Ranga Marsha

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Ranga bagienna (łac. Lathyrus) - wieloletnia roślina zielna należąca do rodziny motylkowatych.

Opis

Ranga bagienna to roślina, która może rosnąć od trzydziestu centymetrów do metra wysokości. Kłącza tego wodnego mieszkańca są rozgałęzione, pełzające i raczej cienkie. A jego uskrzydlone, wznoszące się i bardzo rozgałęzione pędy są najczęściej nagie, czasami jednak mogą być owłosione w górnej części lub w węzłach.

Złożone sparowane liście rangi bagiennej tworzą trzy, cztery lub pięć par liści lancetowatych lub podłużnych, których szerokość waha się od dwóch do piętnastu centymetrów, a ich długość może wynosić od trzech do siedmiu centymetrów. Fasetowane pręciki liści kończą się rozgałęzionymi lub prostymi wąsami - te proste urządzenia pomagają roślinie przylgnąć do licznych podpór.

Kwiaty rangi bagiennej są nieregularne, typu ćmy i opadające. Wszystkie charakteryzują się dość słabym zapachem i efektownym niebiesko-fioletowym kolorem. A racemose kwiatostany pachowe składają się z dwóch do sześciu kwiatów każdy. Sam szczyt dekoracyjności tej pięknej rośliny występuje właśnie w okresie kwitnienia. Jeśli chodzi o kwitnienie, można to zaobserwować w czerwcu i lipcu (a czasem w sierpniu).

Owoce rangi bagiennej to strąki o liniowo-lancetowatym kształcie, lekko ściśnięte po bokach i zawierające od sześciu do dwunastu lekko spłaszczonych czerwonawo-brązowych nasion. Na szerokość owoce osiągają jeden centymetr, a ich długość waha się od czterech do sześciu centymetrów. Z reguły dojrzewanie owoców następuje w okresie bliższym początku jesieni. Dość duże nasiona piękna rangi bagiennej pokrywają dość gęste muszle.

Nawiasem mówiąc, na zewnątrz ranga bagienna przypomina dobrze znany słodki groszek.

Gdzie rośnie

Najczęściej na wilgotnych łąkach (zarówno mokrych, jak i podmokłych) można spotkać rangę bagienną w środku niewielkich krzewów. Występuje również na podmokłych wierzbach lub turzycowo-trzcinowych torfowiskach.

Stosowanie

Trawa bagienna jest szeroko stosowana do sadzenia w malowniczych terenach bagiennych lub przybrzeżnych. Często ląduje również na wilgotnych brzegach różnych zbiorników. Ta kochająca wilgoć piękność doskonale uzupełnia wysokie trawy, a także smukłe trzciny i turzyce.

Nawiasem mówiąc, na wilgotnych łąkach kultura ta jest również wykorzystywana jako roślina pastewna - z wielką przyjemnością zjada ją bydło. Jeśli dostanie się do składu siana, to konie nie odmówią ucztowania na nim.

Uprawa i opieka

Ranga bagienna może pochwalić się dość wysoką tolerancją cienia i preferuje do pełnego rozwoju brzegi różnych zbiorników, a także płytkie wody i liczne wilgotne tereny. Toleruje również niewielkie nasiąkanie wodą. A ranga bagienna charakteryzuje się również doskonałą odpornością na mróz, dlatego w ogóle nie potrzebuje schronienia zimowego. Ta niesamowita roślina doskonale zimuje nawet w gruncie akwenów. Jeśli jest uprawiany w pojemnikach poza nimi, dodaje się go kroplami w ogrodzie.

W ziemi kultura ta jest sadzona głównie w pojemnikach, a głębokość jej sadzenia powinna wynosić do pięciu centymetrów. Najlepiej wybierać gleby żyzne, a stopień bagienny sadzi się zwykle w maju.

Ta roślina rozmnaża się przez nasiona. Aby umożliwić im kiełkowanie, nasiona muszą zostać wertykulowane (to znaczy, że ich osłonki nasienne są naruszone). Najłatwiej namoczyć je w bardzo ciepłej, prawie gorącej wodzie. Opuchnięte, a następnie wykluwające się nasiona są lekko hodowane w doniczkach lub od razu sadzone w wybranych miejscach. Sadzonki rangi bagiennej mogą pochwalić się nie tylko rzadką bezpretensjonalnością, ale także umiejętnością wystarczająco szybkiego rozwoju.

Czasami ranga bagienna jest również rozmnażana wegetatywnie – jej silne kłącza zawsze są dzielone na wiosnę. Jeśli chodzi o przeszczepy, roślina ta nie toleruje ich zbyt dobrze - wynika to z obecności na jej korzeniach bakterii brodawkowych wiążących azot.