Doronicum Kolumna

Spisu treści:

Wideo: Doronicum Kolumna

Wideo: Doronicum Kolumna
Wideo: Doronicum x excelsum 'Harpur Crewe' 2024, Może
Doronicum Kolumna
Doronicum Kolumna
Anonim
Image
Image

Doronicum Columna (łac. Doronicum columnae) - jeden z najjaśniejszych i najczęstszych przedstawicieli rodzaju Doronicum, zaliczany do rodziny Astrov, czyli Compositae. W warunkach naturalnych rośnie w górach i strefach leśnych krajów europejskich, zamieszkuje także Turcję i Armenię. Atrakcyjny wygląd, powszechnie uprawiany przez współczesnych ogrodników i florystów.

Charakterystyka roślin

Doronicum Kolyumny jest reprezentowany przez kwitnące byliny o wysokości do 80 cm, z długim bulwiastym korzeniem. W miarę wzrostu kultury tworzy małe zwarte krzewy, nad którymi znajdują się jasnożółte kosze kwiatostanów, przyjemne o bogatym kolorze i przyjemnym wyglądzie. Szypułki u analizowanego gatunku są nagie, choć w kwiatostanie mogą być lekko owłosione, jednak zjawisko to jest rzadkie.

Kwiatostany-kosze są średnie, mogą osiągnąć średnicę nie większą niż 6 cm Kwiaty języczkowe są wąskie, w przeciwieństwie do tych, które obnoszą się, na przykład na austriackim doronicum. Gatunek charakteryzuje się obfitym i długotrwałym kwitnieniem występującym w lipcu, czasem pod koniec czerwca. Możliwe jest również wielokrotne kwitnienie, podobnie jak u innych przedstawicieli rodzaju.

Doronicum Kolyumna jest odporny na suszę, mrozoodporny i bezpretensjonalny, chociaż wymaga regularnej pielęgnacji, w przeciwnym razie zakwitnie mniej obficie i obficie, w ogóle nie tak, jak każda szanująca się kwiaciarnia chciałaby kontemplować obfitość kwiatów na swoją stronę i zaimponuj bliskim dzięki tym przyjaciołom piękności i bratnim duszom.

Użyj w ogrodzie

Doronicum Kolyumny nadaje się do ozdabiania ogrodów skalnych, wzgórz alpejskich, skalniaków i zwykłych kwiatów. Idealnie pasuje również do rustykalnego ogrodu. Świetnie prezentuje się zarówno w grupach pokrewnych, czyli w połączeniu z przedstawicielami rodziny Astrowów, jak iz innymi roślinami uprawnymi, w tym paprociami. Nie jest zabronione łączenie doronicum z Kolumny z Rogerami, Shititnikami i Strusiami, będą też całkiem dobrze łączyć się z ozdobnymi makami i Wołżankami.

Szkodniki i walka z nimi

Należy zauważyć, że doronicum Kolyumna jest odporne na różne szkodniki, ale w rzadkich przypadkach, szczególnie w niesprzyjających warunkach lub niedostatecznej pielęgnacji, mogą na nią wpływać mszyce, ryjkowce, łopatki i nicienie stonki korzeniowej. Spośród wymienionych szkodników roślin najbardziej niebezpieczne są ryjkowce. Są to szaro-czarne robaki, których rozmiar nie przekracza 1-2 cm.

Wołki, podobnie jak wiele innych owadów, pożerają liście, ale tylko w nocy, w ciągu dnia można je znaleźć pod listowiem, tam znajduje się ich schronienie. Z czasem ryjkowce zaczynają składać jaja, zwykle przeprowadzają ten proces bezpośrednio w koszyczkach lub pąkach. Później wylęgają się z nich larwy, które z niesamowitą szybkością zjadają kwiaty, zwłaszcza ich wnętrze, w wyniku czego odpadają koszyczki doronicum, podobna sytuacja ma miejsce z pąkami.

Na zewnątrz larwy ryjkowców są nijakie, są to małe białe robaki, nietrudno je zauważyć na jasnożółtych kwiatostanach doronicum. Po około 25 dniach przepoczwarzają się larwy wołków, a później wychodzą z nich pełnoprawne chrząszcze, które dalej pożerają roślinę i chowają się w glebie na zimę. Stosunkowo łatwo poradzić sobie z ryjkowcem, gdy pojawią się pierwsze oznaki, należy natychmiast rozpocząć aktywne działania, w przeciwnym razie nie będzie śladu po kwitnących roślinach.

Insektycydy są skuteczne przeciwko ryjkowcom i ich larwom. Przetwarzanie odbywa się 1 raz w ciągu 4 tygodni. Zapobieganie to terminowa uprawa gleby, usuwanie resztek roślinnych z ogrodu kwiatowego i ich spalanie. Zachęca się do opryskiwania karbofosem w czasie pączkowania.

Środki zapobiegawcze obejmują również regularną pielęgnację, która polega na odchwaszczaniu chwastów, terminowym karmieniu i lekkim rozluźnianiu. Kopanie na zimę nie jest wymagane, ponieważ system korzeniowy doronicum Kolumny znajduje się zbyt blisko powierzchni gleby i może zostać nieumyślnie uszkodzony, co nie wpłynie w najlepszy sposób na zdrowie roślin.

Zalecana: