Zardzewiała Turzyca

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Turzyca rdzawa (łac. Carex siderosticta) - ziele kłączowe z rodzaju Sedge (łac. Carex) z rodziny o tej samej nazwie Sedge (lat. Cyperaceae). Ta niewysoka bylina, tworząca zwarte kępy o stosunkowo szerokich liściach, wykorzystywana jest jako dekoracja ozdobna do parków, ogrodów i domków letniskowych. Tradycyjni uzdrowiciele uciekają się do pomocy turzycy plamistej w leczeniu ludzkiego układu hormonalnego, a także w leczeniu kiły.

Co masz na imię?

Według jednej z wersji, łacińska nazwa rodzaju „Carex” jest oparta na starożytnym greckim słowie oznaczającym „cięcie”. Zgodzi się z tym każdy, kto kiedykolwiek zranił ręce o ostre krawędzie liści roślin tego rodzaju.

To samo znaczenie tkwi w rosyjskiej nazwie rodzaju, której korzenie wywodzą się ze starosłowiańskiego słowa „niewypał”, które we współczesnym brzmieniu brzmi jak „odcięty”.

Co ciekawe, zdolność cięcia liści turzycy, które mają bardzo ostre, drobno ząbkowane krawędzie, wszędzie irytowała ludzi i dlatego rośliny otrzymywały nazwy w różnych językach oparte na słowach „cięcie, cięcie”.

Jeśli chodzi o epitet gatunkowy „siderosticta”, przetłumaczony na język rosyjski jako „rdzawy cętkowany”, wiąże się on z pojawieniem się rdzawych plam na liściach tego gatunku turzycy pod koniec sezonu letniego.

Opis

Odwieczną podstawą turzycy rdzawej jest pełzające podziemne kłącze z włóknistymi korzeniami, z których każdej wiosny na powierzchni ziemi rodzą się stosunkowo szerokie, liniowe liście, tworząc zwarte malownicze kępy. Wraz z nadejściem stabilnej chłodnej pogody liście umierają.

Kwiatostany rośliny mają postać luźnych, kilkukwiatowych kłosków. Kwiaty unisex znajdują się na jednym kłosie, to znaczy, że w jednym kwiatostanie znajdują się jednocześnie kwiaty męskie i żeńskie. Innymi słowy, turzyca rdzawa jest rośliną jednopienną. Kwitnienie odbywa się wczesną wiosną. Ponieważ kwiaty nie zawierają nektaru, za zapylanie odpowiada wiatr. Jeśli pszczoły odwiedzają kwiatostany, to tylko po to, by zbierać pyłek.

Zastosowanie dekoracyjne

Turzyca rdzawa to jeden z gatunków z rodzaju Osoka, poszukiwany jako roślina ozdobna w aranżacji ogrodów i parków, domków letniskowych. Dekoracyjność turzycy rdzawej na początku ciepłego sezonu wyraża się w młodych pędach o czerwonawym zabarwieniu. Pod koniec sezonu na liściach pojawiają się rdzawe plamy, które były swoistym epitetem rośliny.

Dekoracyjność turzycy rdzawej daje roślinie zdolność tworzenia zwartych kęp szerokich, owłosionych liści. Hodowcy mają wyhodowane odmiany, których liście mają białą lub kremowobiałą obwódkę wzdłuż krawędzi blaszki liściowej. Takie gatunki przypominają hostę karłowatą.

Wysokość rośliny wahająca się od 15 do 40 centymetrów sprawia, że roślina nadaje się na krawężniki i niskie kompozycje. Roślina toleruje cień i preferuje wilgotne, ale nie podmokłe gleby. Wraz z nadejściem chłodów liście obumierają, a wiosną rodzą się nowe.

Zdolności lecznicze

Człowiek uwielbia szukać cudu daleko od swojego rodzinnego miejsca, nie zauważając cudu, który leży u jego rodzinnych drzwi. To jest dokładnie to, co dzieje się z rośliną turzycową, która jest wszechobecna, ale bardzo mało zbadana przez ludzi.

W oficjalnej farmakologii wykorzystuje się dziś tylko właściwości lecznicze turzycy parwiańskiej (łac. Carex brevicollis), chociaż uzdrowiciele ludowi od dawna stosują rośliny z rodzaju turzycy, nie przywiązując szczególnej wagi do gatunku, do którego należy ta turzyca.

Uciekają się do wywarów i naparów z turzycy, gdy trzeba złagodzić kaszel, oczyścić krew ze szkodników, znieczulić stany zapalne …

W krajach bałtyckich starają się przywrócić zaburzenia w układzie hormonalnym za pomocą naparu turzycy rdzawej, a także leczyć podstępną chorobę - kiłę.