Drzewa Iglaste W Kraju

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Drzewa iglaste w domku letniskowym pełnią kilka funkcji: zamieniają terytorium w naturalny obszar rekreacyjny z własnym lasem i grzybami; odśwież powietrze aromatem drzew iglastych; zaopatrzenie w witaminy; zapewnić ściółkę; Urozmaicają zabiegi kąpielowe i po prostu zachwycają swoim wiecznie zielonym strojem, przywracając nadszarpnięty tempem miasta układ nerwowy do normy

W artykule https://www.asienda.ru/plodovye-derevya/aromat-sosen/ przypomnieliśmy sobie dobroczynne dla człowieka właściwości pięknej sosny. Ale oferta drzew iglastych nie ogranicza się tylko do sosen. Złóżmy hołd innym przedstawicielom królestwa drzew iglastych.

Świerk

Rozległe piękno świerka nie boi się opadów śniegu i zamieć. Nic dziwnego, że spośród siedmiu gatunków świerków rosnących w naszym kraju najczęściej spotykany jest „świerk syberyjski”. Potrząsa puszystymi gałęziami, śniegiem i kruszyną jak przez sito, nie uszkadzając gałęzi. Nie jak drzewa liściaste, które nie miały czasu zrzucić liści przed nadejściem śniegu. Mokry śnieg przyklei się do liści grubą warstwą, a gałąź nie wytrzyma swojego ciężaru, pęknie.

To prawda, że świerk ma też „piętę achillesową” – płytkie korzenie. Podczas gdy młode świerki wciąż mogą wytrzymać silny wiatr, stare i wyczerpane świerki są wyrywane z korzeniami przez silny wiatr wraz z korzeniami z ziemi, zaśmiecając las niesamowitymi gigantycznymi „ośmiornicami”.

Szyszki świerkowe mają dwa kolory: szyszki męskie są żółtawe, szyszki żeńskie są czerwone. Wiosną strzały Kupidyna trafiają nie tylko w ludzi. Cała natura podlega mocy miłości. Tak więc męskie szyszki świerkowe rozrzucają żółty pyłek, popularnie zwany „pyłkiem”. Wisi nad świerkowym lasem żółtą chmurą, zapylając uskrzydlone nasiona żeńskich szyszek, aż deszcze zmyją je na dno wąwozów.

Igły świerkowe są bogate w witaminę C. Jej zapasy w igłach są 6 razy większe niż w pomarańczach i cytrynach. Oczywiście nie można umieścić igieł sosnowych w prezentach noworocznych dla dzieci zamiast pomarańczy, ale można z nich zrobić napary witaminowe.

Jeśli Twój letni domek jest wyposażony w ogrzewanie, to jak miło świętować Nowy Rok wokół własnego żywego świerka, a nie przy jednostronnej, ściętej, płaczącej z upału i samotności choince w miejskim mieszkaniu.

Jodła

Korona piramidalna ciemnej iglastej jodły syberyjskiej jest bardzo wrażliwa na zanieczyszczenia powietrza.

Żywiczna substancja, wypełniona olejkami eterycznymi, biegnie wzdłuż "żyłek" drzewa - kanałów żywicznych, a wypływając z jego ran, ludzie nazywają żywicę i czerpią z niej leczniczy balsam jodłowy.

Sztuczna kamfora pozyskiwana jest z gałęzi i igieł jodły, która jest stosowana w leczeniu chorób serca.

Modrzew

Chociaż biała brzoza, śpiewana wielokrotnie przez poetów, uosabia Rosję, zajmowana przez nią powierzchnia mieści się w 13 proc. całkowitej powierzchni rosyjskich lasów. A najczęstszym drzewem w naszym kraju jest modrzew. Rozciąga się na obszarze, który stanowi 38 procent całkowitej powierzchni naszych lasów.

Różni się od braci i sióstr z rodziny „Iglaków” miękkością igieł, które podobnie jak liście drzew odpadają zimą. Chociaż w swojej postaci są to igły, jak wszystkie drzewa iglaste, nazwę drzewa nadano „modrzew”.

Miękkość igieł nie przeszkadza, aby drewno było mocne, ciężkie i trwałe. Świeżo ściętego modrzewia nie można transportować stopami własnymi, jak to ma miejsce w przypadku innych drzew ściętych w nieprzeniknionej tajdze, ponieważ ze względu na swój ciężar natychmiast opada na dno. Ale jego wytrzymałość i trwałość doskonale nadaje się nawet do słupów telegraficznych, pali mostowych. Budynki modrzewiowe przetrwały wieki bez uszkodzeń.

Oleożywica drzew iglastych

Żywiczny aromat lasów iglastych tworzą olejki eteryczne, które wypełniają żywiczne pasaże drzew. Wraz z żywicą tworzą tzw. sok. Jako produkt uboczny metabolizmu drewna, sok pełni wiele korzystnych funkcji. Ona, jak plaster leczniczy, leczy rany na drzewie. Wypływające na powierzchnię pnia olejki eteryczne odparowują, tworząc w lesie zapach drzew iglastych, odstraszając niektóre szkodliwe owady, zabijając na miejscu bakterie chorobotwórcze.

Po wyjściu na powierzchnię żywica stopniowo wysycha i twardnieje. Ludzie zbierają utwardzoną żywicę i przygotowują z niej terpentynę. Starsi ludzie pamiętają, jak matki nacierały terpentyną plecy i klatkę piersiową, gdy kaszel uniemożliwiał im pójście do szkoły. Terpentyna rozgrzała ciało, zabijając zakaźne zarazki, a kaszel ustąpił.

Z pewnością każdy zna kruche przezroczyste żółte kawałki kalafonii, bez których lutownica nie może się obejść. Kalafonia również pochodzi z żywicy. Otrzymywany jest przez odparowanie wody i terpentyny z żywicy.