Jarzębina Polna

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Jarzębina polna należy do roślin z rodziny Rosaceae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Sorbifoli sorbifolia (L.) R. Br. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny jarzębiny, po łacinie będzie to tak: Rosaceae Juss.

Opis jarzębiny

Jarzębina to krzew, którego wysokość waha się od jednego do trzech metrów. Taka roślina będzie obdarzona obfitymi odrostami korzeniowymi i cienkimi pędami owłosionymi. Liście tej rośliny są długie eliptyczne, ich długość wynosi około dwunastu do dwudziestu pięciu centymetrów, a szerokość będzie równa od sześciu do trzynastu centymetrów. Jesion polny będzie wyposażony w dziewięć do dwudziestu jeden liści lancetowatych, których długość będzie równa od dwóch i pół do ośmiu centymetrów, a szerokość nie przekroczy dwóch i pół centymetra. Długość wiech jarzębiny będzie równa od dwunastu do trzydziestu centymetrów, a szerokość od pięciu do dwunastu centymetrów. Kwiaty tej rośliny mają średnicę od siedmiu do jedenastu milimetrów, takie kwiaty będą wyposażone w prawie zaokrąglone płatki, listki będą puszyste, a ich długość wynosi pięć milimetrów.

Kwitnienie jarzębiny przypada na okres od połowy czerwca do września, a owocowanie rozpocznie się w sierpniu. Jeśli chodzi o ogólną dystrybucję, roślina ta znajduje się w Korei, Japonii, Mongolii, Chinach i Mandżurii. W warunkach naturalnych roślina ta występuje na terytorium wschodniej Syberii, Ałtaju i Ob w zachodniej Syberii. Do wzrostu roślina ta preferuje obrzeża bagien, rozlewiska rzek i strumieni, a także lasy. Jarzębina może rosnąć pojedynczo, w zaroślach i w grupach.

Opis właściwości leczniczych jarzębiny

Jesion polny posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast do celów leczniczych zaleca się stosowanie liści, gałęzi i kory gałęzi tej rośliny.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych zaleca się tłumaczyć zawartością w składzie tej rośliny śladowych ilości alkaloidów, arbutyny, saponin, cyjanoglikozydu, kwasu cyjanowodorowego, witamin C i P, kwasów fenolokarboksylowych, flawonoidów, garbników i kwasu chlorogenowego.

Napar, przygotowany na bazie jesionu polnego, wskazany jest do stosowania w różnych chorobach skóry i gruźlicy płuc, a wywar na bazie tej rośliny stosowany jest na biegunkę. Jako środek ściągający zaleca się stosowanie wywaru przygotowanego na bazie gałęzi jarzębiny, do kąpieli taki lek stosuje się na reumatyzm. W przypadku czerwonki i biegunki należy użyć naparu przygotowanego na bazie gałęzi tej rośliny.

Jeśli chodzi o medycynę tybetańską, tutaj roślina ta jest bardzo rozpowszechniona. Medycyna tybetańska zaleca stosowanie wywaru na bazie kory gałęzi i liści kwiczołu na reumatyzm i różne choroby ginekologiczne. Pod warunkiem prawidłowego stosowania takie leki są bardzo skuteczne.

Wyciągi z kwiatów i liści tej rośliny zwiększą krzepliwość krwi i osłabią centralny układ nerwowy, co zostało eksperymentalnie udowodnione. Na uwagę zasługuje fakt, że jarzębina znalazła zastosowanie w weterynarii, gdzie ta roślina lecznicza stosowana jest na biegunkę. Należy zauważyć, że liście tej rośliny będą obdarzone bardzo skutecznym działaniem fitonobójczym.