2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Corydalis (łac. Corydalis) - kwitnąca roślina tolerująca cień z rodziny Dymyankovye.
Opis
Corydalis może być zarówno roczny, jak i wieloletni, przy czym równie często spotyka się zarówno bardzo małe, do pięciu centymetrów wysokości, jak i dość duże, osiągające dwa metry wysokości. Z reguły wieloletnie odmiany tej rośliny okazują się stosunkowo niskie - ich wysokość zwykle waha się od dziesięciu do trzydziestu centymetrów. A długie i rozgałęzione korzenie corydalis są zawsze bardzo grube i charakteryzują się bulwiastym kształtem.
Jeśli chodzi o liście corydalis, są one zielone lub niebieskawe, a najczęściej są dwa. Wszystkie te liście są złożone, dwukrotnie lub trzykrotnie podzielone na niezależne małe zraziki liściowe. Nawiasem mówiąc, corydalis jest rośliną efemerydalną, ponieważ po pojawieniu się na roślinach wczesną wiosną jej liście obumierają pod koniec maja.
Kwiaty Corydalis tworzą luksusowe pędzle na samych wierzchołkach łodyg, a każdy kwiat ma bardzo ładny „akompaniament” w postaci przylistków. A kwitnienie Corydalis można podziwiać tylko wiosną, w kwietniu lub maju. Wkrótce po zakończeniu kwitnienia nadziemne części tego piękna będą stopniowo wymierać aż do przyszłego roku.
W sumie rodzaj corydalis ma około 320 gatunków.
Gdzie rośnie
Corydalis jest bardzo rozpowszechniony na półkuli północnej, a dokładniej w jej strefach umiarkowanych.
Stosowanie
Corydalis jest aktywnie wykorzystywany w ogrodnictwie ozdobnym. Jednocześnie jest szczególnie często wykorzystywany przy tworzeniu krajobrazów ogrodowych i parkowych wykonanych w stylu naturalnym.
Najczęściej w kulturze uprawia się wydrążony corydalis - roślina ta ma nie tylko wielokrotnie podzielone liście, ale także luksusowe białe, fioletowo-różowe lub ciemnofioletowe kwiaty. Dość często w kulturze czubaty Hallera miały niesamowite różowo-fioletowe kwiaty, czubaty Marshalla ze wspaniałymi kremowożółtymi kwiatami, przylistki czubate z bardzo dużymi kwiatami jasnożółtymi, a także żółte czubate z jasnożółtymi kwiatami.
Najczęściej Corydalis sadzi się w dość dużych grupach, ponadto gatunki roślin preferujące otwartą lokalizację doskonale nadają się do umieszczania w skalniakach. A leśne odmiany tej urody świetnie będą się czuć w półcieniu szerokiej gamy drzew liściastych, wśród roślin tworzących gęste pokrycie gruntu, charakteryzujące się stosunkowo płytkim systemem korzeniowym - są to na przykład wytrwałe i jagnięta. Wśród najlepszych roślin partnerskich dla Corydalis wyróżniają się tulipany botaniczne, hiacynty mysie, przebiśniegi, cebulki gęsie, krokusy, chionodoxa i szereg innych efemerydów.
A alkaloidy zawarte w bulwach Corydalis sprawiają, że jest to niezwykle cenna roślina lecznicza.
Uprawa i opieka
Corydalis najlepiej rośnie w zacienionych obszarach o dość luźnych glebach leśnych. A ponieważ główny sezon wegetacyjny Corydalis przypada na wiosnę, kiedy w glebie jest jeszcze wystarczająca ilość wilgoci w śniegu, roślina ta w ogóle nie potrzebuje podlewania. Ogólnie rzecz biorąc, to piękno jest dość bezpretensjonalne, co również nie może się nie radować.
Rozmnażanie Corydalis odbywa się zarówno przez bulwy, jak i przez wysiew świeżo zebranych nasion, podczas gdy roślinę sadzi się zwykle pod koniec sezonu letniego na głębokość od pięciu do siedmiu centymetrów. Sadzonki z reguły kwitną dopiero w drugim lub nawet trzecim roku.
