2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Z zewnątrz roślina ta jest bardzo podobna do turzycy pospolitej. Dobrze wygląda na rabatach i wokół oczek wodnych. Jednak jego główny urok tkwi w korzeniach – małych guzkach o smaku migdałów. Z tego powodu roślina ta jest często nazywana migdałami ziemnymi, chociaż oficjalna nazwa jest znacznie prostsza - chufa lub sity. Na środkowym pasie nie jest tak powszechny, ale nadal można go uprawiać
Zdrowe i pożywne
W różnych krajach chufu nazywa się inaczej: sakkit - w Egipcie, gliniane migdały - we Włoszech, nebbu - w Sudanie, dom zimowy, gliniane migdały, saty - w Rosji. Ta kultura jest najbardziej kultywowana w Hiszpanii. W tym kraju jednym z najpopularniejszych i najsmaczniejszych napojów jest „Orszad” - robi się go z chufy. Jego właściwości lecznicze są dobre w leczeniu schorzeń przewodu pokarmowego.
Na długo przed naszą erą w starożytnych egipskich piramidach znaleziono guzki orzechów tej niesamowitej odwiecznej kultury. Chufa trafiła do Rosji w XVIII wieku, gdzie dzięki przypominającym migdały guzkom i doskonałemu smakowi zyskała uznanie. Jego orzechy są dobrze przyswajalne i bardzo pożywne, zawierają wiele przydatnych substancji. Olejek Chufa ma delikatny migdałowy aromat. Jest aktywnie wykorzystywany w przemyśle spożywczym i kosmetycznym.
Dobre do deserów
Na wysokość krzewy chufa - przedstawiciele klanu Syt - mogą osiągnąć nawet 80 cm. Składają się z twardych liści zebranych w liczne grona. Wśród nich przebijają się małe, żółtawe, raczej niepozorne kwiaty tej rośliny. Sadząc tylko jeden orzech można uzyskać do 450 owalnych guzków. Pozyskuje się z nich bardzo smaczne i pachnące desery: chałwa, ciasta, słodycze, czekolada itp. Wierzchołki roślin ze względu na swoje właściwości odżywcze karmią zwierzęta - do sałatek liście są zbyt twarde.
Na południu - bulwy, na północy - sadzonki
Chufa jest przyzwyczajona do klimatu subtropikalnego, ponieważ została przywieziona z Afryki Północnej i Morza Śródziemnego. W naszej strefie nadaje się na gleby lekkie, luźne, odżywcze, których temperatura przekracza 15C. Przed sadzeniem guzki są trzymane w wodzie przez trzy dni. W odległości 20-30 cm od siebie 3-4 orzechy są zagłębiane w glebę o 10 cm. Wskazane jest, aby do otworów dodać popiół drzewny lub z łodyg słonecznika. Odległość między rzędami wynosi 60-70cm. Kiełki pojawiają się za 10 dni, jeśli gleba jest podgrzana. W chłodne dni trawa jest pokazywana nie wcześniej niż 15-20 dni.
Dla regionów północnych lepiej jest polecić metodę sadzonkową, która przynosi wyższy plon. Sekret tkwi w tym, że w przypadku dłuższego okresu wegetacyjnego pojawiają się bardziej dojrzałe guzki. Chufu wysiewa się w skrzynkach w środku wiosny, po 2-3 na otwór, pozostawiając w temperaturze pokojowej. Możesz także użyć kombinowanej metody uprawy.
Pielęgnowana roślina nie jest wymagająca: konieczne jest podlewanie w razie potrzeby, chwasty są okresowo usuwane, przed pojawieniem się pędów nieco rozluźniają glebę i karmią ją dziewanną. Choroby roślin są dość rzadkie. Wrogami są niedźwiedzie, mrówki i wirewormy. Nadmierna wilgoć prowadzi do gnicia korzeni, brudzenia lub rdzy.
Zbieranie nie jest łatwe
Jeśli blaty są suche i żółte, czas rozpocząć czyszczenie. Nie warto wykopywać bulw przed terminem, ponieważ w niedojrzałych bulwach jest mało cennego oleju - gromadzi się on w okresie wegetacji. Małe guzki tworzą się na wielu cienkich kłączach, które tworzą rozwinięty system korzeniowy chufa. Do zbioru nadają się tylko duże lub średnie migdały.
Czyszczenie najlepiej wykonywać przy suchej pogodzie. Dostają guzki jak ziemniaki: ostrożnie je wykopują, strząsają z grudek ziemi. Aby ułatwić proces montażu, można użyć metalowej siatki do przesiewania i dalszego mycia „nakrętek”. Suszone są na słońcu (choć jest to możliwe w pomieszczeniach), aż do pojawienia się na nich „zmarszczek”. Chufu jest przechowywane zarówno w pomieszczeniu, jak iw piwnicy. Najważniejsze jest, aby chronić uprawę przed gryzoniami.
Zdolność kiełkowania suszonych brodawek utrzymuje się nawet przez kilka lat. Do sadzenia wybiera się największe i najbardziej dojrzałe bulwy. Należy je umyć roztworem nadmanganianu potasu i po wyschnięciu przechowywać na dolnej półce lodówki w szklanym słoiku. Migdały gliniane używane do jedzenia są przed spożyciem myte zwykłą wodą. Jego skorupa, pomarszczona i gęsta, prawie nie jest wyczuwalna. Chufa jest dobra zarówno przetworzona, jak i świeża.
Zalecana:
Syt Jadalny Lub Chufa
Syt jadalny lub Chufa (łac.Cyperus esculentus) - zielna bylina jadalna, przedstawiciel rodzaju Syt (łac. Cyperus) z rodziny turzycowatych (łac. Cyperaceae). Wyróżnia się wśród swoich krewnych za jadalne guzki o przyjemnym smaku, które tworzą się na korzeniach rośliny.
