Rogers Na Zacieniony Ogród

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Większość roślin, które zimą muszą zrzucać liście, uwielbia rosnąć w słonecznych miejscach, aby zmaksymalizować absorpcję energii słonecznej dla pomyślnej kontynuacji życia na Ziemi. Dlatego często trudno jest znaleźć rośliny do zacienionych obszarów ogrodu. Rogersia może pomóc ogrodnikom, ponieważ świetnie czuje się zarówno na słońcu, jak i w głębokim cieniu

Co masz na imię?

Nie tylko rośliny z tropików amerykańskich słynęły z niespokojnego charakteru, stopniowo migrując do Europy. Wiele niezwykle pięknych roślin narodziło się w Azji Wschodniej, a później przeniosło się do Ameryki i Europy. Jedną z tych roślin jest

Rogersia, w imię którego uwieczniono imię amerykańskiego admirała o tym samym imieniu, który zamiast wojennych trofeów przywiózł do Ameryki nową roślinę.

Rosyjscy podróżnicy i botanicy, którym dziś zawdzięczamy tę wspaniałą roślinę, nie pozostali w tyle za amerykańskim admirałem. Tak więc rosyjski etnograf Grigorij Nikołajewicz Potanin (10.04.1835 - 30.06.1920), człowiek o niesamowitym przeznaczeniu, przywiózł z Chin kolekcję roślin, wśród których był kasztanowiec Rogersia. A rosyjski botanik Karl Iwanowicz Maksimowicz (11 (23).11.1827 - 04 (16).02.1891) przywiózł z Japonii stulistną Rogersię.

Nawyk

Liście złożone piękne, osadzone na mocnych długich ogonkach, szorstkie w dotyku, z wyraźnie zaznaczonymi żyłkami, tworzące efekt wypukłości liścia. Ogonek z liśćmi tworzy dekoracyjny obraz o długości do metra i szerokości pół metra.

Liście są ułożone inaczej w różnych gatunkach. W jednych przypominają potężne pióra ptaka, w innych, trzymając się końca ogonka, rozchodzą się na boki jak japoński wachlarz.

Łodygi stają się jeszcze dłuższe, gdy na wierzchołkach pojawiają się kwiatostany, pomalowane na biało, różowawo lub szmaragdowozielone z czerwonawym odcieniem.

Pod koniec października zresztą nie zdarza się to co roku, dojrzewają zakurzone nasiona, które powoli kiełkują w niegotowanych rzędach pędów, nawet jeśli są bardzo starannie podlewane.

Odmiany

* Kasztanowiec Rogersia (Rodgersia aesculifolia) - liście tego gatunku są rozwinięte na końcu ogonka liściowego i są najpierw pomalowane na kolor brązowo-brązowy, który stopniowo przechodzi w zielony. Kwiatostany są długie, delikatne, białe lub różowawe.

* Rogersia Stoolisty (Rodgersia podophylla) - wszystko opisane powyżej jest charakterystyczne dla tego gatunku, jedynie kształt liści przypomina duże stosy na wino gronowe. Kwitnienie rozpoczyna się pod koniec czerwca.

* Rogersia pierzasta (Rodgersia pinnata) - o liściach przypominających pióra magicznego ptaka.

* Rogersia elderflower (Rodgersia sambucifolia) - kwitną ostatnie, pokazując światu szmaragdowozielone kwiatostany z czerwonawym odcieniem.

Rozwój

W naturze wieloletnia Rogersia rośnie wzdłuż górskich rzek przepływających przez górskie regiony Chin, Japonii, Nepalu, Birmy i Korei. W naszym kraju w XIX wieku zapuściła korzenie w Cesarskim Ogrodzie Botanicznym w Petersburgu, skąd kontynuowała procesję w całym kraju.

Roślina mrozoodporna. Pierwsze liście pojawiają się zwykle po późnych przymrozkach, jeśli roślina znajduje się w cieniu, ale jeśli mróz zdoła uszkodzić młode liście, są one w stanie zregenerować się. To prawda, że \u200b\u200bw tym przypadku roślina może nie zadowolić się kwitnieniem w tym roku.

Ich tolerancja na każdą glebę sprawia, że roślina jest mile widzianym członkiem każdego ogrodu kwiatowego. Tylko nie lubią bardzo suchej gleby, ale boją się też nadmiaru wilgoci lub stojącej wody.

Rogers nie wymaga żadnej konserwacji. Ale karmiąc roślinę pełnym nawozem mineralnym podczas sadzenia lub na początku sezonu wegetacyjnego, a także przy wystarczająco wilgotnej glebie, liście Rogersia zachwycą ich rozmiarem i pięknem. Wilgotność można zapewnić sadząc roślinę w pobliżu zbiornika.

Rogers może rosnąć w jednym miejscu przez wiele lat. Propagowane przez podzielenie buszu.