Syt Papirus Lub Papirus

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Papirus Syt lub Papyrus (łac. Cyperus papirus) - wysoka wieloletnia roślina z rodzaju Syt (łac. Cyperus) z rodziny turzycowatych (łac. Cyperaceae). Jej praktycznie bezlistne pędy były używane przez Egipcjan na długo przed naszą erą do produkcji materiałów piśmienniczych o tej samej nazwie. Ponieważ taką produkcję prowadzono tylko w Egipcie, bagienna roślina Syt Papirus, a właściwie Papirus, stała się symbolem Egiptu, istniejącym od czasów starożytnych do współczesności. Chociaż Papirus pojawił się później w innych krajach, do dziś kojarzy się z Egiptem. Dziś sprzedawcy pamiątek w Egipcie oferują turystom zakup różnych rzemiosł i zwojów z Papirusu.

Co masz na imię?

W starożytnym Egipcie roślina ta miała inną nazwę. Nazwa „Papirus” narodziła się później. Istnieje kilka wersji jego pochodzenia, z których dwie opierają się na dwóch różnych egipskich (nie mylić z arabskimi) słowach o spółgłoskowej wymowie.

Jedno słowo brzmiało jak „papiur” i oznaczało w tłumaczeniu „Nil”. Drugie słowo brzmiało jak „papuro” i należało do Koptów (pierwszych chrześcijan w Egipcie), aw tłumaczeniu oznaczało „co należy do króla”. Biorąc pod uwagę, że Koptowie pojawili się później niż nad Nilem, bliższa prawdy wydaje się pierwsza wersja, zaproponowana przez rosyjskiego egiptologa Borysa Aleksandrowicza Turajewa (1868-1920).

Oprócz dwóch głównych nazw rośliny są jeszcze inne. Jeden z nich podkreśla przynależność rośliny do rodziny Sedge i brzmi jak "turzyca papirusowa". Inny porównuje papirus do bardzo podobnej do niego rośliny, trzciny, i dlatego brzmi jak „papierowa laska”.

Opis

Chociaż papirus jest czasami nazywany „papierową laską”, istnieje między nimi znacznie więcej różnic niż podobieństw. Są podobne pod względem wielkości, co zbija z tropu osoby, które jako pierwsze dowiadują się, że obie rośliny należą do zielnych przedstawicieli świata roślin.

Papirus, roślina bagienna, ma potężne, grube kłącze przypominające pień drzewa. Z kłącza, z łuskowatych brązowych pochew utworzonych przez słabo rozwinięte liście na powierzchni ziemi pojawiają się wysokie, mocne, szybko rosnące łodygi. Wysokość rośliny waha się od 4 do 5 metrów, nie gorsza od trzciny. Korona silnej łodygi to gęste nagromadzenie jasnozielonych cienkich łodyg, podobnych w młodym wieku do pierzastej wiechy. Przekrój łodygi jest trójkątny. Rdzeń pędów był używany przez Egipcjan do jedzenia, surowego lub przetworzonego.

Chociaż papirus jest uważany za roślinę bezlistną, ma liście. Są to te same czerwono-brązowe trójkątne łuski, które tworzą brązowe pochwy do narodzin łodyg, a także młode części kłącza pokryte są takimi słabo rozwiniętymi łuskowatymi liśćmi.

Pod koniec lata na końcach nitkowatych pędów rodzą się zielonobrązowe kwiatostany, które następnie zamieniają się w brązowe owoce, podobne do orzechów.

Stosowanie

Papirus, uważany w Egipcie za „dar Nilu”, jest rośliną wszechstronną.

Oprócz tego, że ludzie używali rośliny jako produktu spożywczego, a także lekarstwa, wiele artykułów gospodarstwa domowego zostało wykonanych z papirusu: sandały, plecione dywaniki i kosze, cienki materiał do pisania, a także trwały lekki łodzie.

Słynny podróżnik i pisarz Thor Heyerdahl, korzystając z doświadczeń starożytnych żeglarzy, na łodzi zbudowanej z papirusu popłynął z wybrzeży Afryki na wybrzeże kontynentu amerykańskiego. Swoim doświadczeniem pokazał zdolność starożytnych Egipcjan do podróżowania do Ameryki. Być może dlatego tak wiele podobnych zabytków pozostawiły ludzkości starożytne cywilizacje dwóch odległych od siebie kontynentów.