Naparstnica Zardzewiała

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Naparstnica zardzewiała jest jedną z roślin rodziny o nazwie norichnikovye, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Digitalis ferruginea L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny naparstnicy, po łacinie będzie ona brzmiała tak: Scrophulariaceae Juss.

Opis naparstnicy zardzewiałej

Zardzewiała naparstnica to wieloletnie zioło, którego wysokość waha się od czterdziestu do siedemdziesięciu centymetrów. Taka roślina będzie obdarzona dość krótkim i zdrewniałym kłączem. Łodygi naparstnicy rdzawe będą proste, na dole są słabo owłosione, a na górze będą nagie. Liście tej rośliny są podłużne, lancetowate, ich długość wynosi od siedmiu do piętnastu centymetrów, a szerokość około jednego do dwóch i pół centymetra. Podstawowe i dolne liście łodyg tej rośliny u samej podstawy zostaną wydłużone w ogonek, a od dołu będą obdarzone wyraźnymi owłosionymi i łukowatymi żyłkami. Środkowe i górne liście łodyg naparstnicy rdzawej będą nagie i bezszypułkowe, stopniowo przechodzą także w przylistki. Kwiaty tej rośliny są pomalowane na żółto-brązowe odcienie, będą miały kształt dzwonu, a także gromadzą się w wielokwiatowym gęstym pędzlu. Owocem naparstnicy rdzawej jest jajowata naga kapsułka, której długość nie przekroczy jednego centymetra. Taki owoc jest obdarzony licznymi nasionami, zabarwionymi na żółto-brązową tonację.

W warunkach naturalnych roślina ta rośnie na terytorium wschodniego i południowego Zakaukazia. Do wzrostu roślina ta preferuje polany leśne, zarośla, miejsca wśród dąbrów i krzewów, skraje buczyn, jodły, sosny, górskie i świerkowe, a także wybiera gleby wapienne i próchniczne.

Opis właściwości leczniczych naparstnicy rdzawej

Naparstnica zardzewiała posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast do celów leczniczych zaleca się stosowanie liści rozet bazalnych zarówno z pierwszego i drugiego roku rozwoju, jak i liści łodygowych tej rośliny.

Obecność tak cennych właściwości leczniczych tłumaczy się zawartością kardenolidów w składzie tej rośliny, natomiast część nadziemna zawiera flawonoidy, kwasy fenolokarboksylowe i irydoidy, które są pochodnymi katapolu. Łodygi z kolei zawierają flawonoidy i kwasy fenolokarboksylowe. Liście tej rośliny zawierają flawonoidy, kardenolidy, związki zawierające azot, antrachinony i kwasy fenolokarboksylowe.

Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, tutaj ta roślina jest dość rozpowszechniona. Napar sporządzony na bazie zardzewiałych liści naparstnicy zalecany jest do stosowania w przypadku niewydolności serca, zapalenia płuc i wodobrzusza. W postaci maści taki napar stosuje się na świerzb i nowotwory. W przypadku wąglika wskazany jest napar na bazie korzeni tej rośliny.

Preparaty stworzone na bazie tej rośliny polecane są do stosowania w przypadku zmian w sercu, którym towarzyszyć będzie ciężka miażdżyca i zwyrodnienie mięśnia sercowego, a także takie preparaty stosowane są w ostrych chorobach zakaźnych.

W przypadku puchliny brzusznej zaleca się stosowanie środka leczniczego: około jednego grama liści tej rośliny pobiera się na dwieście mililitrów wody. Taki środek na bazie zardzewiałej naparstnicy należy przyjmować jedną łyżeczkę dwa do czterech razy dziennie na wodobrzusze. Aby osiągnąć większą skuteczność, stosując ten środek zaradczy, należy przestrzegać zarówno tempa gotowania, jak i tempa spożycia tego środka opartego na zardzewiałej naparstnicy.