2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Jako dekoracja do zjeżdżalni alpejskich lub łóżek ogrodowych, jasne, jak małe fajerwerki, świetnie sprawdzą się kwiaty aubretia. Co dziwne, najbliższymi krewnymi tej uroczej rośliny są kapusta zwyczajna i rzodkiewka. Aubriet zawdzięcza swoją nazwę Claude Aubrie, botanikowi i artyście, a obecnie jest pierwiosnkiem i najbardziej malowniczą ozdobą ogrodu
Kwiatów jest więcej niż liści
Małe, jasnozielone liście aubrietu gromadzą się w puszystych, efektownych krzakach, ledwo strząsając śnieg, podczas gdy wiele kwiatów i roślin właśnie budzi się z hibernacji. Roślina spokojnie znosi zimę bez obawy przed mrozem. Po nabraniu siły po zimowaniu aubretia jest jedną z pierwszych w ogrodzie, która „rozświetla się” jasnymi fioletowymi, szkarłatnymi, fioletowymi, różowymi, niebieskimi lub białymi kwiatami. Znajdują się w kwiatostanach racemose na pędach wegetatywnych. Często pod nimi nie widać nawet liści rośliny.
Aubretia to bylina należąca do rodziny krzyżowych, licząca około 12 gatunków. Ich ojczyzną jest Azja Mniejsza i Morze Śródziemne. Można ją spotkać w naturze w lesie iglastym i na wapiennych skałach. Gatunki różnią się długością słupka i strukturą owocu. Najpopularniejszy jest aubriet hybrydowy, inaczej zwany kulturowym. Odmiany trwalsze to te, których kwiaty są pomalowane na niebiesko lub fioletowo, a te o czerwonych i różowych kwiatach szybciej blakną. Jednak wszystkie są doskonałymi roślinami miodowymi.
Uwielbiam słoneczne wzgórza
Aubrietę sadzi się w miejscach nasłonecznionych, ale zbyt gorące i suche lato może być dla niej destrukcyjne. Nie lubi gleb podmokłych i kwaśnych, torfowych i tłustych. Rośliny dobrze zakorzeniają się na przepuszczalnej, mało żyznej glebie z dodatkiem wapna lub kredy. Kwiat nie toleruje nasiąkania wodą. Konieczne jest podlewanie głównie młodych roślin. Jednak w czasie suszy lub w regionach południowych wymagane jest regularne podlewanie nawet dorosłych osobników. Sadzenie roślin na wzgórzu pomoże chronić przed wilgocią zimową. Dlatego Aubrieta jest idealna do zjeżdżalni alpejskich. W regionach północnych przed zimowaniem pokryty jest suchymi liśćmi.
Aubretia nie może być nazwana bezpretensjonalną. Bez opieki i odpowiedniej pielęgnacji może zniknąć. Zaleca się przycięcie go do samego korzenia po pierwszym kwitnieniu, wtedy na początku jesieni będzie ponownie gotowy do "rozbłysku" jasnym dywanem. W sezonie wskazane jest 2-3 krotne mulczowanie gleby. Nawóz mineralny stosuje się wiosną i jesienią, unikając nawożenia azotem i materią organiczną. Opryskiwanie rozcieńczoną siarką koloidalną chroni roślinę przed mączniakiem prawdziwym.
Technologia hodowlana
Aubrieta rozmnaża się głównie przez sadzonki lub nasiona, nieco rzadziej przez podzielenie krzewu. Gotowe sadzonki sadzi się na początku czerwca w szklarni w już przygotowanej mieszance gleby z torfu i piasku rzecznego. Następnie są pokryte folią, która nie przepuszcza światła. Sztuczna mgła jest często używana do bardziej efektywnego ukorzeniania. Rośliny przesadza się pod koniec lata, kiedy młode korzenie stają się silniejsze. Odległość między pędami powinna wynosić około 10-15cm. Jeśli wybrana odmiana jest raczej wrażliwa i cenna, lepiej odłożyć sadzenie jej w glebie. Im starsze ogolone, tym bardziej kapryśne, dlatego sadzonki należy przeprowadzać corocznie wszystkimi odmianami.
