2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Anyż jest czasami nazywany także ganiz, ganus, sira, anisuli i anison. Anyż to jednoroczna roślina ziołowa należąca do rodziny selerowatych, lub jak to kiedyś nazywano - parasol.
Anyż ma kluczowy system korzeniowy, który znajduje się na głębokości około 20-30 centymetrów, a wysokość łodygi będzie wynosić około 50-70 centymetrów. Kwiaty rośliny są białe, bardzo małe i zebrane w małe parasolki, które następnie tworzą bardziej złożone parasolki. Owoc rośliny ma kształt gruszkowaty lub jajowaty.
Odmiany
Istnieje wiele odmian anyżu: każdy kraj uprawy ma zwykle własne odmiany.
Nie wiadomo na pewno, gdzie po raz pierwszy pojawił się anyż. Istnieją wersje, w których ta piłka to Azja Mniejsza, Egipt lub inne kraje śródziemnomorskie. Obecnie anyż jest najczęściej uprawiany w Europie, Azji i Ameryce Północnej.
Już w XII wieku anyż uprawiano w Hiszpanii, a kilka wieków później - już w Anglii. W Rosji roślina ta pojawiła się po raz pierwszy w XIX wieku.
Rozwój
Anyż jest rośliną zarówno mrozoodporną, jak i bardzo ciepłolubną. Do normalnego rozwoju kultury potrzebne jest intensywne światło słoneczne. Rozmnażanie odbywa się za pomocą nasion, które mogą kiełkować w temperaturze sześciu stopni Celsjusza, podczas gdy optymalna temperatura będzie znacznie wyższa - około dwudziestu stopni. W zimnej glebie nasiona będą kiełkować bardzo długo, a młode rośliny są bardzo podatne na różne choroby. Jednocześnie młody anyż może wytrzymać spadek temperatury powietrza nawet do minus siedmiu stopni.
Okres wegetacyjny rośliny trwa cztery miesiące. Anyż potrzebuje najwięcej wilgoci przed kwitnieniem. Ale kiedy roślina zakwitnie, będzie potrzebować suchej pogody, najlepiej bez opadów. Anyż można sadzić po prawie każdej uprawie, z wyjątkiem upraw parasolowych.
Na anyż nadają się prawie wszystkie gleby, z wyjątkiem gleb ciężkich, wilgotnych, zasadowych i gliniastych. Na miesiąc przed początkiem mrozu glebę przeznaczoną do sadzenia anyżu należy wykopać na głębokość ponad dwudziestu centymetrów. Chwasty na tym terenie powinny zostać zniszczone. Wiosną obszar anyżu należy rozluźnić, a następnie nieco zagęścić.
Przed zasianiem nasion w ziemi należy je kiełkować przez około tydzień. Nasiona są intensywnie nawilżane, po czym można je umieścić w ściereczce, gdzie należy je przetrzymywać do momentu ukorzenienia się jakiejś części nasion. Następnie nasiona muszą zostać wysuszone, wtedy będzie już możliwe rozpoczęcie sadzenia.
Ta uprawa powinna być zbierana, gdy nasiona stają się zielonkawe. Rośliny są cięte około dziesięciu centymetrów od ziemi, a następnie suszone.
Choroby
Anyż jest podatny na wiele dość groźnych chorób, dlatego szczególną uwagę należy zwrócić na pielęgnację rośliny. Największym zagrożeniem dla anyżu jest mączniak prawdziwy i cerkosporoza. Ta ostatnia choroba konsekwentnie niszczy liście: zaczynając od śmierci dolnych liści, a następnie te liście, które znajdują się powyżej, również obumierają. Szara zgnilizna, sklerotinoza i rdza mogą powodować mniejsze szkody. Fungicydy można stosować do zwalczania chorób, ale za najbardziej optymalne uważa się środki naturalne. Należy sadzić tylko zdrowe nasiona, zaleca się również ścisłe przestrzeganie płodozmianu. W przypadku choroby konieczne jest natychmiastowe zniszczenie jej ognisk, a resztki roślin muszą zostać pilnie zniszczone. Powinieneś również przestrzegać wszystkich norm nawadniania. Ze względu na odporność anyżu dopuszczalne jest stosowanie przyjaznych dla środowiska regulatorów wzrostu. Nadmierne nawożenie azotem również może być niebezpieczne.
Zalecana:
Oman Zwyczajny
Oman zwyczajny jest jedną z roślin z rodziny Asteraceae lub Compositae, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Inula vulgaris DC. Jeśli chodzi o nazwę samej rodziny omanów, to po łacinie będzie to: Asteraceae Dumort. Opis omanu zwyczajnego Oman pospolity to roślina dwuletnia, której wysokość wyniesie około czterdziestu do stu dwudziestu centymetrów.
Dubrownik Zwyczajny
Dubrownik zwyczajny jest jedną z roślin z rodziny labiatów, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Teucrium chamaedrys. Jeśli chodzi o nazwę wspólnej rodziny dubrownickiej, po łacinie będzie ona wyglądać tak: Lamiaceae Lindl. Opis zwykłego Dubrownika Dubrovnik vulgaris to wieloletnie zioło, którego wysokość waha się od dziesięciu do czterdziestu pięciu centymetrów.
Koper, Koper, Anyż
Był czas, kiedy ludzie szli na „koniec” Ziemi po przyprawy. Koszt takiej egzotyki był wysoki i dlatego nie dla wszystkich. Ale w Rosji we wszystkich epokach chłopi uprawiali własne przyprawy. Dziś porozmawiamy o koperku, koprze włoskim i anyżu
Trybula To Nie Anyż Ani Pietruszka
Miłośnicy pikantnych ziół powinni postarać się o soczystą trybulę w swoim ogrodzie. Ludzie często nazywają to - kupyr. Jej delikatne krzewy i delikatne białe kwiatostany będą wspaniałym dodatkiem do wystroju krajobrazu. Sama roślina wygląda jak pietruszka i smakuje jak anyż, ale jest o wiele bardziej soczysta i bardziej wyrafinowana
Anyż – Ogromna Moc Małego Nasionka
Anyż jest ceniony zarówno za wyjątkowy aromat, jak i silne właściwości lecznicze. Niepowtarzalny zapach anyżu emanuje dosłownie wszystkimi częściami rośliny: świeżymi liśćmi, skromnymi białymi kwiatkami, niepozornymi nasionami. A jeśli przed kwitnieniem nie udało ci się jeszcze zebrać pachnących zieleni trawy, nie spiesz się, aby kosić łodygi - poczekaj, aż zmienią kolor na żółty, aby zebrać nasiona