Piołun Cytrynowy

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Piołun cytrynowy jest jedną z roślin z rodziny Asteraceae lub Compositae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Artemisia cina L. Co do nazwy samej rodziny piołunów, po łacinie będzie to: Asteraceae Dumort. (Compositae Giseke).

Opis piołunu cytrynowego

Piołun to wieloletnia roślina krzewiasta, której wysokość waha się od trzydziestu do pięćdziesięciu centymetrów. Taka roślina będzie obdarzona gęstym zdrewniałym korzeniem palowym, a także korzeniami przybyszowymi. Łodygi piołunu są wyprostowane, au samej podstawy będą zdrewniałe. Górne części takich łodyg najpierw będą owłosione, a następnie gładkie i obdarzone żółtą korą. W takim przypadku górna połowa łodygi piołunu będzie rozgałęziona, a same gałęzie są raczej cienkie i odsuwają się od łodygi pod ostrym kątem.

Liście tej rośliny są pierzasto wycięte, małe i naprzemienne, będą pomalowane na niebiesko-zielone odcienie. Z kolei kwiaty tej rośliny zbierane są do niewielkich koszyczków i tworzą złożone kwiatostany wiechowate. Nieotwarte kosze kwiatowe z piołunu mają podłużny, jajowaty kształt, ich długość będzie wynosić około czterech milimetrów, a szerokość około czterech i pół milimetra. Warto zauważyć, że takie kosze będą zaostrzone na górze i na dole. Kosze tej rośliny składają się z dziesięciu przypominających płytki łusek opakowania, które zakrywają się nawzajem. Takie łuski koperty składają się z trzech do sześciu małych rurek i będą mocno wypukłe na zewnątrz.

Kwitnienie tej rośliny następuje dość późno, od sierpnia do września. Do tego czasu liście wyschną i odpadną, a łodygi z kolei nabiorą czerwono-brązowego koloru. Warto zauważyć, że piołun cytrynowy ma bardzo specyficzny zapach, a cała roślina jest trująca. Do wzrostu roślina ta preferuje półpustynie Kazachstanu i wysokogórskie regiony północnego Tadżykistanu. Roślina będzie rosła wraz z anabazą, różnymi gatunkami piołunu i cierniem wielbłąda na suchych półpustynnych stepach. Należy zauważyć, że wiosną zarośla tej rośliny zostaną pomalowane na szmaragdowozielone odcienie. Kiedy nastanie letnia susza, a także brak wody w glebie, dolne liście piołunu kruszą się i żółkną. Jednocześnie najmłodsza część łodygi piołunu nadal będzie pomalowana na zielono.

Opis właściwości leczniczych piołunu cytrynowego

Piołun cytrynowy jest obdarzony bardzo cennymi właściwościami leczniczymi, natomiast do celów leczniczych zaleca się stosowanie ziół i niepękanych koszyczków kwiatowych tej rośliny. Trawa zawiera łodygi, liście i kwiaty. Przygotowane surowce lecznicze można przechowywać przez rok.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością w składzie tej rośliny choliny, olejku eterycznego, garbników, substancji barwiących i gorzkich, laktonu, santoniny, betainy, kwasu octowego i jabłkowego.

Koszyczki kwiatowe tej rośliny będą obdarzone działaniem przeciwrobaczym, w szczególności owsikom i obleńcom. Takie koszyczki kwiatowe z piołunu cytrynowego należy przyjmować w mieszance z miodem, syropem, cukrem i dżemem.

Olejek eteryczny z tej rośliny ma działanie przeciwbólowe, antyseptyczne i bakteriobójcze. Na podstawie takiej substancji opracowywany jest lek, który ma zdolność do wzmacniania procesów regeneracyjnych w uszkodzonych tkankach.