Syberyjski Grosz

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Syberyjski grosz jest jedną z roślin z rodziny strączkowych, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Hedysarum sibiricum Poir. Jeśli chodzi o samą nazwę syberyjskiej rodziny groszowej, po łacinie będzie ona wyglądać tak: Fabaceae Lindl.

Opis grosza syberyjskiego

Syberyjska roślina groszkowa to wieloletnie zioło, obdarzone licznymi wyprostowanymi łodygami liściastymi, których wysokość będzie wynosić około stu do stu dwudziestu centymetrów. Liście tej rośliny będą pierzaste, niosą około pięciu do dziewięciu par liści podłużno-jajowatych lub wydłużonych tępych. Kwiatostany tej rośliny to dość długie i grube pędzle, które będą obdarzone licznymi kwiatami, pomalowanymi na ciemnoróżowe lub liliowo-fioletowe odcienie. Owocem grosza syberyjskiego są fasole, obdarzone dwoma lub trzema członkami. Takie kończyny będą spłaszczone lub nagie, bez marginesu lub z bardzo wąskim marginesem.

Kwitnienie grosza syberyjskiego przypada na okres od czerwca do lipca, natomiast owoce dojrzewają na przełomie sierpnia i września. W warunkach naturalnych roślina ta występuje na terenie europejskiej części Rosji, w regionie Amur na Dalekim Wschodzie, w europejskiej Arktyce, na zachodniej i wschodniej Syberii. Do wzrostu roślina ta preferuje przybrzeżne klify, zbocza, lasy sosnowe, leśne łąki, krawędzie i lasy brzozowe.

Opis właściwości leczniczych grosza syberyjskiego

Roślina groszku syberyjskiego posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast do celów leczniczych zaleca się stosowanie korzeni i trawy tej rośliny. Ziele tej rośliny należy zbierać w okresie pączkowania lub na samym początku okresu kwitnienia. Oliwną część łodyg grosza syberyjskiego należy przyciąć na wysokości około dziesięciu do dwudziestu centymetrów od samej powierzchni gleby. Pokrojoną masę tej rośliny zaleca się suszyć w cieniu z bardzo dobrą wentylacją lub w suszarniach. Suchą trawę grosza syberyjskiego należy wymłócić, usuwając grube i szorstkie pędy. Okres przechowywania takich surowców wyniesie dwa lata.

Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, dość rozpowszechniony jest tu wywar, który przygotowywany jest na bazie ziela tej rośliny. Ten bulion powinien być stosowany jako środek przeciwbólowy, a także okłady na bóle głowy. Bulion, przygotowany na bazie korzeni grosza syberyjskiego, powinien być stosowany jako środek uspokajający, tonizujący, przeciwdrgawkowy, wykrztuśny i przeciwgorączkowy. Ponadto taki wywar jest zalecany przy kolkach jelitowych i miażdżycy.

W leczeniu padaczki stosuje się proszek na bazie korzeni kopiejki syberyjskiej. W przypadku miażdżycy zaleca się stosowanie następującego środka leczniczego opartego na tej roślinie: aby przygotować taki środek, należy wziąć jedną łyżkę zmiażdżonego suchego zioła grosza syberyjskiego na trzysta mililitrów wrzącej wody. Otrzymaną mieszaninę należy podawać w infuzji przez około dwie godziny, po czym taką mieszaninę należy bardzo dokładnie przefiltrować. Taki środek leczniczy przyjmuje się trzy razy dziennie, jedną trzecią szklanki.

W przypadku złego snu i drażliwości należy zastosować następujące lekarstwo: do przygotowania takiego środka leczniczego zaleca się wziąć jedną łyżkę zmiażdżonych korzeni w dwóch szklankach wody. Powstałą mieszaninę gotuje się przez pięć minut, podaje przez godzinę, a następnie ostrożnie filtruje. Otrzymany produkt przyjmuje się trzy do czterech razy dziennie, jedną trzecią szklanki.