Chrzan

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Chrzan (łac. Armoracia) - rodzaj roślin zielnych z rodziny krzyżowych lub kapusty. Jest to jedna z najstarszych roślin na świecie. Chrzan jest szeroko rozpowszechniony w całej Europie, Afryce, Azji i Ameryce Północnej. Obecnie roślina uprawiana jest również na Grenlandii. Chrzan występuje naturalnie na Kaukazie, w krajach WNP, na Dalekim Wschodzie i na Syberii. Typowe siedliska to wilgotne łąki, brzegi rzek i strumienie.

Charakterystyka kultury

Chrzan to wieloletnie zioło o prostej, rozgałęzionej łodydze do 120 cm wysokości i długim, pogrubionym korzeniu. Liście przypodstawne są duże, całe, podłużne lub podłużno-owalne, do 60-70 cm długości; środkowy - pierzasto-oddzielony; górne są liniowo-lancetowate. Kwiaty są regularne, biseksualne, białe, zebrane w wielokwiatowe pędzle, tworzące wiechowate kwiatostany. Chrzan kwitnie w maju-czerwcu. Owocem jest podłużny, owalny lub jajowaty spuchnięty strąk. Nasiona są ułożone w dwóch rzędach. Za najbliższych krewnych chrzanu uważa się rzeżuchy, rzodkiewki i gorczycę. Chrzan charakteryzuje się szybkim wzrostem, w krótkim czasie może zapełnić większość powierzchni ogrodu.

Warunki uprawy

Poletka pod uprawę najlepiej żyzne, dobrze nawilżone, wypełnione materią organiczną. Optymalne są gleby piaszczysto-gliniaste lub gliniaste oraz osuszone torfowiska o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Nie zaleca się uprawy chrzanu na glebach ciężkich gliniastych, podmokłych, zasolonych i podmokłych. Lokalizacja jest najlepiej słoneczna, półcień nie jest zabroniony.

Przygotowanie gleby i sadzenie

Jesienią przygotowuje się działkę pod uprawę: wykopuje się glebę, dodaje kompost lub obornik (w ilości 2 wiader na metr kwadratowy). Wiosną gleba jest rozluźniona i zasilana chlorkiem potasu (20 g) i superfosfatem (50 g). Gleby silnie kwaśne są wstępnie wapnowane. Nawozy są przykryte do kopania lub podczas spulchniania. Chrzan jest rośliną wieloletnią, ale wielu ogrodników uprawia go jako roślina jednoroczna. Chrzan sadzi się wczesną wiosną, a zbiory zbiera się jesienią. Długotrwała uprawa jest niepożądana, ponieważ z biegiem czasu korzenie gałęzi roślin zdrewniają i kurczą się, przez co stają się nieprzydatne do spożycia.

Jako materiał do sadzenia stosuje się sekcje rocznych korzeni o długości około 30 cm. Podczas sadzenia ważne jest, aby nie mylić górnej i dolnej części segmentu, dlatego podczas zbioru konieczne jest oznaczenie części przylegającej do korzenia, aby przykład z prostopadłym cięciem. Przed sadzeniem boczne korzenie i nerki usuwa się jutą, pozostawiając tylko nerki znajdujące się na krawędziach segmentów. Odcinki sadzi się we wcześniej przygotowanych grzebieniach ziemnych, a następnie obficie podlewa. Szczyt linii powinien znajdować się 2–3 cm poniżej poziomu szczytu kalenicy.

Opieka

Pielęgnacja chrzanu to standard: odchwaszczanie, podlewanie i rozluźnianie. Wraz z pojawieniem się liści rośliny gromadzą się, w lecie trzeba spędzić 2-3 hillingi. Kultura ma pozytywny stosunek do karmienia, wystarczy jedno karmienie w środku lata. Do tych celów można użyć mocznika (20 g na m2), superfosfatu (40 g) i chlorku potasu (15 g).

Żniwny

Kłącza chrzanu są wykopywane w październiku, liście można przycinać od lipca do sierpnia. Liście mogą służyć jako przyprawa do marynowania lub marynowania ogórków i pomidorów. Wykop kłącza widłami, a następnie rozmontuj ręcznie. Wydajność kłączy chrzanu wynosi 1-2 kg na 1 m2. m.