2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Lepczyca jest jedną z roślin rodziny zwanej madder, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Galium aparine L. Jeśli chodzi o nazwę samej rodziny ściółki, to po łacinie będzie to: Rubiaceae Juss.
Opis wytrwałej słomy
Wytrwała przytulia znana jest pod wieloma popularnymi nazwami: kolcowój pospolity, ziele hemoroidów, dergun, trawa lepka, trawa żywiczna, smoła, owsik, trawa łopianowa, porośnięta ziemią, czepiająca się, czepiająca się, gryząca i szarpiąca. Wytrwała słoma to roczne zioło, obdarzone wytrwałymi, wznoszącymi się łodygami, których wysokość waha się od dwudziestu pięciu do stu dwudziestu centymetrów. Łodyga takiej rośliny w węzłach będzie owłosiona, a na całej długości osadzona jest drobnym włosiem, które również będzie wygięte do tyłu. Liście wytrwałej słomy są wytrwałe, wąsko-lancetowate, ułożone są w cebuli w sześciu do ośmiu kawałkach, które znajdują się w samych węzłach łodygi. Kwiaty tej rośliny są raczej małe, zebrane w rzadkie pachowe pół-parasole i pomalowane na biało. Korona wytrwałej słomy jest zrośnięta u samej podstawy i czteropłatkowa, są tylko cztery pręciki tej rośliny, a słupek z kolei będzie obdarzony dwoma znamionami i dolnym jajnikiem. Owoce tej rośliny to orzechy o zaokrąglonym kształcie, które będą suche i otwarte z dwoma zaworami, takie orzechy będą również sadzone z haczykowatym włosiem pomalowanym na biało.
Wytrwała przytulia kwitnie w okresie od czerwca do września. W warunkach naturalnych roślina ta występuje na Kaukazie, Mołdawii, Azji Środkowej, Europejskiej Arktyce, Sachalinie, Białorusi, Ukrainie, europejskiej części Rosji, zachodniej i wschodniej Syberii. Do wzrostu roślina ta preferuje wąwozy, lasy, wilgotne łąki, krzewy, zadrzewienia, sady, ogrody warzywne, polany, uprawy, miejsca w pobliżu źródeł, śmieci, miejsca w pobliżu dróg i nasypów kolejowych. Należy zauważyć, że roślina ta jest szkodliwym chwastem, który przyczyni się do wylegania zapasów ziarna.
Opis właściwości leczniczych wytrwałej słomy
Wytrwała przytulia posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast do celów leczniczych zaleca się stosowanie korzeni, świeżego soku i trawy tej rośliny. Trawa zawiera kwiaty, łodygi i liście. Obecność tak cennych właściwości leczniczych zaleca się tłumaczyć zawartością w składzie tej rośliny barwnika, antrachinonów i irydoidalnego asperulozydu. Zioło zawiera witaminę C, monotropeinę, kwas cytrynowy, glikozydy asperulozyd i monotropeinę, garbniki oraz pierwiastki śladowe: stront, bor, miedź, tytan, żelazo, mangan, nikiel, tal i molibden. Z kolei nasiona tej rośliny zawierają białko i olej tłuszczowy.
Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, tutaj ta roślina jest dość rozpowszechniona. Preparaty na bazie wytrwałej słomy zaleca się stosować jako bardzo skuteczny środek moczopędny, żółciopędny, hemostatyczny, przeciwgorączkowy, rozkurczowy, przeciwnowotworowy i przeciwzapalny. Należy zauważyć, że takie preparaty na bazie tej rośliny były używane w starożytnej Grecji i starożytnym Rzymie.
Świeży sok z ziela tej rośliny stosowany jest na epilepsję, sproszkowaną słomę ścisłą stosuje się na różne choroby kobiece, wodobrzusze, szkarlatynę, reumatyzm, kolkę jelitową, nowotwory złośliwe i choroby wątroby.
