Śliczna Miarka Z Lucerny

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Łyżka z lucerny jest najbardziej szkodliwa dla lucerny, soi i lnu, ale często uszkadza również kukurydzę ze zbożami. Główną szkodę wyrządzają żarłoczne gąsienice ćmy lucerny, które zjadają nasiona i pożerają liście, co z kolei nieuchronnie prowadzi do zmniejszenia plonów upraw rolnych. Dlatego bardzo ważne jest, aby w porę znaleźć tego miłego intruza na stronie i dołożyć wszelkich starań, aby jak najszybciej się go pozbyć

Poznaj szkodnika

Ćma lucerna jest szkodliwym motylem, osiągającym rozmiar 30-38 mm. Jego przednie skrzydła są pomalowane na zielonkawo-szare odcienie z lekkim żółtawym odcieniem i są wyposażone w plamki w kształcie nerki i falisty pas ciemnego koloru z małą plamką nad przednim brzegiem. Średnio jego rozpiętość skrzydeł sięga 28 - 32 mm. Pierś szkodnika pokryta jest szarymi włoskami, a jego czułki są nitkowate. Ciemnoszare brzuchy przybierają rdzawobrązowy kolor bliżej końcówek.

Jaja ćmy lucerny są żebrowane i dość duże. Są lekko odcięte u nasady i osiągają długość 0,5 - 0,6 mm. Świeżo złożone jaja są białe, a nieco później nabierają zielonkawożółtego koloru (czasami jasnopomarańczowego). Gąsienice ćmy lucerny dorastają do 40 mm długości i są raczej jasnego koloru z ciemnymi włoskami i kropkami. Czasami są ciemnoczerwone, ale w każdym razie będą jaśniejsze na dolnych bokach niż na górnych. Głowy szkodliwych gąsienic są żółtawe, pokryte czarnymi plamami i kropkami. Wielkość poczwarek wynosi około 20 mm. Z reguły są żółtobrązowe lub czerwonawe, czasami z lekkim zielonkawym odcieniem. Pomarszczone ciało poczwarek jest wyposażone w parę guzków po bokach. Zwykle hibernują w glebie.

Lata motyli pierwszej generacji przypadają w maju, a drugiej w czerwcu. Po tym, jak samice zostaną dodatkowo nasycone nektarem kwiatowym, zaczynają składać jaja na łodygach i liściach roślin (zwykle jedno jajo na raz). Całkowita płodność samic często sięga siedmiuset jaj. A brak kwiatów i susza bardzo przyczyniają się do ich bezpłodności.

Rozwój embrionalny żarłocznych pasożytów trwa od pięciu do dziewięciu dni. Wyklute gąsienice żerują i rozwijają się przez 19-33 dni. Niszczą głównie nadziemne części roślinności. Przepoczwarczenie gąsienic pierwszego pokolenia odbywa się w glebie na głębokości od dwóch do czterech centymetrów, a czas trwania stadium poczwarki w pierwszym pokoleniu wynosi od dziesięciu do siedemnastu dni. Gąsienice drugiego pokolenia przepoczwarzają się na głębokości od sześciu do dziewięciu centymetrów w glebie i żywią się ogromną liczbą różnych dzikich i uprawnych roślin. W strefach stepowych i leśno-stepowych rozwój ćmy lucerny obserwuje się w dwóch pokoleniach.

Jak walczyć

Wczesny wysiew słonecznika, buraków, lnu i innych roślin byłby dobrym środkiem zapobiegawczym przeciwko czerpaniu lucerny. Wszystkie uprawy muszą być regularnie oczyszczane z chwastów, a na obszarach zasiedlonych przez ćmy lucerny zaleca się wykonywanie głębokiej orki i talerzowania. W okresie masowego składania jaj szkodliwych pasożytów prowadzi się również międzyrzędową uprawę roślin rzędowych.

Jeśli na każdy metr kwadratowy uprawy przypada kilka gąsienic, rośliny są spryskiwane środkami owadobójczymi. Dozwolone jest również stosowanie różnych preparatów wirusowych i bakteryjnych oraz stosowanie zatrutych przynęt.

W fazie pączkowania i podchodzenia jąder lucerny przeprowadzane są zabiegi „Zolon”, „Fufanon”, „Karbofos” lub „Bazudin”. A na etapie kwitnienia nasion lucerny przeciwko młodym gąsienicom przeprowadza się opryskiwanie "bitoksybacyliną". Po dziesięciu dniach zabieg należy powtórzyć.