Dubrownik Z Białym Filcem

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Dubrownik z białym filcem to jedna z roślin z rodziny labiatów, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Teucrium polium L. Jeśli chodzi o nazwę rodziny zajączek biało-bączkowatych, po łacinie będzie to tak: Lamiaceae Lindl.

Opis białego filcu Dubrownika

Dubrownik z białym filcem to półkrzew, którego wysokość waha się od dziesięciu do czterdziestu centymetrów. Roślina ta ma pokwitanie w kolorze białym, a łodyga u podstawy będzie zdrewniała. Taka łodyga jest obdarzona dość licznymi wznoszącymi się i krętymi gałęziami. Liście dębu białolistnego są praktycznie bezszypułkowe, ich długość może wynosić od pół centymetra do trzech i pół centymetra. Takie liście mogą być zarówno liniowe, jak i lancetowate, są tępe i ząbkowane, a także mają podstawę w kształcie klina. Kwiaty Dubrownika z białymi czubkami są raczej niewielkie, ich długość wynosi od pięciu do ośmiu milimetrów. Kwiaty mają białawą koronę w fałszywych okółkach, które z kolei tworzą główkowate kwiatostany.

Kwitnienie dubrownika z białymi czubkami przypada na okres letni. W warunkach naturalnych roślinę tę można znaleźć na terenie europejskiej części Rosji w regionie Morza Czarnego, regionie Wołgi i dolnym biegu Donu, a także w Mołdawii oraz w następujących regionach Ukrainy: w Karpaty, w rejonie Dniepru i Morza Czarnego. Do wzrostu dubrownik białoczubkowy preferuje stepy, suche gliniaste i kamieniste zbocza, przybrzeżne piaski, skały i skały, a także kredowe wychodnie aż do pasa środkowego gór. Felt Dubrovnik to nie tylko roślina ozdobna, ale także środek owadobójczy.

Opis właściwości leczniczych Dubrownika z białą czubkiem

Dubrownik z białym filcem posiada dość cenne właściwości lecznicze, a ziele tej rośliny zaleca się stosować w celach leczniczych. Pojęcie trawy obejmuje liście, łodygi i kwiaty tej rośliny.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych tłumaczy się zawartością w roślinie alkaloidów, olejku eterycznego, sterydów, diterpenoidów, irydoidów, garbników, flawonoidów, witaminy C i kumaryny. Nasiona tej rośliny zawierają olej tłuszczowy.

Jak na medycynę ludową dość rozpowszechniony jest wyciąg z ziela brzozy białej. Taki środek stosuje się na ropnie i grzybice, natomiast wywar i napar z ziela zaleca się przy różnych chorobach kobiecych, bólach żołądka, chorobach przewodu pokarmowego, anoreksji, hipotrofii żołądka i czerwonce, a także na kolkę żołądkową, zapalenie jelit, biegunkę i dolegliwości podczas ciąża. Miejscowe stosowanie takiego środka jest możliwe w przypadku egzemy.

Jako środek uspokajający stosuje się olejek eteryczny z dębu białego: taki środek stosuje się w przypadku chorób oczu.

W przypadku zapalenia żołądka, któremu towarzyszy zmniejszone wydzielanie, zaleca się zastosowanie następującego środka na bazie rzęsy białej: aby ją przygotować, należy wziąć dwie łyżki pokruszonej suchej trawy na pół litra wrzącej wody. Otrzymaną mieszaninę należy podawać w infuzji przez jedną do dwóch godzin, a następnie tę mieszaninę dokładnie filtrować. Zastosuj ten środek w pół szklanki cztery razy dziennie przed rozpoczęciem posiłku.

W przypadku furunculosis stosuje się następujące lekarstwo: dwie łyżki suchego zmiażdżonego zioła tej rośliny i agaric, a także pięćdziesiąt gramów zmiażdżonych korzeni dużego łopianu przyjmuje się w pół litra wody, gotuje i nalega przez godzinę. Takie lekarstwo przyjmuje się jedną trzecią szklanki cztery razy dziennie.