Warto zauważyć, że rośliny rozmnażane przez nasiona tracą walory odmianowe i mogą kwitnąć dopiero w następnym roku. Strąk zawiera do 2000 nasion o brązowym i płaskim kształcie. Wysiewa się je jako sadzonki od stycznia do kwietnia lub wczesną wiosną, pod warunkiem utrzymania temperatury około 12-15 stopni Celsjusza. Aby zapobiec zgubieniu kiełków wśród chwastów, siew odbywa się w zagonach. Gleba po przesadzeniu na otwarty teren jest ściółkowana piaskiem. Zbiór Ariet przeprowadza się bardzo ostrożnie, ponieważ kiełki są bardzo delikatne i łatwo ulegają uszkodzeniu.
Metoda dzielenia buszu jest niezwykle rzadko stosowana, ponieważ bardzo szkodzi roślinie. Ale w przypadku pilnej potrzeby zmiany miejsca lub jeśli sadzonki nie zostały odcięte na czas, rozety córki, które powstały na krzakach macierzystych po kwitnieniu, są ostrożnie odrywane. Sadzi się je do swobodnego wzrostu w odstępie 20 cm. Lepiej przesadzać na początku lub pod koniec lata, ponieważ jesienne przenoszenie ma negatywny wpływ na kwiaty.
Notatka:
- Kupując sadzonki aubriet, nie należy brać roślin z korzeniami splątanymi lub przechodzącymi przez dno.
- Nadmierne nawożenie azotem negatywnie wpływa na zimotrwałość roślin.
- Przed posadzeniem aubrecji trzymaj pojemnik z kiełkami w wodzie, aż znikną unoszące się bąbelki.
Zalecana:
Żywy Dywan Do Dawania
Trawniki pojawiły się w Rosji w czasach Piotra Wielkiego i zdobiły głównie ogrody rosyjskiej szlachty. Ale prawdziwy boom na uzależnienie od trawnika nastąpił być może pod koniec XX wieku i trwa do dziś. Teraz żywy, zielony dywan często można znaleźć na zwykłych sześciuset metrach kwadratowych. Jednak nie jest łatwo wyhodować gładką, soczystą i puszystą trawę
Dywan Czyścimy W Domu
Dywan w domu tworzy ciepło i przytulność, szczególnie na wsi. Ale tak wygodna konstrukcja wymaga ostrożnej obsługi. Źle wychowany szczeniak, niechlujni goście, a nawet sami domownicy mogą nieumyślnie zniszczyć miękką powłokę. Plamy i uszkodzenia na dywanie nie są powodem do paniki, stosując sprawdzone metody i ludowe sztuczki można łatwo przywrócić pierwotny wygląd
Bajeczny Dywan łąk. Część 5
Pędzle w kształcie kolców z żółtymi pachnącymi kwiatami na agariku lub „łopianu”. Rośnie na łąkach i jasnych lasach. Całkiem dobra roślina miodowa, od dawna stosowana w medycynie ludowej
Bajeczny Dywan łąk. Część 3
Trudno znaleźć osobę, która nie byłaby zaznajomiona z posłańcem wiosennego mniszka lekarskiego, jeśli nie w fazie kwitnienia, to przynajmniej w owocach, ze srebrzystobiałymi kulkami nasion. Bardzo rozpowszechniony. Cenna roślina lecznicza i spożywcza. Na łąkach niziny występuje późny mniszek lekarski, którego kwitnienie trwa do grudnia
Bajeczny Dywan łąk. Część 1
Jak wiemy, łąki zajmują duże powierzchnie. Można je spotkać zarówno na równinach, jak iw górach, gdzie tworzą niezależne pasy. Te otwarte, niezalesione tereny są szczególnie urokliwe latem. Piękno ich dywanu kwiatowego jest niepowtarzalne