Akantopanaks

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Acanthopanax (łac. Acanthopanax) - kultura uzdrawiania; przedstawiciel rodzaju Akantopanax z rodziny Araliev. Rodzaj obejmuje około 20 gatunków, które naturalnie występują w Himalajach, Azji Południowo-Wschodniej, a także na terytoriach Chabarowska i Primorsky oraz w regionie Amur. Rośliny rosną głównie na obrzeżach lasów, w lasach nadrzecznych, na wzgórzach w bagnistej tajdze i wzdłuż zalesionych brzegów.

Charakterystyka kultury

Akantopanax to wiecznie zielone lub liściaste krzewy lub małe, słabo rozgałęzione drzewa o potężnych, błyszczących zielonobrązowych pędach i ciernistych gałęziach. Liście ogoniaste, osiowe, złożone, dłoniaste, wykształcone na krótkich pędach. Kwiaty są małe, nieliczne, w baldaszkowatych lub dużych kwiatostanach wiechowatych. Owoce są czarne, jagodowe.

Wszyscy przedstawiciele rodzaju są bezpretensjonalni, niewymagający w warunkach wzrostu, większość nie różni się właściwościami odpornymi na zimę. Akantopanax preferuje gleby przepuszczalne dla wody i powietrza, wilgotne, luźne i pożywne. Posiadają wysokie właściwości dekoracyjne dzięki oryginalnemu ulistnieniu. Często używany do tworzenia żywopłotów, w małych grupach i pojedynczych nasadzeniach.

Powszechne gatunki w Rosji

W Rosji szczególnie popularne są tylko dwa typy:

* Acanthopanax rozpostarty (łac. Acanthopanax divaricatus) - gatunek reprezentowany przez krzewy o wysokości do 3 m. Ojczyzną jest Japonia. Omawiany gatunek kwitnie w drugiej połowie sierpnia - pierwszej dekadzie września przez 15-20 dni. Zaczyna owocować w 10 roku, nie owocuje corocznie. W przeciwieństwie do innych przedstawicieli rodzaju gatunek jest odporny na zimę, w ostre zimy niedojrzałe pędy lekko zamarzają. Propagowane przez nasiona i sadzonki. Druga metoda jest bardziej skuteczna, z reguły do 100% sadzonek jest ukorzenionych.

* Acanthopanax sessiliflonis (łac. Acanthopanax sessiliflonis) - reprezentowane przez silnie rozgałęzione krzewy do 3 m wysokości z piękną kulistą koroną i jasnoszarymi pniami. Młode pędy są popielatoszare z żółtawym odcieniem, tworzą się na nich pojedyncze kolce poszerzone u nasady. Liście długie, złożone, do 12 cm długości, kwiaty brązowo-fioletowe lub ciemnofioletowe, raczej małe, zebrane w główkowate, kuliste kwiatostany. Omawiany gatunek kwitnie w ciągu 20-30 dni. Owoce są podłużne, czarne, niejadalne. Kwitnie w trzecim roku życia, zaczyna owocować przez 4 lata, czasem później.

Subtelności reprodukcji i uprawy

Akantopanaks rozmnaża się przez nasiona i wegetatywnie. Metoda nasienna jest pracochłonna i nieefektywna. Nasiona, nawet przy dobrej pielęgnacji, kiełkują dopiero po 1-2 latach. Nasiona zachowują żywotność przez 1 rok. Kultura jest również rozmnażana przez sadzonki i odrosty korzeniowe. Sadzonki są cięte latem. Do cięcia używa się mocnych i zdrowych pędów. Nawet bez leczenia stymulatorami wzrostu ukorzenia się do 100% sadzonek.

Oprócz warunków wzrostu: gleba na całym rzucie korony musi być stale nawilżana, nie może być przesychana, podobnie jak nie może wysychać. Dobry drenaż jest kluczem do zdrowia Acantopanax. Przedstawiciele rodzaju to rośliny kochające światło, chociaż dobrze rosną ze słabym odcieniem. Podczas sadzenia doły do sadzenia są wypełnione mieszaniną zawierającą nawozy mineralne i organiczne (w drugim przypadku preferowany jest kompost lub humus, ale w żadnym wypadku świeży obornik nie uszkodzi korzeni).

Dalsze karmienie odbywa się raz w roku. Wskazane jest stosowanie nawozów wczesną wiosną. Akantopanax nie potrzebuje schronienia na zimę, ale ta zasada nie dotyczy wszystkich gatunków, tylko mrozoodpornych. Większość gatunków z tego rodzaju jest odporna na choroby i szkodniki, ale zabiegi profilaktyczne nie zaszkodzą, zwłaszcza jeśli chodzi o napary organiczne. Ściółkowanie gleby u stóp nie jest zabronione, taka procedura nieznacznie ułatwi pracę przy pielęgnacji krzewów, w szczególności uchroni Cię przed pieleniem i częstym podlewaniem.