Japoński Zawilec

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Zawilec japoński (łac. Anemone japonica) - jeden z najczęstszych gatunków z rodzaju Anemone w rodzinie Jaskier. W naturze omawiany przedstawiciel występuje w Japonii i Chinach, w drugim kraju, głównie w regionach wschodnich. Obecnie anemon japoński, będący również anemonem japońskim, jest aktywnie uprawiany w wielu krajach Europy, a także w Rosji i USA.

Charakterystyka kultury

Zawilec japoński reprezentują atrakcyjne wieloletnie rośliny zielne o wysokości 70-80 cm, o silnie rozgałęzionych pędach i pełzającym poziomym kłączu. Należy zauważyć, że gatunek ten należy do grupy jesiennej, swoje piękno pokazuje późnym latem - wczesną jesienią, w przeciwieństwie do np. grupy roślin o kłączach bulwiastych, do których należą delikatny anemon, anemon kaukaski, anemon koronowy, itp.

Liście japońskiego anemonu są owłosione na całej powierzchni, podstawne, petiolate, dość duże, trzykrotnie rozcięte, szaro-zielone. Kwiaty są duże, do 6-8 cm średnicy, mogą być białe i jasnoróżowe, zebrane w kilka kawałków w luźne kwiatostany, które nadają całej masie niesamowicie piękny wygląd. Kwitnienie obserwuje się w drugiej lub trzeciej dekadzie sierpnia, kończy się z reguły w październiku, w zależności od strefy klimatycznej.

Japoński anemon jest używany do kształtowania prywatnych podwórek, a także dużych miejskich parków i ogrodów. Najczęściej służy do ozdabiania ogrodów skalnych i niskich klombów. W przeciwieństwie do anemonu żonkilowego, roślina łatwo dogaduje się z innymi przedstawicielami świata kwiatowego i dekoracyjnego. Stanie się godnym sojusznikiem jesiennych astry, akonitów, szałwii, astilbe, czarnego cohosha (pluskwy). Nie wolno sadzić japońskiego anemonu w pobliżu krzewów ozdobnych, na przykład rododendronów i zbóż.

Subtelności kultywacji

Ukwiał japoński nie należy do kategorii gatunków kapryśnych, w rzeczywistości cała grupa zawilców jesiennych (zawilce) nie wymaga specjalnego podejścia. Jednak! Dobre zdrowie, energiczny wzrost i obfite kwitnienie są możliwe tylko na glebach luźnych, umiarkowanie wilgotnych i żyznych o odczynie obojętnym. Na glebach kwaśnych, słonych, bagiennych i ciężkich gliniastych anemon nie czuje się dobrze, dlatego nie zaleca się sadzenia go na takich obszarach. Nawiasem mówiąc, drenaż jest mile widziany. Ale niziny nie będą dobrym towarzyszem dla japońskiego anemonu.

Miejsce hodowli akceptuje tylko słoneczne lub półcieniste z rozproszonym światłem, jest to warunek wstępny do uprawy wszystkich rodzajów zawilców. Mimo stosunkowo wysokiego wzrostu, podparcie anemonu japońskiego nie jest wymagane, ale nie powinno się go sadzić na terenach wietrznych, gdyż złamie niezbyt mocne pędy. Roślinę można sadzić wzdłuż krzewów, ale tak, aby ich korona nie blokowała światła słonecznego. Przy prawidłowej lokalizacji i przestrzeganiu prostych zasad opieki zawilca szybko rośnie, dlatego należy go okresowo przerzedzać i dzielić.

Rozważany gatunek dzieli się na odrosty korzeniowe. Podział odbywa się ręcznie lub za pomocą łopaty. Chwasty szybko rosnącego anemonu są rzadkie, ale odchwaszczanie, zwłaszcza w pierwszym roku, musi być przeprowadzane regularnie. Korzenie japońskiego anemonu są bardzo delikatne, chwasty należy wyrywać tylko rękami, bez użycia narzędzi ogrodniczych, zaszkodzą kulturze. Na zimę rośliny potrzebują dobrego schronienia, ponieważ nie są to gatunki odporne na zimę.

Wspólne odmiany

Podobnie jak delikatny anemon, gatunek ten ma wiele odmian i form. Ale odmiany i kształty frotte są szczególnie popularne wśród ogrodników i kwiaciarni, nadają ogrodowi wyrazistości, jasności i atrakcyjności. Podobnie sytuacja wygląda z odmianami o czerwonych kwiatach. Oni niczym ognisty płomień fascynują swoją fascynacją.

Spośród odmian o różowych półpełnych kwiatach można zauważyć odporną odmianę Koenigin Charlotte; wśród półpełnych odmian wina - Prinz Heinrich. Wśród odmian o białych kwiatach słynie odmiana Wirbelwind, należy również do grupy półpełnej; wśród czerwieni z różowawym odcieniem - Bressingham Glow.