Niebieskooka Góra

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Niebieskooka górska (łac. Sisyrinchium montanum) - roślina zielna o ścisłym wyglądzie z rodzaju Blue-eyed (łac. Sisyrinchium), zaliczana do rodziny Iris (łac. Iridaceae). Gatunek ten jest bardzo podobny do niebieskookiego wąskolistnego (łac. Sisyrinchium angustifolium), dlatego czasami te dwa gatunki są łączone. Roślina wieloletnia, kłączowa, o wąskich liściach i niebieskofioletowych kwiatach z żółtą podstawą. Gatunek ten ma odmiany o innym kolorze kwiatów, choć niektórzy botanicy kwestionują ten pogląd, odnosząc różnice do podziału gatunku na odmiany.

Co masz na imię?

Łacińska nazwa rodzaju „Sisyrinchium”, według późniejszej wersji botaników, opiera się na słowie „sisyra”. Tak nazywał się w epickich czasach maszerujący płaszcz przeciwdeszczowy, który rzemieślniczki uszyły z koziej sierści. Płaszcz był kudłaty i ciepły, chroniąc podróżnika przed niepogodą w ciągu dnia, a nocą służył jako jego łóżko, chroniąc nagą ziemię przed zimnem i jednocześnie służąc jako ciepły koc. Jego kudłaty wygląd jest związany z pojawieniem się kłączy i bulw z rodzaju, i dlatego był podstawą łacińskiej nazwy rodzaju roślin.

Anglojęzyczne nazwy rodzaju „Niebieskooki” i rosyjski „Goluboglazka” opierały się nie na podziemnych częściach roślin, ale na miniaturowych, wdzięcznych kwiatach z niebiesko-niebieskimi płatkami. Pomimo tego, że wśród roślin z rodzaju występują gatunki, na przykład z żółtymi kwiatami, takie nazwy zakorzeniły się i mają prawo istnieć. Chociaż niektóre nazwy zaskakują kombinacją bardzo niekompatybilnych słów, tak jak w przypadku rośliny „Złota niebieskooka trawa” - „Złota niebieskooka trawa”.

Specyficzny epitet „montanum” („góra”) charakteryzuje charakter obszaru, na którym rośnie ten gatunek.

Nazwa rośliny ma popularne synonimy, na przykład „Ścisła trawa o niebieskich oczach”; Amerykańska niebieskooka trawa.

Opis

Wieloletnie rośliny zielne o wyglądzie od jasnozielonego do oliwkowozielonego, które po wyschnięciu zmieniają kolor z ciemnobrązowego na brązowy. Kłącza roślin są ledwo rozpoznawalne.

Proste, nagie pędy o wysokości od 10 do 20 centymetrów w szczególnie sprzyjających warunkach mogą dorastać do pół metra.

Liście zielone, wąskie, spiczastonose tworzą podstawową rozetę. Blaszki liściowe są gołe.

Ciemnoniebieskie kwiaty obficie pokrywają krzewy w maju-czerwcu. Podstawa kwiatu jest żółto-pomarańczowa z wystającymi żółtymi pręcikami. Krawędź płatków kwiatowych jest nacięta z jednym zalotnym grzbietem pośrodku. Powierzchnia płatka jest podzielona na lancetowato-owalne płaty ciemnofioletowymi żyłkami. Chociaż wielkość kwiatów jest niewielka i żyją tylko jeden dzień, kwiaty są bardzo wdzięczne i efektowne. Kwiaty mogą być pojedyncze lub można zebrać do sześciu kwiatów, tworząc delikatną kreację natury.

Owocem są kapsułki w kolorze od jasnego do ciemnobrązowego, czasem z fioletowym odcieniem. Wewnątrz owocu znajdują się małe ciemne kuliste nasiona.

W niektórych miejscach Mountain Blue-eyed zalicza się do kategorii chwastów. Nie przeszkadza to w wykorzystywaniu rośliny przez ludzi jako eleganckiej wiosennej dekoracji ogrodu. Na przykład w Rosji Mountain Blue-Eye jest uprawiana od ponad dwóch stuleci.

Urodzona w skalistych górach Ameryki Północnej Mountain Blue-Eyed dotarła do Europy Zachodniej; do Rosji, gdzie wybrała europejską część kraju i krainę Transbaikalia; a nawet odległej, odizolowanej od innych kontynentów Australii.

Warunki uprawy

Niebieskooka góra jest bardzo bezpretensjonalną rośliną, ale uwielbia miejsca otwarte na słońce.

Rośnie w każdej glebie zapewniającej dobry drenaż, ponieważ nie lubi stojącej wody.

Roślina jest mrozoodporna, nie potrzebuje schronienia na zimę.

Na zdjęciu jedna z hybryd Mountain Blue Eyes: