2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Cyclanthera (łac. Cyclanthera) To rodzaj liany zielnej z rodziny Pumpkin. Inna nazwa to peruwiański ogórek. Rodzaj ma około 75 gatunków. W naturze cyklantera rośnie w górzystych regionach Peru, Ekwadoru i Brazylii. Został wprowadzony do kultury cyklantera już w 1989 roku, ale z czasem nie był już uprawiany, a całkiem niedawno naukowcy ponownie wykazali zainteresowanie tą niezwykłą rośliną. W Rosji cyklanter pojawił się stosunkowo niedawno i jest uprawiany przez ogrodników-amatorów na ich osobistych podwórkach.
Charakterystyka kultury
Cyclantera to potężna roczna liana, tworząca owłosioną łodygę i ogromną liczbę pędów z głęboko rozciętymi pięcioma lub siedmioma liśćmi, które nadają roślinie szczególny efekt dekoracyjny. Pędy osiągają długość 7-8 m. Kwiaty są dwupienne, zielone, białe lub żółte, nie mają nektarników, zapylane są przez wiatr. Męskie kwiaty zebrane są w małe grona lub łuski, żeńskie kwiaty są większe i znajdują się pojedynczo w kątach liści.
Owoce są mięsiste, owalne lub w kształcie pieprzu, do 7-8 cm długości, z jednej strony zaopatrzone w kolce. W miarę dojrzewania nabierają żółtego koloru, a następnie pękają dwoma zastawkami, które odchylają się do tyłu. Nasiona są czarne, kanciaste. Wydajność - 4-5 kg na roślinę. Roślina odporna na choroby i szkodniki.
Warunki uprawy
Gleby do uprawy cyklanterów są preferowane lekkie, przepuszczalne, żyzne, dobrze napowietrzone, o pH co najmniej 6. Optymalne są gleby piaszczysto-gliniaste i gliniaste. Nie zaakceptuje kultury ciężkich gleb gliniastych, a także obszarów o bliskim występowaniu wód gruntowych.
Cyklanter nie stawia zwiększonych wymagań co do temperatury i wilgotności powietrza. Najlepszymi poprzednikami są zielony nawóz, wszelkiego rodzaju kapusta, ziemniaki, pomidory, rośliny strączkowe i cebula. Niedopuszczalne jest sadzenie cyklantera po przedstawicielach rodziny Pumpkin.
Siew
Ogólnie technologia rolnicza Cyclantera jest podobna do technologii uprawy ogórków, chociaż istnieją pewne różnice. Kultura jest uprawiana bezpośrednio przez wysiew nasion na otwartym terenie lub przez sadzonki. W przypadku sadzonek nasiona wysiewa się w plastikowych kubkach lub innym pojemniku wypełnionym mieszanką żyznej gleby, próchnicy i grubego piasku (odpowiednio w stosunku 2: 2: 1) na początku kwietnia. Przed siewem mieszankę glebową nawozi się małymi dawkami nawozów fosforowych, np. superfosfatu. W jednej szklance wysiewa się 2 nasiona. Głębokość osadzenia 2-3 cm.
W celu dezynfekcji uprawy spryskuje się słabym roztworem nadmanganianu potasu. Do czasu pojawienia się sadzonek plony trzymane są w ciepłym pomieszczeniu, a następnie kładzione na parapetach. Podlewanie sadzonek odbywa się regularnie i umiarkowanie, podlewanie nie powinno być dozwolone. Sadzonki sadzi się w otwartym terenie w drugiej połowie maja. Na grzbietach powstają dziury i przygotowywana jest pionowa krata, wzdłuż której cyklanter będzie się zwijał w miarę wzrostu. Do czasu sadzenia roślina powinna mieć około 5-6 prawdziwych liści i 2-3 czułki.
Opieka i zbior
Po posadzeniu młode rośliny karmi się mocznikiem (20 g na 10 l wody). W przyszłości ważne jest przeprowadzenie kolejnego 3-4 karmienia roztworami dziewanny i nitrofoski. Ostatnie karmienie odbywa się 15-20 dni przed ostatnim zbiorem owoców. Aby uzyskać plony, na jednym grzbiecie należy posadzić co najmniej dwie rośliny, w przeciwnym razie nie będzie owoców. Nie zapomnij o podlewaniu, odchwaszczaniu i rozluźnianiu w strefie blisko łodygi. Podczas kwitnienia ilość podlewania zwiększa się do 3 razy w tygodniu.
Wraz z żółknięciem owoców zaczynają je zbierać. Spożywane są niedojrzałe owoce. Cyklanter zbiera się na nasiona po pierwszych przymrozkach. Liście i łodygi plonu nadają się do układania pryzmy kompostowej, szybko rozkładają się i zamieniają w dobry nawóz organiczny.
Podanie
Cyklanter jest szeroko stosowany w kuchni i medycynie ludowej. Owoce rośliny mają łagodne właściwości żółciopędne i moczopędne, zwiększają funkcje motoryczne i wydzielnicze żołądka. Korzyści cyklanter na choroby nerek i wątroby, anemię, miażdżycę, kamicę moczową itp.
