmnażać roślinę za pomocą nasion, ponieważ proces ten jest dość pracochłonny i długi. Kwiaty z taką reprodukcją pojawią się dopiero po 3-5 latach, a sama roślina będzie zewnętrznie i genetycznie różna od rodzica. Kapsułkę nasienną z reguły umieszcza się w worku z gazy, aby nasiona się nie rozsypały. Suszone nasiona sadzi się w glebie płytko i w kierunku poziomym, odcinając ich „ogon”.
Fosfor jest lepszy niż azot
Najbardziej nasłoneczniony parapet to najlepsze miejsce na umieszczenie plumerii w domu. Uwielbia kąpać się z bezpośredniego światła słonecznego i co najmniej 6 godzin dziennie. Nie wolno dopuścić do wysychania gleby. Latem w upalne dni konieczne jest obfite podlewanie, a także opryskiwanie.
Wiosenny opatrunek z zawartością fosforu sprzyja obfitemu kwitnieniu plumerii, a nawozy azotowe aktywują wzrost, odwracając uwagę rośliny od tworzenia kwiatów. Na lato nadaje się dolistny opatrunek i obfite podlewanie.
Plumeria jedzie jesienią na kolejne wakacje. Zawiadamia o tym, upuszczając wszystkie liście. Następnie roślinę należy umieścić w umiarkowanie jasnym, chłodnym miejscu, gdzie „śpi” do wiosny. Młode przesadza się co dwa lata po zimie w doniczkach z dobrym drenażem.
Zalecana:
Pritchardia Pacyfiku
Pritchardia Pacyfiku jest jedną z roślin z rodziny arekowatych lub palm, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Pritchardia pacifica. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny Oceanu Spokojnego, to po łacinie będzie to tak: Arecaceae. Opis przypowieści o Pacyfiku Dla korzystnego rozwoju tej rośliny konieczne będzie zapewnienie reżimu światła słonecznego, przy czym dopuszczalny jest również reżim półcienia.
