Coreopsis Uszny

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Coreopsis auriculata (łac. Coreopsis auriculata) - zielna, nisko rosnąca bylina z rodzaju Coreopsis, chwalebnej rodziny Astrov. Doskonałe znalezisko dla domków letniskowych z glebą wapienną. Stosowana jest jako roślina okrywowa, kwitnąca jasnożółtymi kwiatostanami uszu nieco przypominającymi stokrotki. Charakterystyczną cechą wśród pokrewnych roślin są boczne płatki, znajdujące się u podstawy podstawowych liści parami, podobne do uszu zwinnych myszy polnych.

Opis

Auricular Coreopsis urodził się na skraju lasów południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych. Roślina zielna nie dąży na wysokość, z reguły wznosząc się nad ziemią o 10-30 cm, a tylko w rzadkich przypadkach rośnie nieco ponad pół metra. Auricular coreopsis woli pełzać na szerokość i dlatego jest rośliną okrywową.

Petiolate bazalne ciemnozielone liście o owalnym, eliptycznym kształcie pokryte są włoskami. U podstawy płatka każdego liścia znajduje się para małych bocznych płatków, które są charakterystyczną cechą „ucha Coreopsis”. W swoim kształcie są bardzo podobne do uszu zwinnych myszy, dlatego czasami roślina nazywana jest „uszami myszy Coreopsis” lub po prostu „Coreopsis w kształcie ucha”. Tak więc Coreopsis zawdzięcza przymiotnik „uszy” liściom, a nie płatkom kwiatów, które również wyglądają jak zalotne uszy zabawnych postaci z bajek dla dzieci.

Kwiatostany "Coreopsis auricular" mają złoto-żółty kolor, który jest tradycyjnym kolorem roślin z rodzaju Coreopsis. Centralny żółty krążek tworzą cylindryczne, dwupłciowe kwiaty. Dysk otoczony jest ośmioma żółtymi promieniami, bezpłciowymi marginalnymi płatkami kwiatów, z których każdy składa się z trzech płatów o ostrych krawędziach. Kwitnienie cieszy się od kwietnia do czerwca, znajduje się na pionowych wysokich szypułkach. Aby przedłużyć kwitnienie do jesieni, należy usunąć zwiędłe kwiatostany. Czasami „Coreopsis uszu” ponownie rozkwita jesienią, kiedy letnie upały ustępują.

Po kwitnieniu "Coreopsis auricular" tworzy boczne krótkie pędy z pąkami pachowymi, nazywane przez botaników "rozłogami". Rozłogi są odpowiedzialne za rozmnażanie wegetatywne rośliny i przyczyniają się do tworzenia gęstych grup, które pokrywają powierzchnię ziemi gęstą kępą liści i jasnymi, psotnymi kwiatami. W optymalnych warunkach wzrostu proces rozprzestrzeniania się przez rozłogi jest powolny, dlatego potrzeba dużo czasu, aby naturalnie uformować atrakcyjne nasadzenia.

Jednonasienne bezskrzydłe owoce Uralian Coreopsis mogą być czarne lub brązowe, przypominające małe owady, takie jak pluskwy.

Rozwój

Jak większość gatunków z rodzaju Coreopsis, „Coreopsis eared” lubi znajdować się w miejscach otwartych na słońce.

Dobrze rośnie na ubogich glebach wapiennych, ale znacznie aktywniej rośnie na żyznych, wilgotnych glebach, znacznie szybciej tworząc kępy okrywowe.

Roślina jest odporna na suszę, ale podczas dłuższej suszy wymaga podlewania, aby nie straciła liści.

Wśród ogrodników popularna jest odmiana o nazwie „Nana”, która jest rośliną karłowatą, idealną do obramowania klombów i ścieżek ogrodowych. Odmianę tę rozmnaża się dzieląc zasłonę lub stosując sadzonki.

Podobnie jak większość roślin z rodzaju Coreopsis, „Coreopsis eared” twardo trzyma się przed szkodnikami. Problemy mogą pojawić się tylko ze względu na stopień wilgotności gleby. Wilgoć i słaby drenaż wywołują choroby korzeni grzybicze, prowadzące do śmierci rośliny. Jeśli gleba jest bardzo sucha w czasie upałów, wpływa to na liście. Zaczynają wysychać, tworząc łysiny na zasłonie.