Podskórna Plamistość Wirusowa Gruszki

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Podskórne plamienie wirusowe gruszek przyczynia się do znacznego zmniejszenia plonu gruszki. Ponadto pigwa z jabłoniami (najczęściej w formie utajonej) również może cierpieć na tę nieprzyjemną dolegliwość. Owoce gruszek o twardych i wypukłych formacjach są wynikiem ich porażki przez podskórną plamkę wirusową. Często nie da się pozbyć tego nieszczęścia, dlatego szczególną uwagę należy zwrócić na środki zapobiegawcze, aby zapobiec wystąpieniu tak nieprzyjemnej dolegliwości

Kilka słów o chorobie

Po zakażeniu podskórnym plamieniem, w głębi miąższu młodych owoców tworzą się liczne skupiska skleroidów - twarde i absolutnie pozbawione smaku komórki. W dotkniętych obszarach wzrost miazgi gruszy natychmiast zatrzymuje się, a wraz z dalszym wzrostem owoców tworzą się na nich wgniecenia. W rezultacie owoc wygląda dość brzydko. Ilość, a także jakość zbiorów z porażonych drzew znacznie spada, a czasami owocowanie całkowicie ustaje.

Liście drzew dotkniętych podskórnym plamieniem gruszek często przybierają mozaikowy kolor, po czym zamierają niezliczone mozaikowe plamki. Na gałęziach szkieletu i korze pnia tworzą się pęknięcia. Porażone drzewa są osłabione i często zimą przemarzają.

Powoduje podskórne plamienie wirusowe wirusa rozwijającego się w komórkach organizmów żywych. A wirus ten rozprzestrzenia się przez wszelkiego rodzaju owady ssące (często mszyce), z sokiem zainfekowanej roślinności, roślinożerne roztocza, a także podczas szczepienia zainfekowanych sadzonek na zdrowych drzewach. Brak pośredniej dezynfekcji narzędzia ogrodniczego używanego podczas przycinania różnych zdrowych upraw w tym samym czasie, co chore rośliny, powoduje również rozprzestrzenianie się szkodliwego wirusa.

Wśród odmian gruszek podatnych na podskórne plamienie wirusowe można wyróżnić następujące odmiany: Williams, Klappa, Lyubimitsa i Bere Boek.

Podskórne plamienie wirusowe gruszek jest szeroko rozpowszechnione w prawie wszystkich krajach europejskich.

Jak walczyć

Podczas sadzenia gruszek niezwykle ważne jest stosowanie zdrowego materiału do sadzenia, a także ścisłe przestrzeganie zalecanych środków kwarantanny. Aby nie dopuścić do rozprzestrzeniania się choroby, roślinność należy w odpowiednim czasie potraktować przeciwko różnym owadom ssącym.

Ostrożnie, co najmniej dwa razy, należy zbadać wszystkie drzewa pod kątem obecności podskórnego plamienia wirusowego: zwykle odbywa się to na samym początku lata lub wczesnej wiosny, a także jesienią, około miesiąc przed opadaniem liści z drzew.

Przed rozkwitnięciem pąków zaleca się jednokrotne spryskanie drzew Nitrafenem i natychmiast po kwitnieniu 1% płynem Bordeaux. Opryskiwanie płynem Bordeaux jest następnie powtarzane po piętnastu do dwudziestu dniach. Przed kwitnieniem można również spryskać 0,4% zinebu lub 0,4% tlenochlorku miedzi. Mniej więcej raz na pięć lat doświadczonym ogrodnikom zaleca się spryskiwanie drzew siarczanem miedzi lub żelaza.

Gruszki ze znalezionymi na nich oznakami choroby są wyrywane z korzeniami i natychmiast spalane. Opadłe liście jesienią traktuje się roztworem mocznika (7%), a wiosną zakopuje się je w ziemi. Aby zmniejszyć rezerwy infekcji, liście należy zgrabić w stosy, spalić lub ułożyć w kompoście, przesuwając warstwami ziemi o dziesięć do piętnastu centymetrów.

Należy również wspomnieć, że obecnie opracowywana jest kwestia zwalczania różnych wirusów poprzez podgrzewanie zainfekowanych roślin. Ale niestety nauka nie posiada jeszcze radykalnych metod radzenia sobie z tak nieprzyjemną chorobą, jak podskórne plamienie wirusowe gruszki.