2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Dryopteris (łac. Dryopteris) - kochająca cień paproć dekoracyjnolistna z rodziny Shchitovnikovye. Jego drugie imię to szitnikow.
Opis
Driopteris to niesamowicie piękna paproć o wysokości od pół metra do półtora metra, która może pochwalić się bardzo dużymi, wielokrotnie rozcinanymi lub pierzastymi liśćmi - tak nazywa się liście paproci. Silne i krótkie kłącza Driopteris nieznacznie wznoszą się ponad powierzchnię gleby, a wszystkie pokryte są dość szerokimi, często całymi łuskami lub gruczołami (zwykle wzdłuż krawędzi). Ten przystojny mężczyzna nie ma łodyg – jego liście wyrastają bezpośrednio z podziemnych kłączy. Liście tej rośliny mogą być dwojakiego rodzaju: trójkątne i trzypierzaste lub lancetowate i podwójnie pierzaste, z rzadkimi wyjątkami zebranymi w dziwaczne pęczki o regularnym kształcie, które z kolei mogą być zagnieżdżone lub w kształcie lejka.
Powyżej blaszki liściowe są nagie, z wolnymi żyłkami, ale osadzki liści czasami okazują się pokryte łuskami, nieco przypominającymi łuski pokrywające kłącza. Sporangie są zwykle ułożone rzędami na spodniej stronie liści, czasami jednak można je rozrzucić w zupełnie przypadkowy sposób.
W sumie rodzaj Dryopteris ma około stu pięćdziesięciu gatunków, a niektóre źródła podają nawet, że liczba gatunków może sięgać nawet dwustu pięćdziesięciu. Co więcej, powstawanie wielu gatunków jest niczym innym jak wynikiem hybrydyzacji międzygatunkowej.
Gdzie rośnie
Pomimo tego, że dryopteris jest dość rozpowszechniony prawie na całej planecie, najczęściej można go znaleźć na półkuli północnej, w strefie klimatu umiarkowanego. A ogrom różnorodności gatunkowej może pochwalić się ogromem Azji Wschodniej.
Stosowanie
Sadzenie dryopteris doskonale łączy się z szeroką gamą cieniolubnych roślin wyposażonych w dość szerokie proste liście, na przykład oman, żywiciele lub lepiężnik. Ponadto o wiele delikatniejsze liście nie mniej spektakularnych paproci cochid będą wyglądały bardzo fajnie obok dryopteris.
Kłącza, a także liście (w znacznie mniejszym stopniu) samców dryopteris są trujące, a spożywane w toksycznych dawkach mogą łatwo wywołać nudności, bóle głowy, senność, a w niektórych przypadkach paraliż.
Uprawa i opieka
Driopteris świetnie czuje się na wszelkich glebach ogrodowych (na ogół jest całkowicie niewymagająca w stosunku do składu gleb, jednak ta paproć może pochwalić się najlepszym rozwojem na glebie wzbogaconej różnymi substancjami organicznymi i lekko kwaśnej glebie), podczas gdy najlepiej rośnie w gęstym cieniu - na otwartym słońcu ten przystojny mężczyzna jest zauważalnie płytki. A dryopteris nie toleruje zbyt dobrze ciepła, poza tym bezpośrednie światło słoneczne często prowadzi do pojawienia się wyjątkowo nieestetycznych oparzeń na liściach rośliny.
Odporność na mróz u Dryopterisa jest bardzo dobra (krótkotrwałe spadki temperatury do minus pięciu stopni absolutnie nie stanowią dla niego problemu) i potrzebuje umiarkowanej wilgoci. Ta paproć również nie odmówi karmienia - szczególnie jest stronnicza w stosunku do żywienia ekologicznego. A jego rozmnażanie odbywa się za pomocą segmentów kłączy zawierających pąki odnawiające - z reguły dzieje się to wiosną lub pod koniec lata. Jednak rozmnażanie tej rośliny przez zarodniki jest całkiem dopuszczalne.
