Kalanchoe Pierzaste

Spisu treści:

Wideo: Kalanchoe Pierzaste

Wideo: Kalanchoe Pierzaste
Wideo: Уход за Каланхоэ Блоссфельда и Каланхоэ Каландива после покупки 2024, Kwiecień
Kalanchoe Pierzaste
Kalanchoe Pierzaste
Anonim
Image
Image

Kalanchoe pierzaste jest zawarty w liczbie roślin z rodziny zwanych roślinami tłuszczowymi, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Kalanchoe pinnata (Lam.) Persson. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny pierzastych Kalanchoe, to po łacinie będzie to: Crassulaceae DC.

Opis pierzastego Kalanchoe

Kalanchoe pierzaste to soczysta, wiecznie zielona roślina, obdarzona krótkim rozgałęzionym korzeniem. Łodyga tej rośliny jest mięsista, wyprostowana, a liście są również mięsiste i zawierają dużo soku. Dolne liście pierzaste Kalanchoe są proste, mogą być jajowate lub eliptyczne, takie liście będą dość duże. Górne liście tej rośliny wzdłuż krawędzi będą ząbkowane i złożone, liście te są trójlistkowe lub pierzaste, liście mają owalny kształt. Kwiatostany pierzaste wierzchołkowe i wiechowate Kalanchoe. Owoce tej rośliny to listki.

Należy zauważyć, że w naturalnych warunkach na wolności roślina ta będzie rosła w tropikach zarówno Nowego, jak i Starego Świata: w Ameryce Środkowej, Afryce, Australii i Azji. W kulturze wewnętrznej roślina ta jest uprawiana na Ukrainie, w Rosji i Białorusi.

Opis właściwości leczniczych Kalanchoe pierzaste

Kalanchoe pierzaste posiada bardzo cenne właściwości lecznicze. Udowodniono, że roślina ma działanie gojące rany, hemostatyczne, przeciwzapalne, bakteriostatyczne i bakteriobójcze.

Jednocześnie zaleca się stosowanie soku z tej rośliny do celów leczniczych. Taki sok uzyskuje się w ten sposób: pobiera się świeżo zebraną zieloną masę rośliny, a mianowicie łodygi i liście. taka masa jest myta, a następnie przechowywana w temperaturze nie wyższej niż dziesięć stopni w ciemnym miejscu przez siedem dni. Następnie masę należy zmiażdżyć do uzyskania jednorodnej półpłynnej masy, masę wykręcić, przefiltrować i wysterylizować. Następnie powstały sok należy konserwować dwudziestoprocentowym alkoholem: taki sok można przechowywać przez rok.

Sok z Kalanchoe pierzasty zawiera garbniki, flawonoidy, enzymy, witaminę C, polisacharydy, magnez, żelazo, miedź, potas, mangan, krzem oraz kwasy organiczne: octowy, cytrynowy i jabłkowy. Taki sok jest używany jako bardzo cenny środek zewnętrzny przy procesach ropno-martwiczych, odleżynach, przetokach i owrzodzeniach tropikalnych, a także do przygotowania ran do założenia szwów wtórnych. Jeśli chodzi o kompleksową terapię, tutaj sok z tej rośliny stosuje się do ropnych ran ze zbrodnią, po otwarciu ropni i czyraków: w tym celu stosuje się tampony i opatrunki zwilżone tym sokiem.

W kompleksowym leczeniu pacjentów z różą wykorzystuje się lecznicze właściwości tej rośliny, a sok pomaga zatrzymać krwawienie z ran.

Jeśli chodzi o okulistykę, szeroko rozpowszechniony jest tu również sok pierzasty Kalanchoe. Sok ten stosuje się w leczeniu erozji rogówki, zapalenia rogówki, oparzeń, urazów, zwyrodnienia barwnika siatkówki, dystroficznych uszkodzeń elementów oka i opryszczkowego zapalenia rogówki: we wszystkich tych przypadkach sok z tej rośliny należy wkroplić do worka spojówkowego. Sok może być nierozcieńczony lub rozcieńczony w równych proporcjach za pomocą 0,5-procentowego roztworu nowokainy lub izotonicznego roztworu chlorku sodu.

W przypadku gruźlicy sok pierzasty Kalanchoe należy przyjmować doustnie, pół łyżeczki dwa razy dziennie po posiłku, natomiast sok ten należy trzykrotnie rozcieńczyć wodą.

Zalecana: