Aktywne żółte Nasiona Lucerny

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Nasiona lucerny żółtej można znaleźć prawie wszędzie w Rosji. Czasami można go zobaczyć w regionie karpackim i lasach. Ten aktywny szkodnik kocha lucernę bardziej niż cokolwiek innego. Tylko jedno pokolenie tych żarłocznych pasożytów rozwija się rocznie, ale to nie przeszkadza im w powodowaniu dość poważnych szkód w roślinach. Główną szkodliwością nasion lucerny żółtej jest zmniejszenie plonu nasion - w przypadku masowego rozmnażania tych szkodników straty mogą sięgać 70 - 80%

Poznaj szkodnika

Zjadacz nasion lucerny żółtej to chrząszcz o wielkości od 2,1 do 2,7 centymetrów. Elytra i przedplecze tych żarłocznych pasożytów są gęsto pokryte owalnymi lub okrągłymi i krótkimi tępymi łuskami. Na elytrze łuski są zwykle szerokie i żółtawe, a na szczytach układają się w mozaikowy wzór, gwałtownie zaokrąglony lub lekko odcięty. Nogi i czułki żółtych zjadaczy nasion lucerny są brązowo-czarne, a dno ich ciała pokryte jest biało-żółtymi łuskami.

Krótkie, bezbarwne jaja tych wrogów z lucerny mają rozmiar około 0,6 mm i mają kształt cygara. A małe białe larwy bez nóg są lekko zakrzywione i osiągają długość do trzech do czterech milimetrów.

Chrząszcze zimują w górnej warstwie gleby, gdzie leżą na głębokości od trzech do siedmiu, a czasem do piętnastu centymetrów. Często zimują na uprawach lucerny. Nawiasem mówiąc, szkodliwe robaki mogą z łatwością wytrzymać temperatury do minus trzydziestu stopni. Zimujące pasożyty wydostają się, gdy tylko gleba nagrzeje się do piętnastu do siedemnastu stopni. Dzieje się tak zwykle po odroście lucerny w drugiej połowie kwietnia lub na początku maja. Warto zauważyć, że pluskwy mogą przez długi czas koncentrować się w pobliżu zimowisk, żywiąc się pąkami i młodymi liśćmi z szypułkami. W nocy, do około dziewiątej do dziesiątej rano, żarłoczne pasożyty chowają się pod grudkami i pęknięciami w glebie, a także pod szczątkami roślin. I dostają się na szczyty upraw tylko wtedy, gdy powietrze ogrzeje się do dwudziestu stopni.

Szczególnie intensywną migrację nasion lucerny żółtej można zaobserwować na etapie pączkowania lucerny i początku jej kwitnienia. Często szkodniki pokonują od pięciu do sześciu kilometrów. A na etapie powstawania fasoli w lucernie składają jaja. Samice zwykle umieszczają je wyłącznie na zielonej fasoli, wygryzając w tym celu okrągłe otwory w zastawkach. W tych otworach samice składają jedno jajo na raz, rzadziej - dwa lub trzy. Ich całkowita płodność często sięga półtorej setki jaj.

Po zakończeniu procesu składania jaj robaki wymierają. Jednak niektóre osobniki trafiają do gleby na wtórne zimowanie. Rozwój embrionalny żarłocznych złoczyńców z reguły trwa od sześciu do dziesięciu dni. Otwory wykonane przez samice przed złożeniem jajek w zastawkach fasoli szybko zarastają, a wyklute larwy żywią się znajdującymi się wewnątrz nasionami lucerny. Na stepie leśnym proces składania jaj rozpoczyna się zwykle w drugiej połowie czerwca, a szczyt osiąga bliżej końca czerwca i pierwszej połowy lipca - w tym czasie kończy się masowe kwitnienie lucerny. Rozwój każdej larwy trwa średnio dwadzieścia dni. W tym okresie każdemu osobnikowi udaje się zniszczyć od dwóch do czterech nasion.

W przypadku masowego rozmnażania ziarnkożernych lucerny żółtej, jedno ziarno może zawierać jednocześnie dwie lub nawet trzy larwy. W drugiej połowie czerwca rozwój żarłocznych larw kończy się, a nasyceni złoczyńcy robią dziury w klapach fasoli, po czym czołgają się przez nie i opadają w celu późniejszego przepoczwarzenia do gleby. Zamieniają się w poczwarki w specjalnie do tego stworzonych glinianych gniazdach. Poczwarki zwykle rozwijają się od pięciu do piętnastu dni, a chrząszcze nowej generacji pozostają w kołyskach ziemnych aż do nadejścia wiosny.

Jak walczyć

Zanim lucerna zacznie rosnąć, zaleca się bronowanie upraw. A przy zbyt grubych uprawach wskazane będzie wykonanie dysku.

Przy sadzeniu różnych roślin strączkowych wskazane jest zachowanie między nimi odstępu co najmniej jednego kilometra.

Jeśli nagle na jądrach, a także na etapie odrastania łodyg i pączkowania lucerny, na każde sto uderzeń sieci przypada od piętnastu do dwudziestu pięciu robaków, stosuje się środki owadobójcze. Dobrze nadaje się do tego celu „Fufanon”, „Bazudin”, „Zolon” i „Karbofos”.