Śnieżna Gruszka

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Gruszka śnieżna (łac. Pyrus nivalis) - uprawy owocowe i ozdobne; przedstawiciel rodzaju Gruszka z rodziny Rosaceae. Obszar przyrodniczy - Azja Środkowa i Europa Południowo-Wschodnia. Typowe siedliska to równiny i zbocza górskie. W naturze ten rodzaj gruszki często tworzy krzewy. Roślina otrzymała swoją nazwę od śnieżnobiałego pokwitania liści i pędów.

Charakterystyka kultury

Gruszka śnieżna to krzew lub drzewo o wysokości do 10 m z wąską pionową owalną koroną. Gałęzie są gęsto ulistnione, grube, zakrzywione, czarno-szare, z kolcami lub bez. Liście srebrzystoszare (w młodym wieku ciemnozielone), spiczaste lub tępe, odwrotnie jajowate, owalne, eliptyczne lub zaokrąglone, o klinowatej podstawie, od spodu owłosione, do 8 cm długości. Kwiaty są białe, do 3 cm średnicy, zebrane w kwiatostany corymbose po 6-18 sztuk, siedzą na szypułkach dojrzewających.

Owoce są małe, do 5 cm średnicy, kuliste lub gruszkowate, zielonkawożółte, wyposażone w nieopadający kielich filcowy i długą szypułkę. Kwitnienie przypada na drugą dekadę maja, owoce dojrzewają we wrześniu. Gruszka śnieżna służy głównie do celów dekoracyjnych, owoce nie nadają się do spożycia, mają zbyt kwaśny smak. Kultura nie różni się mrozoodpornością, wytrzymuje mrozy do -25C. Podatny również na różne choroby, w tym parch.

Rosnące funkcje

Jak wiadomo, gruszka śnieżna, podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju, ma system korzeniowy typu prętowego, a przy niewystarczającej wilgotności z zewnątrz rośliny samodzielnie pobierają wilgoć z niższych warstw. Dlatego bliskie występowanie wód gruntowych ma szkodliwy wpływ na rozwój drzew, a często prowadzi to do przedwczesnej śmierci. Takie drzewa są często dotknięte chorobami i szkodnikami i nie tolerują dobrze mrozu.

Gruszka śnieżna jest światłolubna, szczególne pragnienie słońca przejawia się w okresie kwitnienia i tworzenia owoców. Silnie zacienione obszary nie nadają się do uprawy gruszek śnieżnych. Na ogólny stan drzew i liczbę powstałych owoców wpływa skład gleby i jej struktura. Preferuje się uprawę na luźnych, przepuszczalnych dla wody i powietrza, dobrze przepuszczalnych, obojętnych lub lekko kwaśnych podłożach bogatych w próchnicę. Gruszka śnieżna nie toleruje gleb zasolonych, silnie kwaśnych, ciężkich gliniastych, podmokłych i podmokłych.

Lądowanie

Sadzonki gruszy śnieżnej należy kupować wyłącznie w wyspecjalizowanych szkółkach owocowych. Kupowanie na najbliższym rynku może okazać się porażką i całkowitym rozczarowaniem. Wybierając sadzonkę, należy zwrócić uwagę na 2-3-letnie okazy z zamkniętym systemem korzeniowym. Kora na materiale do sadzenia powinna być gładka, bez uszkodzeń mechanicznych i innych wad. Przy otwartym systemie korzeniowym musisz zwracać uwagę na stopień rozwoju. Zdrowa i silna sadzonka powinna mieć co najmniej 3-5 korzeni głównych o długości około 25-30 cm.

Sadzenie sadzonek odbywa się wiosną lub wczesną jesienią (dokładne terminy zależą od klimatu regionu). Uważa się, że sadzenie wiosenne jest najkorzystniejsze, gwarantuje przetrwanie młodych roślin, poddanych starannej pielęgnacji. Jesienne sadzenie również daje dobre wyniki, jedyne, że w ostre zimy jeszcze niedojrzałe rośliny mogą zostać uszkodzone przez silne mrozy. Jesienią przygotowuje się dół do sadzenia na wiosnę, jego głębokość powinna wynosić około 60-70 cm, a jego średnica powinna wynosić 70-80 cm Koniecznie wprowadza się mieszankę gleby składającą się z górnej warstwy gleby, próchnicy i piasku do dołu. Mile widziane karmienie superfosfatem, siarczanem potasu i popiołem drzewnym.

Przed sadzeniem korzenie sadzonki są lekko przycinane i zanurzane w zacierze glinianym. Następnie sadzonkę opuszcza się z dołka, korzenie prostuje się i przykrywa pozostałą mieszanką gleby. Po posadzeniu konieczne jest obfite podlewanie i ściółkowanie materiałem organicznym (humusem lub trocinami). Ważne: szyjka korzeniowa jest umieszczona 4-5 cm nad powierzchnią gleby. Od strony południowej wbija się kołek i przywiązuje do niego sadzonkę. Zabezpieczy młodą roślinę przed przechylaniem się podczas silnych wiatrów. Odległość między silnymi odmianami powinna wynosić co najmniej 4 m, średniej wielkości - 3-3,5 m. Po posadzeniu dwuletnie sadzonki skracają gałęzie boczne i środkowy przewodnik.

Opieka

Ogólnie pielęgnacja gruszek śnieżnych jest podobna do technologii uprawy jabłoni i niektórych upraw owocowych. Głównym zadaniem w kompleksie zabiegów pielęgnacyjnych roślin jest przycinanie formujące, które polega na nadaniu koronie bardziej wyrazistego zaokrąglonego kształtu. Terminowe przycinanie przyspiesza owocowanie i przyspiesza wzrost drzew. Oprócz przycinania kultura wymaga systematycznego podlewania, corocznego nawożenia nawozami mineralnymi i organicznymi, zabiegów profilaktycznych przeciwko chorobom i szkodnikom, częstego rozluźniania kręgu pnia i ściółkowania. Schronienie na zimę jest również uważane za integralną część udanej uprawy.