Bielony Dubrownik-opuszczony

Spisu treści:

Wideo: Bielony Dubrownik-opuszczony

Wideo: Bielony Dubrownik-opuszczony
Wideo: DUCHY NADAL ZAMIESZKUJĄ TEN NAWIEDZONY PAŁAC! 2024, Może
Bielony Dubrownik-opuszczony
Bielony Dubrownik-opuszczony
Anonim
Image
Image

Bielony Dubrownik-opuszczony jest zawarty w liczbie roślin z rodziny wrzosowatych, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Andromeda polifolia L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny, będzie to Ericaceae Juss.

Opis podbeli Dubrownik-opuścił

Dąb podbeelski znany jest pod wieloma popularnymi nazwami: andromeda wąskolistna, niepłodna, pijana trawa, dziki rozmaryn, dziki rozmaryn i konsumpcyjna trawa. Dąb Liściasty Podbel to wiecznie zielony, rozgałęziony krzew, który będzie raczej niski. Taka roślina jest wyposażona w gałęzie leżące i wznoszące się, a wysokość tej rośliny będzie wynosić około dziesięciu do czterdziestu centymetrów. Liście tej rośliny są liniowo-lancetowate, skórzaste, nagie, będą obdarzone pofalowanymi brzegami, a na wierzchu będą błyszczące i zielone, a pod spodem takie liście będą białawe. Kwiaty opadają, są na dość długich nogach i będą znajdować się na samych końcach gałęzi prawie jak parasol. Kielich i szypułka tej rośliny są pomalowane na różowo, podczas gdy sam kielich jest pięcioczęściowy, a korona szyjna i pięciozębna, może być pomalowana na czerwono, biało lub różowo. Pręcików dębowych jest tylko dziesięć, podczas gdy słupek jest wyposażony w pięciogwiazdkowy jajnik. Owocem tej rośliny jest kulisto-spłaszczone pudełko, które otworzy się pięcioma zastawkami.

Kwitnienie tej rośliny następuje w okresie od maja do czerwca. W naturalnych warunkach dębolistna występuje na Dalekim Wschodzie, w centralnej Rosji, na Ukrainie, Białorusi, zachodniej i wschodniej Syberii. Jeśli chodzi o ogólną dystrybucję, roślina ta znajduje się w Chinach, Ameryce Północnej i Korei. Do wzrostu roślina dębowolistna preferuje lasy iglaste, torfowiska mchowe, brzegi bagiennych rzek i strumieni.

Opis właściwości leczniczych liści dębu podbela

Liść dębu podbelskiego ma bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast zaleca się stosowanie liści tej rośliny do celów leczniczych. Takie surowce lecznicze należy zaopatrywać w okresie od maja do czerwca.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych zaleca się tłumaczyć zawartością garbników w składzie tej rośliny, natomiast liście będą zawierały glikozyd andromedotoksyny, który ma miejscowe działanie drażniące i narkotyczne.

Napar wodny przygotowany na bazie liści dębu polecany jest do stosowania w gruźlicy płuc, reumatyzmie i biegunce. Jeśli chodzi o wodny wywar z liści tej rośliny, taki środek leczniczy jest wskazany do stosowania w kaszlu, reumatyzmie i licznych chorobach kobiecych.

W przypadku reumatyzmu zaleca się zastosowanie następującego, bardzo skutecznego środka na bazie tej rośliny: aby przygotować taki leczniczy środek, trzeba będzie wziąć dwie łyżeczki suchych liści dębu na jedną szklankę wrzącej wody. Zaleca się wlewanie powstałej mieszaniny leczniczej przez około godzinę, po czym lek ten należy bardzo dokładnie przefiltrować. Powstały środek leczniczy na bazie podbele z liści dębu należy przyjmować trzy do czterech razy dziennie w dwóch łyżkach stołowych. Aby osiągnąć maksymalną skuteczność, ważne jest bardzo dokładne przestrzeganie wszystkich zasad przygotowania takiego produktu i ścisłe przestrzeganie wszystkich zasad jego przyjmowania.

Zalecana: